ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ «ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ», ΣΤΙΣ 03/09/2011
ΜΕ ΘΕΜΑ :
«ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΜΕΣΩ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΏΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ»
Κυρίες και Κύριοι,
Τα τελευταία δύο χρόνια όλοι αντιλαμβανόμαστε στην καθημερινότητά μας, πλέον, ότι η χώρα έχει μπει σε μία πολύ σοβαρή κρίση, στο «όνομα» της οποίας συντελούνται ραγδαίες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Ο αγροτικός τομέας δε θα μπορούσε φυσικά να αποτελέσει εξαίρεση. Βρέθηκε από νωρίς στη δίνη της διεθνούς κρίσης και πλέον αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα εξαιτίας της πρωτοφανούς ύφεσης που μαστίζει την ελληνική οικονομία.
Τα χρηματοδοτούμενα από την Ε.Ε. προγράμματα ύψους αρκετών δις., για τα οποία είχε υπάρξει ολοκληρωμένος προγραμματισμός τα προηγούμενα χρόνια, έχουν εγκαταλειφθεί στα συρτάρια των γραφειοκρατών της Πολιτείας, με αποτέλεσμα έργα πνοής και απολύτως αναγκαία, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο για την ελληνική Περιφέρεια, να μένουν στα χαρτιά. Οι Οργανισμοί του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης υπολειτουργούν, ενώ όσοι εξ αυτών ήταν στο παρελθόν σύμμαχοι του έλληνα αγρότη σε δύσκολες ώρες, όπως για παράδειγμα ο ΕΛΓΑ, πλέον έχουν βρεθεί απέναντί του και στην καλύτερη περίπτωση τον αφήνουν τα βγάλει πέρα μόνος του με τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει.
Στην αγορά επικρατεί ασυδοσία, σε όλα τα επίπεδα. Το κόστος παραγωγής αυξάνεται χωρίς κανέναν έλεγχο, τα κυκλώματα που εκμεταλλεύονται για ίδιον όφελος τα προϊόντα μας λειτουργούν ασύδοτα με την ανοχή της Πολιτείας, το αγροτικό εισόδημα συνεχώς συρρικνώνεται και ο αγροτικός τομέας της χώρας μας, οδεύει με μαθηματική ακρίβεια σε μεγάλα αδιέξοδα. Όλα αυτά συνθέτουν μία πραγματικότητα στην οποία οι έλληνες παραγωγοί δεν έχουν κανέναν περιθώριο να παρακολουθούν αμέτοχοι και να αφήνουν τα πράγματα στη μοίρα τους. Οι στιγμές είναι ιστορικές και οι ίδιοι οι παραγωγοί δεν έχουν άλλο περιθώριο από το να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να κρατήσουν στάση υπευθυνότητας απέναντι στις εξελίξεις .Είναι σημαντικό να εμπεδώσουν ότι ο δρόμος για να μη χάσει ο αγροτικός τομέας της Ελλάδας το στοίχημα της ανάπτυξης και οδηγηθεί σε μαρασμό, είναι ένας: Οι συλλογικές δράσεις.
Το σκηνικό έντονου ανταγωνισμού, που συνθέτουν η εγχώρια και η διεθνή πραγματικότητα, απαιτεί περισσότερο από κάθε άλλη φορά από τον κάθε παραγωγό να συνειδητοποιήσει ότι μόνο μέσα από συλλογικές και οργανωμένες προσπάθειες μπορεί να προστατέψει το εισόδημά του, να στηρίξει τα συμφέροντά του και να διασφαλίσει νέες προοπτικές για το μέλλον του. Φορέας επιτυχίας των συλλογικών δράσεων των αγροτών δε μπορεί να είναι άλλος από τις συνεταιριστικές οργανώσεις.
Έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι όπου η συνεταιριστική αντίληψη τιμά τις αρχές του συνεταιριστικού Κινήματος και τις προσαρμόζει σε σύγχρονες πρακτικές, με την παροχή υψηλών προδιαγραφών υπηρεσιών στους παραγωγούς, το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα επιτυχημένο, προς όφελος του έλληνα αγρότη και της τοπικής αγροτικής οικονομίας. Η ΕΑΣ Αμυνταίου αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα συνεταιριστικής οργάνωσης, που αναγνωρισμένα παρέχει στα μέλη της υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, που έχει τη δυνατότητα να τα στηρίξει σε δύσκολες συνθήκες, που είναι ανταγωνιστική στην αγορά και που λειτουργεί σύμφωνα με τα πρότυπα που θέτει η Ε.Ε., με βάση τα οποία θα εφαρμόζονται όλα τα χρηματοδοτικά προγράμματα στο μέλλον.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, πως οι βιώσιμοί και δυναμικοί Αγροτικοί Συνεταιρισμοί και οι αποτελεσματικές ομάδες παραγωγών είναι τα μόνα «εργαλεία» που μπορούν να στηρίξουν το αγροτικό εισόδημα ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης και να οδηγήσουν στην αγροτική ανάπτυξη μέσα στο έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον που κινείται πλέον ο αγροτικός τομέας στην εγχώρια και τη διεθνή αγορά.
Οι Συνεταιριστικές οργανώσεις προστατεύουν τα συμφέροντα κάθε παραγωγού, στηρίζουν το εισόδημά του, έχουν ρόλο σε διαπραγματεύσεις με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης , όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις, έχουν τη δυνατότητα να παρέμβουν στην αγορά, διασφαλίζοντας καλύτερους όρους για τα αγροτικά προϊόντα των μελών τους και, κυρίως, λειτουργούν όχι με κερδοσκοπικά συμφέροντα, αλλά με βασικό στόχο τη στήριξη της τοπικής οικονομίας, τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της τοπικής παραγωγής και τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών για το μέλλον της.
Επιπρόσθετα, δε πρέπει να ξεχνάμε ότι και η Ε.Ε., δίνει ξεκάθαρα κατεύθυνση υπέρ των συλλογικών δράσεων των παραγωγών, καθώς όλες οι ενισχύσεις και τα προγράμματα υλοποιούνται μέσα από αυτές. Στην Ε.Ε. υπάρχει ξεκάθαρη θέση υπέρ των οργανωμένων συλλογικών δράσεων των αγροτών, αυτές ενθαρρύνουν και αυτές στηρίζουν. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι: στην Ελλάδα τι κάνουμε; Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα με πρωτοβουλία της κυβέρνησης επιχειρούνται ριζικές αλλαγές στο συνεταιριστικό οικοδόμημα της χώρας μας, με τρόπο τέτοιο που στην πραγματικότητα δεν οδηγεί στον εκσυγχρονισμό και στη στήριξή του, αλλά στον αφανισμό του.
Ουσιαστικά με το σχετικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, που ήδη έχει κατατεθεί στη Βουλή, αλλάζει ολόκληρη η συνεταιριστική φιλοσοφία και οι συνεταιριστικές Οργανώσεις χάνουν τον χαρακτήρα της αλληλεγγύης προς τα μέλη τους. Μετατρέπονται σε Ανώνυμες εταιρείες που θα αφορούν τους λίγους και ισχυρούς παραγωγούς και θα έχουν αποκλειστικό στόχο το κέρδος.
Είναι σημαντικό να αντιληφθούν όλοι και κυρίως η Πολιτεία, αλλά και οι παραγωγοί, ότι οι αλλαγές αυτές δεν είναι προς όφελος των ελλήνων αγροτών και, ακόμα περισσότερο, δε διευκολύνουν τις προσπάθειες για αγροτική ανάπτυξη. Κυρίως, είναι σημαντικό οι ίδιοι οι παραγωγοί να αντιληφθούν ότι πρέπει πλέον να στηρίξουν ακόμα πιο σθεναρά τις συνεταιριστικές οργανώσεις, που λειτουργούν για να προστατεύουν τα συμφέροντά τους.
Είναι σίγουρα προς το συμφέρον τους να καταλάβουν όλοι, πως η λεγόμενη «κοινωνική επιχειρηματικότητα», που προκύπτει μέσα από τις οργανωμένες δράσεις των αγροτών είναι ξεχωριστή, ιδιαίτερη και σημαντική για την επιβίωση του αγροτικού τομέα και τη διασφάλιση καλύτερων συνθηκών για το εισόδημα του κάθε παραγωγού, σε κάθε σημείο της χώρας, ακόμα και στο πιο απομακρυσμένο χωριό. Αυτό είναι σημαντικό να το αντιληφθούν όχι μόνο οι παραγωγοί, αλλά και οι Τοπικές κοινωνίες, που αποκομίζουν πολλαπλά οφέλη και σε πολλά επίπεδα από τη λειτουργία των Οργανώσεων.
Είναι δεδομένο ότι η ύπαρξη δυναμικών Οργανώσεων σε μία περιοχή, αποτελεί κινητήριο δύναμη για την τοπική οικονομία και συμβάλει ουσιαστικά στη διατήρηση του κοινωνικού ιστού της. Ιδιαίτερα σε περιοχές «ευαίσθητες» και «δύσκολες», ο ρόλος των Οργανώσεων είναι ζωτικής σημασίας.
Η υγιής κι αποτελεσματική συνεταιριστική δράση στηρίζει το εισόδημα των παραγωγών, ενισχύει την απασχόληση στην περιοχή συμβάλλει στην εκπαίδευση στελεχών που στηρίζουν την αγροτική οικονομία και παράλληλα αποτελεί «μοχλό πίεσης» προς την εξουσία, για τη δρομολόγηση υποδομών ανάπτυξης του αγροτικού τομέα, από τις οποίες τα οφέλη είναι ευρύτερα.
Επιπρόσθετα, όπως είναι γνωστό μέσα από τις συλλογικές δράσεις, οι οποίες είναι αυτές που κατά κύριο λόγο στηρίζονται από τα ευρωπαϊκά κονδύλια, γίνονται επενδύσεις που ενισχύουν το επίπεδο του τελικού τοπικού προϊόντος, που διατίθεται στην αγορά και δίνουν προοπτικές ανάπτυξης στην περιοχή. Επενδύσεις που αφορούν το κοινωνικό σύνολο και όλους τους αγρότες και που κληρονομούνται ουσιαστικά από τις καλλιέργειες και τα προϊόντα.
Πέραν αυτών μέσα από τις συνεταιριστικές οργανώσεις, είναι γεγονός ότι παράγονται και διακινούνται προϊόντα με πιστοποιημένη ποιότητα, που ανταποκρίνονται σε αυστηρές προδιαγραφές. Το γεγονός αυτό έχει παίξει τα τελευταία χρόνια σημαντικό ρόλο, τόσο στην αναβάθμιση της αγροτικής μας παραγωγής, όσο όμως και στην προστασία του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε και οφείλουμε όλοι να σεβόμαστε και να προστατεύουμε.
Κυρίες και Κύριοι,
Τα πλεονεκτήματα της ύπαρξης δυναμικών συνεταιριστικών οργανώσεων για την ελληνική ύπαιθρο είναι πραγματικά πολλά και σημαντικά. Γι αυτό είναι καίριας σημασίας να υπάρχει ευρύτερη στήριξη στη λειτουργία τους, έτσι ώστε να διασφαλίσουμε καλύτερες προοπτικές για την αγροτική μας παραγωγή και γενικότερα για τον Τόπο μας στο μέλλον.
Σας ευχαριστώ,