Η ακολουθούμενη πολιτική της ΕΕ, της ΚΑΠ και των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου» πλήττει καίρια τη φτωχομεσαία αγροτιά. Η πολιτική αυτή έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους παραγωγής, τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος, τη μείωση της αγροτικής παραγωγής, τη μείωση της απασχόλησης στη γεωργία και τη διόγκωση του διατροφικού προβλήματος, ενώ, από την άλλη, όλο και αυξάνονται τα κέρδη των εμποροβιομηχάνων και των μονοπωλίων, που κερδοσκοπούν σε βάρος και των παραγωγών και των καταναλωτών αγροτικών προϊόντων.
[Το 2011 το έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο έφτασε σχεδόν τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ και αυξήθηκε κατά 4,6% σε σύγκριση με το 2010. Το μεγάλο έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο καταδεικνύει για άλλη μια φορά τα εγκληματικά αποτελέσματα των επιλογών της άρχουσας τάξης και των κυβερνήσεών της σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών και των εργαζομένων συνολικά, αφού με τις πολιτικές τους μετέτρεψαν την Ελλάδα από χώρα εξαγωγής αγροτικών προϊόντων σε μεγάλο εισαγωγέα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής της ΕΕ και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, που οδήγησαν στην υποκατάσταση της κατανάλωσης εγχώριων προϊόντων από εισαγόμενα και στο μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, το οποίο εντάθηκε τα τελευταία χρόνια της κρίσης και του μνημονίου. Αξίζει να αναφερθεί ότι πριν την ένταξη στην τότε ΕΟΚ, το 1981, το ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων ήταν θετικό (το 1980, για παράδειγμα, οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων ήταν 9 δισ. δραχμές περισσότερες από τις εισαγωγές). Και, βεβαίως, το μεγαλύτερο μέρος του ελλείμματος είναι με τις χώρες της ΕΕ. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι, ενώ η χώρα διαθέτει όλα τα μέσα και τις δυνατότητες να αναπτύξει την πρωτογενή της παραγωγή ώστε να καλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού με προϊόντα ποιότητας, η υποβάθμιση της αγροτικής παραγωγής θα συνεχιστεί και οι μαζικές εισαγωγές θα αυξηθούν]. Το κακό θα συνεχιστεί, αφού τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» και η νέα κυβέρνηση δε σκοπεύουν σε καμιά περίπτωση σε ανατροπή αυτής της πολιτικής. Η όποια επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου ή η όποια διαπραγμάτευση των νέων αρνητικών προτάσεων για την αναθεώρηση της ΚΑΠ μετά το 2013 δε θα λύσουν τα προβλήματα. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, - εντός ΕΕ, εντός ΚΑΠ και στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», - οι ρυθμοί φτώχειας και ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών θα συνεχιστούν και θα επιταχυνθούν. Το κόστος παραγωγής θα συνεχίζει να αυξάνεται, οι τιμές στα αγροτικά προϊόντα να πέφτουν για τον παραγωγό και το αγροτικό εισόδημα να μειώνεται ακόμα περισσότερο. Κι όπως έχει προσχεδιαστεί, η αγροτική παραγωγή και η γη, καθώς και οι αγροτικές επιδοτήσεις, θα περάσουν στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών. Ο δρόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το σημερινό ή κάποιο τροποποιημένο Σύμφωνό της, αν βαθύνει η κρίση στην Ευρωζώνη, σημαίνει σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, ανεργία, καταπίεση, μόνιμη ανασφάλεια. Κανένα τροποποιημένο μνημόνιο ή τροποποιημένη δανειακή συμφωνία, καμία τροποποίηση της ΚΑΠ, δε θα έρθει σε αντιπαράθεση με το στρατηγικό στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, κερδοφορία, που εξυπηρετείται από την πιο βάρβαρη εκμετάλλευση της εργατιάς και της αγροτιάς. Αυτήν την πολιτική πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα ο λαός, με παλλαϊκό κίνημα ριζωμένο στους τόπους δουλειάς, στις πόλεις και στα χωριά. Μειώθηκε η παραγωγή γάλακτος: Μέσα σ’ ένα χρόνο, εξαιτίας της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής, η παραγωγή αγελαδινού γάλακτος μειώθηκε κατά 22.000 τόνους (από 672.000 στους 650.000 τόνους). Επίσης, η παραγωγή πρόβειου γάλακτος μειώθηκε κατά 29.000 τόνους (στους 523.000 από 552.000 πριν ένα χρόνο) και του κατσικίσιου κατά 19.000 τόνους (στους 152.000 από 133.000 τόνους).
Η μείωση της παραγωγής γάλακτος έχει να κάνει με την εγκατάλειψη της παραγωγής από πολλούς κτηνοτρόφους και από την αδυναμία την παραγωγών να ανταποκριθούν στο κόστος των ζωοτροφών. Σε πολλές περιπτώσεις τα ζώα υποσιτίζονται και όπως είναι φυσικό παράγουν λιγότερο γάλα. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, πολλές χιλιάδες μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τη χρεοκοπία και την εγκατάλειψη της παραγωγής, εξαιτίας της μεγάλης αύξησης του κόστους παραγωγής και της ληστρικής εκμετάλλευσης των εμποροβιομηχάνων. Αρκετοί (3.500 αγελαδοτρόφοι και 7.000 αιγοπροβατοτρόφοι), κάτω από το βάρος των χρεών έφυγαν από το επάγγελμα, καταστράφηκαν, τα τελευταία 5 χρόνια. Οι τιμές στο γάλα για τον παραγωγό μειώνονται, οι τιμές στο κρέας το ίδιο, ενώ το κόστος αυξάνεται δραματικά. Οι τιμές στις ζωοτροφές τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί πάρα πολύ από τα διεθνή χρηματιστηριακά παιχνίδια στα δημητριακά και επειδή η εμπορία των ζωοτροφών μονοπωλείται από «χούφτα» εμπόρων που κερδοσκοπούν ασύστολα. [Για παράδειγμα, μόνο στο διάστημα ενός έτους, οι τιμές στις ζωοτροφές ανέβηκαν, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής στο καλαμπόκι κατά 32,2%, στο κριθάρι κατά 24,5%, στο πίτουρο κατά 24% και στο σανό κατά 12,6%]. Και δεν είναι μόνο οι ζωοτροφές. Είναι και όλα τα επιπρόσθετα βάρη, της ακολουθούμενης αντιλαϊκής πολιτικής, με την αύξηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια, την αύξηση στην τιμή του αγροτικού ρεύματος και συνολικά των καυσίμων, τις αυξήσεις στις εισφορές του ΕΛΓΑ και του ΟΓΑ, την υποχρεωτική ηλεκτρονική σήμανση που επιβαρύνει τον κτηνοτρόφο, την αύξηση των επιτοκίων της ΑΤΕ και την άρνηση δανειοδότησης, την περικοπή της εξισωτικής επιδότησης κ.ά.
Από την άλλη, οι τιμές παραγωγού πέφτουν, με τρανταχτό παράδειγμα το πρόβειο γάλα. Από 1 ευρώ το κιλό που είχε πριν λίγα χρόνια έπεσε σε κάποιες περιοχές της χώρας στα 80 λεπτά το κιλό περίπου, ενώ η τιμή στο αγελαδινό παραμένει καθηλωμένη εδώ και δεκαετίεςστα 30 - 35 λεπτά. Έμποροι και γαλακτοβιομήχανοι εκβιάζουν ανελέητα τους παραγωγούς, πληρώνουν όποτε θέλουν (μετά από 6, 8 μήνες και βάλε) και δίνουν ότι τιμές θέλουν. Μάλιστα, υπάρχουν γαλακτοβιομηχανίες που δεν αγοράζουν το γάλα των μικρών παραγωγών, εξαναγκάζοντάς τους να σταματήσουν να παράγουν. Επίσης, υπάρχουν γαλακτοβιομηχανίες που δίνουν πολύ χαμηλότερη τιμή στους μικρούς και πολύ μικρούς παραγωγούς. Το κακό θα συνεχιστεί, αν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής. Κι αν ξεπουληθούν συνεταιριστικές γαλακτοβιομηχανίες, όπως έχουν δρομολογήσει μνημόνιο, τρόικα, οι κυβερνώντες και οι διοικούντες της ΑΤΕ, τότε οι κτηνοτρόφοι όλης της χώρας θα εξαναγκαστούν να δώσουν την παραγωγή τους σε ακόμα πιο εξευτελιστικές τιμές.
Είναι φανερό πως η ακολουθούμενη πολιτική μειώνει την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή και οδηγεί τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους στη φτώχεια, στη χρεοκοπία, στο ξεκλήρισμα, στην ανεργία. Αν δε δημιουργηθούν οι πολιτικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή της λαϊκής οικονομίας, η μείωση της παραγωγής και το μαζικό ξεκλήρισμα και των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων είναι αναπόφευκτο. Γι' αυτό ο αγώνας των μικρομεσαίων αγροτών, για την προώθηση των άμεσων αιτημάτων τους, θα έχει καλύτερα αποτελέσματα αν οργανωθούν μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ και της ΠΑΣΥ και αν συντονιστούν σε κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, σε μια κατεύθυνση ανατροπής της ακολουθούμενης αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των καρτέλ και των μονοπωλίων και με στόχο την εφαρμογή μιας πραγματικά φιλολαϊκής - φιλοαγροτικής πολιτικής, ώστε να έχει η χώρα αυτάρκεια σε φτηνά και υγιεινά προϊόντα.