Μέσα σε λίγα χρόνια o κ. Δακής «ξέχασε» τα όσα υποστήριζε ως Πρόεδρος των Φαρμακοποιών Κοζάνης για το ανθρώπινο κόστος του λιγνίτη, τις σοβαρές επιπτώσεις του στο περιβάλλον, την αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα που προκαλούν οι δραστηριότητες της ΔΕΗ.Η άκριτη υποστήριξη των νέων λιγνιτικών μονάδων, η πλήρης ταύτιση με το λιγνιτικό λόμπι της ΔΕΗ, η εθελοτυφλία στις διεθνείς εκθέσεις και στα στοιχεία των εγκυρότερων περιβαλλοντικών οργανώσεων του κόσμου, καθώς και οι αυθαίρετοι ισχυρισμοί του ότι η “καθολική πλειοψηφία” (νεολογισμός ;) των πολιτών είναι υπέρ του γκρίζου δρόμου του λιγνίτη (και άρα κατά μιας πράσινης μεταλιγνιικής περιόδου) τον αναγορεύουν ως το νέο .. «λιγνιτάρχη» της περιοχής, αλλά και τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα.
Σεβαστή η άποψη των τοπικών αρχόντων και πολλών φορέων υπέρ των νέων λιγνιτικών μονάδων, αλλά όχι και η τακτική τους να υποβαθμίζουν τις σοβαρές παρενέργειες του λιγνίτη ( εδικά στην ΥΓΕΙΑ) προκειμένου να επιτύχουν το στόχο τους. Η περιβαλλοντική ευαισθησία δεν μπορεί να είναι «αλά καρτ» ούτε να υπηρετεί σκοπιμότητες. Δεν μπορεί δηλαδή όταν θέλουμε «αντιπαροχές» από τη ΔΕΗ, αύξηση του τοπικού πόρου, άμεσες μετεγκαταστάσεις κλπ να κραυγάζουμε ότι «όλοι θα πάμε από καρκίνο», αλλά όταν οι οικολογικές οργανώσεις επισημαίνουν τις επιπτώσεις στην υγεία (και μάλιστα με πιο ήπιο και τεκμηριωμένο λόγο) να τις αρνούμαστε να τις συκοφαντούμε και να τις αποτάσσουμε.
Προφανώς είναι δικαίωμα του κ. Δακή να στείλει επιστολή ως Περιφερειάρχης προς τον Διευθύνοντα Σύμβουλο Dr. Ulrich Schröder του Ομίλου Τραπεζών KfW που θα χρηματοδοτήσει τη νέα λιγνιτική μονάδα. και καθήκον των ΜΜΕ να δημοσιεύσουν αυτή την επιστολή υποστήριξης του λιγνιτικού μονόδρομου. Όμως για να είναι η ενημέρωση σφαιρική θα πρέπει να δημοσιευτεί και η άποψη της άλλης πλευράς και συγκεκριμένα η πρόσφατη κοινή ανακοίνωση δύο διεθνών περιβαλλοντικών οργανώσεων, της Greenpeace και του WWF, για το ίδιο θέμα.
Προωθούμε λοιπόν προς τα ΜΜΕ και τους πολίτες την εν λόγω ανακοίνωση, η οποία αποτελεί ουσιαστικά και απάντηση στην επιστολή του κ Δακή προς τον Τραπεζικό Όμιλο KfW
Λ. Τσικριτζής
Greenpeace και WWF :
Το ανθρώπινο κόστος του λιγνίτη και η αναγκαία μετάβαση σε ένα βιώσιµο µέλλον
Κοινό ενημερωτικό δελτίο
Το ανθρώπινο κόστος του λιγνίτη και η αναγκαία μετάβαση σε
ένα βιώσιμο μέλλον
Επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία από την εκμετάλλευση του άνθρακα
Με βάση τις δημοσιευμένες μέχρι στιγμής επιστημονικές μελέτες, αποδεικνύεται ότι η
λειτουργία των λιγνιτικών κέντρων στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα δυσμενής με
συγκεκριμένες επιπτώσεις, τόσο στην ανθρώπινη υγεία, όσο και την εθνική οικονομία.
Πιο συγκεκριμένα, η ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλείται από τις διαδικασίες
εξόρυξης και μεταφοράς λιγνίτη και τη μετέπειτα καύση του στις μονάδες
ηλεκτροπαραγωγής στα ενεργειακά κέντρα της χώρας, έχει συσχετιστεί με ένα πλήθος
επιπτώσεων, όπως αυξημένη συχνότητα εμφάνισης συμπτωμάτων παθήσεων του
ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού1 2, αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αγγειακών
διαταραχών και στεφανιαίας νόσου3 αλλά και υψηλά ποσοστά πρόωρων θανάτων από
καρκίνους και θρομβοεμβολικά επεισόδια4. Ευπαθείς ομάδες, όπως έγκυες και παιδιά
βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των επιπτώσεων.
Τα συμπεράσματα αυτά βρίσκονται σε πλήρη συμφωνία με πληθώρα μελετών σε
παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίες αποτυπώνουν το τεράστιο κόστος στη δημόσια υγεία από
τη λειτουργία μονάδων άνθρακα. Η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης οργάνωση
Physicians for Social Responsibility, έχει συγκεντρώσει σε μία έκθεση μερικές από τις
πιο πρόσφατες και έγκυρες μελέτες για τις επιπτώσεις των ρύπων από ανθρακικές
μονάδες στον άνθρωπο. Σύμφωνα με μία από αυτές (Markandaya A, Wilkinson, 2007)
για κάθε τεραβατώρα (1 δις κιλοβατώρες) που παράγεται από καύση λιγνίτη
προκαλούνται έως και 32,6 πρόωροι θάνατοι.
Την ίδια ώρα, πρόσφατη μελέτη που αξιοποίησε την επίσημη μεθοδολογία της
αμερικανικής Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος (EPA) και της Εθνικής Ακαδημίας
1 Έρευνα Μποδοσάκειου Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας
2 Έρευνα Πνευμονολογικής ΑΠΘ
3 Διατριβή Χαλέμη (ΑΠΘ)
4 Έρευνα ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης
Επιστημών (NAS), εκτίμησε ότι στις ΗΠΑ προκαλούνται περισσότεροι από 13.000
θάνατοι ετησίως εξαιτίας των ανθρακικών μονάδων: οι συνολικές επιπτώσεις στη
δημόσια υγεία έχουν ένα εκτιμώμενο κόστος για την εθνική οικονομία που ξεπερνάει
τα 100 δις $. Μελέτες που εκτιμούν το εξωτερικό κόστος της λιγνιτοπαραγωγής στην
Ελλάδα αναφέρουν ποσά από 1,5 έως 4 δις € ετησίως5. Ένα κόστος που φυσικά δεν
λαμβάνεται υπόψη από όσους συντηρούν τον μύθο του «φθηνού» λιγνίτη.
Ωστόσο, στη χώρα μας η απουσία μίας επίσημης ολοκληρωμένης μελέτης που να
καταγράφει επακριβώς τις μακροχρόνιες επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες από τη
λιγνιτοπαραγωγή – πολύ βολικά – αποκρύπτει την πραγματικότητα: το τεράστιο
περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος που επί δεκαετίες επωμίζονται οι
κάτοικοι της ΒΔ Μακεδονίας, προκειμένου να ηλεκτροδοτείται ολόκληρη η
ηπειρωτική Ελλάδα.
Επιπλέον, δίνει περιθώρια υποστήριξης σε ενεργειακές επιλογές που γίνονται σήμερα
και απειλούν να παρατείνουν για πολλές δεκαετίες αυτήν την κοινωνική αδικία. Το
ενδεχόμενο κατασκευής της Πτολεμαΐδας 5 επιτείνει αυτήν την κατάσταση, αφού δεν
υπάρχει τεχνολογία που να μπορεί να εκμηδενίσει τα αιωρούμενα σωματίδια και τους
άλλους επικίνδυνους ρύπους που δημιουργούνται από την εξόρυξη, τη μεταφορά και
την καύση λιγνίτη.
Ειδικότερα, λαμβάνοντας υπόψη το ενδεχόμενο πώλησης υπαρχόντων μονάδων της
ΔΕΗ σε ιδιώτες, η πραγματοποίηση επίσημης ολοκληρωμένης μελέτης αποτελεί
υποχρέωση της πολιτείας, προκειμένου η κοινωνία της ευρύτερης περιοχή της ΒΔ
Μακεδονίας να γνωρίζει επακριβώς το κόστος στην ανθρώπινη υγεία. Κάτι τέτοιο θα
δώσει μια σαφή απάντηση σε όσους, ακόμα και σήμερα, εκμεταλλεύονται την έλλειψη
επίσημων στοιχείων και παραπληροφορούν την τοπική κοινωνία, αμφισβητώντας τις
σοβαρότατες επιπτώσεις της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη στη δημόσια υγεία.
Επίσης, θα φέρει προ των (πραγματικών) ευθυνών τους το ελληνικό κράτος, τη
ΔΕΗ αλλά και όσους ιδιώτες ενδιαφέρονται να εκμεταλλευτούν προς ίδιον όφελος τις
παλαιές και ρυπογόνες μονάδες της ΔΕΗ. Ακόμα και η κατασκευή νέων μονάδων βάσης
είναι προς το συμφέρον των ιδιωτικών εταιρειών, από τη στιγμή που το επιπλέον
κόστος θα βαρύνει τον τελικό καταναλωτή.
Η μετάβαση στην μεταλιγνιτική περίοδο
Δεδομένου ότι η μεταλιγνιτική περίοδος έχει ήδη ξεκινήσει, η πολιτεία, σε στενή
συνεργασία με τους τοπικούς φορείς και την κοινωνία, θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι
αυτή η μετάβαση θα εξελιχθεί όσο το δυνατόν πιο ομαλά. Οποιαδήποτε περαιτέρω
καθυστέρηση, θα προκαλέσει σημαντικούς κοινωνικούς τριγμούς. Από την άλλη, είναι
σαφές πως δεν ζητούμε άμεσο κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων, αλλά μια ταχεία και
σταδιακή απόσυρσή τους. Η εξέλιξη αυτή υπαγορεύεται και από τις δεσμεύσεις της
χώρας μας για συμμετοχή των ΑΠΕ κατά 40% στην ηλεκτροπαραγωγή ως το 2020 που
θα οδηγήσει τελικά σε σχεδόν μηδενικές εκπομπές CO2 το 2050.
Ιδέες και προτάσεις έχουν κατατεθεί από επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς για το
πώς μπορεί να υλοποιηθεί στην ευρύτερη περιοχή αυτή η μετάβαση. Κοινοί
παρανομαστές όλων είναι η άμεση λήψη μέτρων που θα διευκολύνουν την έγκαιρη
μετάβαση, καθώς και η ανακατανομή οικονομικών πόρων προκειμένου να
αποκατασταθούν (όσο είναι εφικτό) οι επιπτώσεις και να ενισχυθούν οι εναλλακτικές
5 Γεωργακέλος 2007, ΕΜΠ 2001, Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος 2011
αναπτυξιακές δράσεις στην περιοχή. Οι επενδύσεις σε βιώσιμες οικονομικές
δραστηριότητες, όπως είναι η εξοικονόμηση ενέργειας, οι ΑΠΕ, η βιώσιμη γεωργία και
ο οικοτουρισμός θα δημιουργήσουν ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και θα βελτιώσουν το
επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Greenpeace και WWF Ελλάς τονίζουν ότι σε αυτήν
την προσπάθεια, η ελληνική κοινωνία οφείλει να σταθεί στο πλευρό των τοπικών
κοινωνιών σε ΒΔ Μακεδονία και Μεγαλόπολη, αναλαμβάνοντας το επενδυτικό κόστος
προσαρμογής και μετάβασης.
Κόστος ηλεκτρικής ενέργειας
Εν μέσω όμως της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, η μετάβαση αυτή δεν επιτρέπεται
να πραγματοποιηθεί σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Η παραγωγή καθαρής
ενέργειας από τον ανεξάντλητο και πραγματικό ενεργειακό πλούτο της χώρας (τον
ήλιο, τον άνεμο, τη γεωθερμία, κα) μειώνει το κόστος ηλεκτροπαραγωγής, όπως
άλλωστε καταδεικνύουν έγκυρες επιστημονικές μελέτες που έχουν εκπονηθεί, από το
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο6 και το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών
Ερευνών.7 Υπενθυμίζουμε ότι όσο περισσότερο η χώρα μας παραμένει εγκλωβισμένη
στον λιγνίτη, τόσο μεγαλύτερες αυξήσεις αναμένονται στους λογαριασμούς ηλεκτρικού
ρεύματος των καταναλωτών, αφού από την 1η Ιανουαρίου 2013 οι εταιρίες
ηλεκτροπαραγωγής θα πληρώνουν για την αγορά δικαιωμάτων του συνόλου των
εκπομπών τους. Το εκτιμώμενο κόστος για τη ΔΕΗ ανέρχεται τουλάχιστον σε 400 εκ. €
- με τη σημερινή τιμή του άνθρακα – ενώ ενδέχεται να ανέλθει στο μέλλον σε 1 δις (με
τιμή άνθρακα στα 20 ευρώ ανά τόνο). Το κόστος αυτό θα μετακυλιστεί στους
καταναλωτές που θα πληρώσουν το τίμημα της εξάρτησης από τον λιγνίτη.
Με δεδομένο ότι μία λιγνιτική μονάδα που θα κατασκευαστεί σήμερα θα λειτουργεί
τουλάχιστον έως το 2040, ένα τέτοιο εγχείρημα είναι εξαιρετικά ριψοκίνδυνο, πολύ
περισσότερο, όταν υπάρχουν σαφώς ασφαλέστερες, αποδοτικότερες και καθαρές
ενεργειακές επιλογές με άμεσα και σαφή πλεονεκτήματα για τον άνθρωπο και το
περιβάλλον.
Σε καμία περίπτωση η κοινωνία μας δε μπορεί να επιτρέψει την κατασκευή νέων
λιγνιτικών μονάδων παρατείνοντας έτσι την εξάρτησή μας από την πιο βρώμικη,
επικίνδυνη και παρωχημένη τεχνολογία.
Εν κατακλείδι
Η ελληνική κοινωνία οφείλει ευγνωμοσύνη στους κατοίκους της ΒΔ Μακεδονίας και της
Μεγαλόπολης, που όλα αυτά τα χρόνια έχουν επωμιστεί ένα δυσανάλογα βαρύ φορτίο
για την ανάπτυξη της χώρας.
Η Greenpeace και το WWF Ελλάς τονίζουν ότι η έγκαιρη και ομαλή μετάβαση στη
μετα-λιγνιτική εποχή είναι εθνική υπόθεση που αφορά όλους και όχι μία τοπική
υπόθεση. Το κράτος οφείλει να στηρίξει με κάθε τρόπο αυτήν την προσπάθεια και να
λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να αποκατασταθεί η αδικία που επί
6 http://www.eletaen.gr/drupal/sites/default/files/meleti_emp.pdf
7 http://www.iobe.gr/media/Hmerides/APE.pdf
δεκαετίες συντελείται εις βάρος των τοπικών κοινωνιών σε ΒΔ Μακεδονία και
Μεγαλόπολη.
Σε κάθε περίπτωση, προέχει η προστασία της δημόσιας υγείας και η ανθρώπινη
αξιοπρέπεια.