Με τα νέα πρόσθετα βάρβαρα κυβερνητικά μέτρα που αποφάσισε πρόσφατα το Υπουργικό Συμβούλιο, κυβέρνηση, τρόικα, αστικά κόμματα και εργοδότες ξεδιπλώνουν ήδη τη νέα αντιλαϊκή τους επέλαση. Παίρνουν μέτρα για να θωρακίσουν την εξουσία των μονοπωλίων, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους, βάζοντας στην καρμανιόλα όσα ακόμη εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει, στέλνοντας την ίδια τη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας στην απόλυτη εξαθλίωση.
Με παλιά ψέματα και το γνωστό θράσος, η κυβέρνηση, μαζί με την τρόικα, εξαπολύει τη νέα έφοδο κατά των μισθωτών του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, των αυτοαπασχολούμενων, που ήδη δοκιμάζονται σκληρά, κατά της εναπομείνασας δημόσιας περιουσίας και επιχειρήσεων.
Στο στόχαστρο βρίσκονται ξανά όλα τα λαϊκά στρώματα. Επιχειρούν νέα δραστική μείωση μισθών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, με κατάργηση των συλλογικών και κλαδικών συμβάσεων. Των δημοσίων υπαλλήλων, με το ενιαίο μισθολόγιο. Περισσότεροι στην ανεργία με την εφεδρεία – απολύσεις. Νέο αντιασφαλιστικό σφαγείο σε βάρος των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Επιτάχυνση του εκτοπισμού των μικρομεσαίων, με τη λεγόμενη απελευθέρωση. Ξεπούλημα - χάρισμα στα μονοπώλια των όποιων επιχειρήσεων ανήκουν στο Δημόσιο, δημόσιων εκτάσεων και υποδομών.
Ο οδηγός της κυβέρνησης ήταν και είναι η προστασία των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Με το αντιδραστικό περιεχόμενο του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου, με την άμεση και ταχύτατη εφαρμογή τους, η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε και δεν έχει καμιά διαφωνία με την τρόικα. Με την εφαρμογή των μέτρων, όχι μόνο συμφωνούν, αλλά και πιέζουν για την εφαρμογή τους, η ΝΔ, τα κόμματα του Καρατζαφέρη και της Μπακογιάννη.
Αρκετά κράτησε η φαρσοκωμωδία των δήθεν αντιστάσεων της κυβέρνησης, η δήθεν κόντρα και το δήθεν άλλο μείγμα - άλλο σχέδιο της ΝΔ. Αυτά τα μέτρα προωθούνται από όλες τις κυβερνήσεις, – φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές και συμμαχικές, – σε όλες τις χώρες της ΕΕ, γιατί έχουν τον ίδιο στόχο: Να πληρώσουν τις συνέπειες της κρίσης οι λαοί, να προστατευτεί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Τα άγρια παζάρια, οι αντιθέσεις κυβερνήσεων, αφορούν το πώς θα μοιραστούν τα κέρδη και ο δημόσιος πλούτος και το πώς θα γίνει η μερική καταστροφή των συσσωρευμένων κεφαλαίων.
Επιβεβαιώνεται πλήρως το ΚΚΕ ότι οι άγριες θυσίες του λαού στο όνομα της κρίσης του χρέους και της ανταγωνιστικότητας δεν θα έχουν τέλος. Μετά από κάθε κύμα θα ακολουθούν νέοι εκβιασμοί και ακόμα χειρότερα.
Είναι επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιηθεί ότι κανένας κλάδος δεν μπορεί να σωθεί μόνος του, ότι δεν υπάρχει ελπίδα για το λαό, χωρίς εργατική - λαϊκή οργάνωση και αντεπίθεση κατά των κομμάτων και της εξουσίας των μονοπωλίων. Να ξεμπερδεύει με διλήμματα και εκβιασμούς. Με αλλαγή του συσχετισμού, συμπόρευση με το ΚΚΕ, να εμποδίσει, να μπλοκάρει, να απαλλαγεί από τη συνεχή βαρβαρότητα κυβέρνησης και άλλων αστικών δυνάμεων με την ανατροπή τους. Άλλος δρόμος για το λαό δεν υπάρχει. Μόνο οι θυσίες της πάλης για τα σύγχρονα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, για λαϊκή εξουσία και αποδέσμευση από την ΕΕ, θα πιάσουν τόπο για το λαό, θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον γι' αυτόν και τη χώρα.
8 – 9 – 2011