Μετά την εποχή του Καραμανλισμού, που η Ελλάδα μπήκε στην Ενωμένη Ευρώπη, με αντίθετη ατλαντική γνώμη , χρησιμοποιώντας τη δύναμη των διεθνών αντισταθμιστικών ωφελειών της ναυτιλίας, της γεωστρατηγικής θέσης της και του υπεδάφους της, η Ελλάδα περίμενε 4ΚΠΣ, για να μετεξελιχτεί σε σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.
Ηταν η ώρα της αντεκδίκησης του ατλαντισμού, μέσα από φρασεολογικό αριστερισμό. Δεν έπρεπε τα χρήματα της Ευρώπης να πιάσουν τόπο στην Ελλάδα, κι η ίδια η Ελλάδα δεν έπρεπε(κι αυτή κι όλες οι άλλες δυτικές χώρες) να μείνει ξεχρέωτη. Με το πρόσχημα του παπανδρεϊκού σοσιαλισμού λοιπόν:
α) Χτυπήθηκε βάναυσα η ΄΄κακή΄΄ ελληνική βιομηχανία : Πίτσος, Ιζόλα, Κλωστήρια, Σωλήνες και ότι άλλο , σε όφελος εισόδου των διεθνών πολεθνικών.
β) Εκδιώχθηκε σε ξένες σημαίες η ελληνική ναυτιλία, τα ναυπηγία και μπήκαν ασύμφοροι κανόνες, για να μη ξαναγυρίσει.
Είναι γνωστό ότι ΜΟΝΟ Η ΝΑΥΠΗΓΗΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ φτάνει να θρέψει το κράτος μας πλουσιοπάροχα.
γ) απαγορεύτηκε στην ουσία η εξόρυξη ελληνικού πετρελαίου και άλλων ορυκτών.
δ) κατόπιν ¨σοσιαλιστικής¨ ατλαντικής εντολής διορίστηκαν στο δημόσιο 500 χιλ
υπάλληλοι , με έκδοση ομολόγων και εντόκων γραμματίων του δημοσίου, οι οποίοι έπρεπε να αποτελέσουν τον εκλογικό-κομματικό στρατό του εντελμένου και χρηματοδοτούμενου άλλωστε ( γράφτηκε για 100 εκατ. ιδρυτικά δολλάρια και ποτέ δε διαψεύστηκε) νέου κομματικού αριστερόλογου σχηματισμού.
3) έπρεπε ,με το πρόσχημα του ¨σοσιαλισμού¨ να χτυπηθεί η καλύτερη παραγωγική βάση της χώρας και να δημιουργηθεί αστυφιλία , ως εξής :
Στο δημόσιο να βολευτούν, ως επί το πλείστον , τα πλούσια παιδιά από τα χωριά και τα παιδιά των εμπόρων και των βιοτεχνών που θα είχαν και ψήφους για να τους ψηφίζουν, ενώ στους αφελείς, όπως πάντα, αριστερούς τους λέγαν να περιμένουν.
4) Επρεπε τα χρήματα των 4 ΚΠΣ όχι μόνο να μην πετύχουν τους πλήρους στόχους των κοινωνικών υποδομών, παρά μόνο ορισμένων τεχνικών υποδομών, που θα ήταν χρήσιμες στη νέα τάξη.
Πρός τούτο έγινε η μεγαλύτερη ΄΄σοσιαλιστική΄΄ διασπάθιση των 4 ΚΠΣ , και όλως τυχαίως μεγάλο μέρος τους , το διπλάσιο του χρέους της χώρας 600 περίπου δις, επέστρεψαν βόρεια και έγιναν καταθέσεις στην Ελβετία.
Η κρίση που ενέσκηψε , ως διεθνής αδυναμία της ατλαντικής και λοιπής Δύσης να κουρέψουν την είσοδο της ανατολής στα δυτικά τους ομόλογα (πχ η Κίνα κατέχει το 30% των ομολόγων του κράτους των ΗΠΑ) κάναν μια πρώτη πρόβα κουρέματος στο 1,5% του ευρωπαϊκού εξωτερικού χρέους, στην Ελλάδα, για να δουν πως θα μπορεί να εφαρμοστεί αρχικά στη Μεσόγεια και τελικά , στις ίδιες της ΗΠΑ;
Αν όμως στην Ελλάδα αποτύχαινε η πολιτική του κουρέματος βρήκαν νέα λύση:
Καταβαράθρωση της Ελλάδας, με επιστροφή στη δραχμή και ξεπούλημα εθνικών της ζητημάτων, ενέργειας και υπεδάφους , μέσα από πιο ανύποπτη θεωρητικά αριστερά: τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η τελική κατάρευση της χώρας, μέσα από πιο αξιόπιστη αριστερή φρασεολογία.
Με το ίδιο νεοπαπανδρεϊκό μιγμα, των ίδιων αριστεροελίτ βολεμένων ελλήνων, κι ακόμα χειρότερα, με νέο πολιτικό διχασμό της χώρας.
Κι αν ακόμα αρνιόταν έστω και εκ των υστέρων η πολιτική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, να μη μπορούσε να ξεφύγει από το νέο σφιχταγκαλιασμό των παλιών λαμογιών του Παπανδρεισμού και νέων λαμογιών και καιροσκόπων που θα εισρεύσουν.
Χιλιάδες μαζί λαμογιοδιαχειριστές του δημοσίου, με πλούσιο ιδιωτικό τους συφέρον την αριστερολογία, ένας μικτός ατλαντικός-ελληνικοελίτ σοσιαλισμός.
Ενας αγουροξυπνημένος ΣΥΡΙΖΑ δε θα είχε πολλά περιθώρια οργάνωσης σωστής πολιτικής, πόσο μάλλον ανεξάρτητης ελληνικής ,αντίθετα θα έπρεπε να περάσει χρόνος να οργανώσει το μίγμα, οπότε η Ελλάδα θα ξαναγινόταν το εύκολο θύμα.
Αυτή είναι η αδήρητη πραγματικότητα, πίσω από τα νέο ΘΑ ΘΑ ΘΑ ΘΑ του νέου Παπανδρεϊσμού, που ενσκήπτει στη χώρα μας.
Ο δύσπιστος στερνογνώστης