Το
κάπνισμα αποτελεί νόσο, και μάλιστα αναγνωρίζεται πλέον ως «επιδημία» που
συνδέεται άμεσα με ασθένειες που προκαλούν το θάνατο σε εκατομμύρια
ανθρώπους. Πλήττει σχεδόν όλα τα όργανα
του σώματος, προκαλώντας πολλές αρρώστιες και βλάπτοντας την υγεία γενικότερα.
Η διακοπή του
καπνίσματος έχει τόσο άμεσα όσο και μακροχρόνια οφέλη, μειώνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης
νόσων και βελτιώνοντας την υγεία γενικότερα.
Είναι γεγονός
ότι η χρήση τσιγάρων με χαμηλότερα επίπεδα πίσσας και νικοτίνης δεν παρέχει
σαφή οφέλη για την υγεία.
Όμως
και οι οικονομικές επιπτώσεις από το κάπνισμα είναι τεράστιες, καθώς
σημαντικοί πόροι των εθνικών συστημάτων υγείας και των ασφαλιστικών ταμείων
δαπανώνται για την αντιμετώπιση των συνεπειών του. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα,
εξαιτίας του μεγάλου αριθμού καπνιστών (περίπου 2,7 εκατομμύρια), εκτιμάται ότι
οι οικονομικές αυτές επιπτώσεις είναι ιδιαίτερα σοβαρές.
Η πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια έχει πάρει σημαντικές πρωτοβουλίες για την
εφαρμογή της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας κατά του καπνίσματος με θετικά
αποτελέσματα.
Είναι ανάγκη να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία, να
ευαισθητοποιήσουμε την επιστημονική κοινότητα, να αναπτύξουμε δράσεις και
συνεργασίες, που θα δημιουργήσουν αυτό το οποίο όλοι θέλουμε, έναν σύγχρονο
κοινωνικό πολιτισμό.
Χρειαζόμαστε διαρθρωτικές παρεμβάσεις, τομές και μεταρρυθμίσεις, που θα ενισχύσουν την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα των δράσεών μας.
Σ’ αυτή την προσπάθεια για καλύτερη ποιότητα ζωής, χρειαζόμαστε τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, γιατί χωρίς αυτή δεν μπορούμε να αλλάξουμε στάσεις ζωής και συμπεριφορές.
Δεν αρκούν μονάχα οι νόμοι, χρειάζεται και ο ίδιος ο πολίτης να συμμετέχει από μόνος του αλλά και μέσα από τα οργανωμένα κινήματά του. Χρειαζόμαστε ένα κοινωνικό κράτος που να προνοεί και μία πολιτεία που να ενδιαφέρεται.
Χρειαζόμαστε διαρθρωτικές παρεμβάσεις, τομές και μεταρρυθμίσεις, που θα ενισχύσουν την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα των δράσεών μας.
Σ’ αυτή την προσπάθεια για καλύτερη ποιότητα ζωής, χρειαζόμαστε τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, γιατί χωρίς αυτή δεν μπορούμε να αλλάξουμε στάσεις ζωής και συμπεριφορές.
Δεν αρκούν μονάχα οι νόμοι, χρειάζεται και ο ίδιος ο πολίτης να συμμετέχει από μόνος του αλλά και μέσα από τα οργανωμένα κινήματά του. Χρειαζόμαστε ένα κοινωνικό κράτος που να προνοεί και μία πολιτεία που να ενδιαφέρεται.
Χρειαζόμαστε μια πολιτική δημόσιας υγείας που να
προασπίζει ενεργητικά το αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή από συμφέροντα, που στο
βωμό του κέρδους δεν διστάζουν να καλλιεργήσουν συμπεριφορές και στάσεις ζωής
που απειλούν τη δημόσια υγεία.
Μία πολιτική που εγγυάται το δικαίωμα στην πληροφόρηση και την πρόληψη, που δεν σιωπά αλλά τολμά να μιλήσει για τις συνέπειες του καπνίσματος χωρίς να δαιμονοποιεί και να τρομοκρατεί.
Μία πολιτική που καλλιεργεί υπεύθυνες στάσεις ζωής και που ενεργοποιεί την συμμετοχή των πολιτών για την προστασία της δημόσιας υγείας, που να δημιουργεί αντικαπνιστική συνείδηση.
Μία πολιτική που εγγυάται το δικαίωμα στην πληροφόρηση και την πρόληψη, που δεν σιωπά αλλά τολμά να μιλήσει για τις συνέπειες του καπνίσματος χωρίς να δαιμονοποιεί και να τρομοκρατεί.
Μία πολιτική που καλλιεργεί υπεύθυνες στάσεις ζωής και που ενεργοποιεί την συμμετοχή των πολιτών για την προστασία της δημόσιας υγείας, που να δημιουργεί αντικαπνιστική συνείδηση.
Και στον αγώνα αυτόν κατά του καπνίσματος πρέπει να
είμαστε όλοι και όλες από μία μεριά.
ΓΙΑΝΝΗΣ
ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ