Η χώρα μας βιώνει μια πρωτοφανή κρίση, που δεν είναι μόνο ελληνική. Η οικονομία καταρρέει, η ανεργία καλπάζει, η φτώχεια εξαπλώνεται, το περιβάλλον και η δημόσια περιουσία εκποιούνται. Το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα επιχειρεί με τις αποτυχημένες συνταγές των Μνημονίων να περισώσει τον εαυτό του, φορτώνοντας μονόπλευρα τα βάρη στους αδύνατους
. Όμως οι αιτίες της κρίσης μένουν αλώβητες: διαφθορά, φοροδιαφυγή, αντιπαραγωγικό κράτος, κομματισμός, συντεχνίες…. Ακόμη κι αν διαγράφονταν όλα μας τα χρέη, θα φτάναμε και πάλι στο γκρεμό, γιατί η Ελλάδα πατάει σε πήλινα πόδια. Το μοντέλο παραγωγής, κατανάλωσης και διακυβέρνησης που δεκαετίες τώρα ακολουθούμε δεν είναι βιώσιμο. Το χρόνιο έλλειμμα βιωσιμότητας και η ανελέητη καταστροφή των φυσικών πόρων έχουν αφήσει βαθιές πληγές όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και στον τόπο. Τα παραδείγματα αφθονούν σε όλες τις Περιφέρειες. Η Δυτική Μακεδονία, παρότι διαθέτει τα σπουδαιότερα λιγνιτωρυχεία των Βαλκανίων και τα περισσότερα νερά της χώρας, «κατάφερε» να αποκτήσει δύο θλιβερά ρεκόρ: την υψηλότερη ανεργία ( 25%) και τη μεγαλύτερη υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Ο μονόδρομος του λιγνίτη είχε βαρύ τίμημα στην υγεία και το περιβάλλον.
Ως πότε ένας νομός θα «καίγεται» για να φωτίζονται οι υπόλοιποι ;;
Στο Ν. Κοζάνης το «όραμα» για μια θέση στη ΔΕΗ έχει αφήσει πολλές «παράπλευρες απώλειες». Οι ασθένειες είναι πλέον «συνήθεια», η τέφρα ζει και βασιλεύει (~ 50% υπερβάσεις / έτος), το CO2 από τους Σταθμούς της ΔΕΗ είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη, η υπόγεια υδροφορία έχει σχεδόν καταστραφεί, ενώ χιλιάδες στρέμματα παραγωγικής γης έχουν διαβρωθεί.
To κόστος αυτών των επιπτώσεων έχει υπολογιστεί στα 250 εκ. € /έτος, κονδύλιο που θα έπρεπε να δίνεται και να επενδύεται στον τόπο μας. Παρόλα αυτά η ΔΕΗ δεν πληρώνει τίποτα, (ούτε το «φόρο λιγνίτη», ούτε το «εξωτερικό κόστος), δηλαδή επιδοτείται δια της πλαγίας οδού. Έτσι η λιγνιτική κιλοβατώρα βγαίνει πλασματικά φτηνή, αλλά τη «νύφη» πληρώνει ο νομός μας, που σε τριάντα χρόνια θα έχει κατεστραμμένους τους φυσικούς του πόρους.
Ο λιγνίτης δεν είναι φτηνός.
Το κρυφό κόστος του χρεώνεται στις τοπικές κοινωνίες και τις επόμενες γενιές
Θα .. παραγγείλουμε πάλι «μια από τα ίδια» ;;
Υπάρχει λύση: Πράσινη μεταλιγνιτική περίοδος με 3000 νέες θέσεις εργασίας
Όλες οι κυβερνήσεις στηρίχτηκαν στη μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη, χωρίς να ετοιμάσουν το αύριο. Και σ’ αυτό συναίνεσαν κόμματα, αυτοδιοίκηση και επαγγελματίες συνδικαλιστές. Παρότι τα καμπανάκια για το κάρβουνο χτυπούσαν από το 1990 (Ρίο, Κιότο) η τοπική ηγεσία έκλεινε πεισματικά τα αυτιά της. Σήμερα που η ΔΕΗ καταρρέει, συμπαρασύροντας και τον τόπο μας, ψελλίζουν «πράσινα» συνθήματα, χωρίς σχέδιο, χωρίς χρήματα, χωρίς καμιά αξιοπιστία.
Η λύση είναι οι καθαρές τεχνολογίες και η πράσινη ενέργεια. Δεν ζητάμε να κλείσει η ΔΕΗ, (όπως ΣΚΟΠΙΜΑ μας κατηγορούν), αλλά να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα σταδιακής απεξάρτησης από το λιγνίτη σε βάθος 30 χρόνων, με παράλληλη παροχή αντισταθμιστικών κινήτρων, ώστε να στηριχτεί η τοπική απασχόληση μέσω ενός μακρόπνοου Πράσινου Σχεδίου. Με επιστολή μας στον Πρόεδρο της ΔΕΗ κ Ζερβό προ διετίας αποδείξαμε με στοιχεία ότι στη λεκάνη Κοζάνης- Πτολεμαίδας – Φλώρινας μπορούν να δημιουργηθούν 3000 πράσινες θέσεις εργασίας στον τομέα κατασκευής φ/β πάνελς, ανεμογεννητριών & ηλιοθερμικών. Στη Γερμανία η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έδωσε 220.000 θέσεις εργασίας, οι οποίες δημιουργήθηκαν στις περιοχές των παλιών ανθρακωρυχείων.
«Εθνικά καύσιμα» είναι και ο ήλιος, ο αέρας, η βιομάζα, η γεωθερμία…
Προφανώς μια «πράσινη λύση στην κρίση» δεν εξαντλείται στο ενεργειακό. Δημιουργεί πολλές νέες θέσεις εργασίας στη διαχείριση των απορριμμάτων (επανάχρηση, ανακύκλωση, κομπόστ), στη βιολογική γεωργία, στην κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία (10 % της απασχόλησης στην Ευρώπη), στα δίκτυα παραγωγών – καταναλωτών, στην εξοικονόμηση και στην παραγωγή πράσινης ενέργειας από συμπράξεις δήμων και ανέργων κλπ.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε δημοσιεύσει πλήρη στοιχεία για τις θέσεις εργασίας ανά τομέα, οι οποίες δημιουργούνται από μια στροφή του Ν. Κοζάνης σε πράσινη κατεύθυνση.
Το παλιό πολιτικό σύστημα έφερε την κρίση
Το Οικολογικό κίνημα φέρνει τη λύση
Η οργή του κόσμου είναι κατανοητή, αλλά αδιέξοδη. Δεν μπορούμε να μείνουμε σ’ αυτήν, ούτε στα κόμματα που απλά την ανακυκλώνουν. Καιρός να αλλάξουμε πολιτικές και πολιτικούς. Οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι κίνημα προτάσεων και ρεαλιστικών λύσεων. Ανήκουν στη μεγάλη οικογένεια των Πράσινων κομμάτων, που έχουν επιτύχει θαύματα σε όσες Περιφέρειες και Δήμους της Ευρώπης συμμετείχαν, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών. Επιπλέον διαθέτουν δέσμη προτάσεων για την κρίση, έχοντας την υποστήριξη των Ευρωπαίων Πράσινων που αποτελούν στην Ευρώπη το σοβαρότερο αντίβαρο στο νεοφιλελεύθερο άξονα Μέρκελ – Σαρκοζι. Είναι απαραίτητες οι ευρωπαϊκές συμμαχίες με τις δυνάμεις της προόδου, κόντρα στη μέγγενη «Μερκοζί»
Τι προτείνουμε:
· Η νέα Δανειακή Σύμβαση είναι άδικη, εξοντωτική και αδιέξοδη. Όμως η λογική άσπρο – μαύρο δε βοηθά. Η επιστροφή στη δραχμή κι η μονομερής χρεοκοπία δεν είναι λύση.
· Η απειλή προσωρινής αναστολής πληρωμών στους δανειστές (ΕΝΤΟΣ της ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ) με παράλληλη προσπάθεια για άμεσο μηδενισμό του πρωτογενούς ελλείμματος είναι ένα ισχυρό μέσο πίεσης για ριζική αναδιαπραγμάτευση.
· Η κρίση αφορά όλη την Ε.Ε και συνεπώς η λύση πρέπει να είναι ευρωπαϊκή. Η έκδοση ευρω-ομολόγων, όπως πρότειναν από την αρχή του 2010 οι Πράσινοι, είναι μονόδρομος.
· Η πράσινη στροφή παραγωγής – υπηρεσιών – υποδομών μπορεί να δημιουργήσει 100.000 νέες θέσεις εργασίας, βελτιώνοντας ριζικά το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής.
· Η απεξάρτηση από το πετρέλαιο (με ανάπτυξη των ΑΠΕ) και η δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών θα μειώσει σημαντικά το έλλειμμα στο ισοζύγιο συναλλαγών.
· Μείωση της φορολόγησης της εργασίας, αύξηση φόρων σε καταθέσεις εξωτερικού & μεγάλες περιουσίες. Περιβαλλοντικοί φόροι. Φοροελαφρύνσεις σε μικρές επιχειρήσεις.
· Διακυβέρνηση. Μείωση 50% σε χρηματοδότηση κομμάτων και βουλευτικούς μισθούς, κατάργηση των συντάξεών τους. Καμιά ανοχή στη διαφθορά και τη διαπλοκή.
Στις χώρες που είναι ισχυροί οι Πράσινοι αλλάζουν την πολιτική και την καθημερινή ζωή
Αυτή τη φορά σκέψου καθαρά : Οικολόγοι Πράσινοι
ΠΡΑΣΙΝΗ ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Υποψήφιοι βουλευτές Π.Ε Κοζάνης των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
- Αποστολοπούλου Θεώνη, (το γένος Βαρδάκα). Ασφαλίστρια. Μέλος οικολογικών κινήσεων.
- Καλημέρης Παναγιώτης Πτυχιούχος οικονομικών ΑΠΘ, Msc, υποψήφιος διδάκτορας, Μέλος περιβαλλοντικών και ορειβατικών οργανώσεων
- Σιούστη – Γαύρου Ελένη. Πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ, μέλος του Δ.Σ της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης
- Τουρλούμης Δημήτριος. Mέλος Συλλόγου αμπελουργών και οινοποιών Σιάτιστας
- Τσικριτζής Λάζαρος. Αν. Καθηγητής ΤΕΙ. Μέλος της Οικολογικής και της Δημοτικής Κίνησης Κοζάνης