Σελίδες

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Φαντασμαγορικη βροχη απο αστερια θα φωτισει τον ουρανο την Παρασκευη


Οι αστρονόμοι επισημαίνουν ότι για την καλύτερη παρατήρηση των Περσειδών θα πρέπει κάποιος να βρεθεί σε περιοχή που έχει απόλυτο σκοτάδι   
        
          (Φωτογραφία: 
          <a href="#" alt="Associated Press" class="disclaimer" rel="no-follow">Associated Press</a>) Ένα από τα εντυπωσιακότερα αστρονομικά φαινόμενα, τη βροχή των Περσειδών, θα απολαύσουν και φέτος, όσοι αποφασίσουν να μείνουν ξύπνιοι τη νύχτα της Παρασκευής.


Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετεώρων κατά τη διάρκεια της κορύφωσης του φαινομένου το οποίο ξεκίνησε στις 26 Ιουλίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Αυγούστου θα πέφτουν περίπου 100 μετέωρα την ώρα προσφέροντας ένα εντυπωσιακό θέαμα.


Οι αστρονόμοι επισημαίνουν ότι για την καλύτερη παρατήρηση των Περσειδών θα πρέπει κάποιος να βρεθεί σε περιοχή που έχει απόλυτο σκοτάδι.


Οι Περσείδες ονομάστηκαν έτσι επειδή φαίνονται να προέρχονται από τον αστερισμό του Περσέα, αλλά αυτό είναι μια οπτική αυταπάτη.


Στην πραγματικότητα προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης και λοιπά υπολείμματα που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά (μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων) του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αμερικανούς Λιούις Σουίφτ και Όρας Tατλ από τους οποίους και πήρε το όνομά του.


Ο κομήτης αρχίζει να συναντιέται με την τροχιά της Γης από τις αρχές του Αυγούστου και χρειάζεται περίπου 130 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον ήλιο.


Το πρώτο μετέωρο των Περσειδών της φετινής χρονιάς, μήκους περίπου 2,5 εκατοστών, εντοπίστηκε από τη NASΑ την προηγούμενη εβδομάδα πάνω από τον ουρανό της Αλαμπάμα στις ΗΠΑ.


Τα μετέωρα («πεφταστέρια») είναι μικροί διαστημικοί βράχοι που εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα υπό χαμηλή γωνία πρόσπτωσης και φαίνονται να καίγονται αργά.


Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με ταχύτητα γύρω στα 60χλμ/δευτερόλεπτο και διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση, αφήνουν φωτεινά ίχνη.


Τα μετέωρα -που σπάνια φτάνουν στη Γη, καθώς καίγονται κατά την πτώση τους τελείως- μπορούν να εμφανιστούν οπουδήποτε στο νυχτερινό ουρανό, ιδίως στα πιο σκοτεινά τμήματά του, όταν δεν υπάρχει φεγγάρι.


ΠΗΓΗ