του
Στέλιου Καζαντζίδη
«Είμαι ο δεύτερος καλύτερος μαθητής του Κεμάλ μετά τον Μουσολίνι.»
Αδόλφος Χίτλερ, για τον Μουσταφά Κεμάλ.
Ο πολύ «προοδευτικός» αυτός δάσκαλος, Κεμάλ, τόσο «προοδευτικός» που ξεκινώντας τον «απελευθερωτικό» του αγώνα, από την Σαμψούντα, αυτοεχρίσθη Γαζή.
Αλλά τί είναι Γαζή;
Σε μια μακροχρόνια επαναλαμβανόμενη πρακτική αλλεπάλληλων επιδρομών που γίνονταν στο όνομα της ορθής πίστης και της λαφυραγωγίας, ανακάλυψαν και εδραίωσαν με τα δικά τους «πολιτισμικά» κριτήρια το αυτοκρατορικό πρότυπο:Πόλεμος εναντίον των απίστων στο όνομα της ορθής πίστης, κατάκτηση του γνωστού κόσμου για την κυριαρχία του σωστού θεού, εμπέδωση του λόγου του επί της γης μέσω της κυριαρχίας των πιστών του πολεμιστών.
Πολύ απλά, ο «προοδευτικός» στρατιώτης του Ισλάμ που κηρύσσει την Τζιχάντ (Ιερό Θρησκευτικό Πόλεμο) εναντίον των «απίστων».
Στην άνω φωτό: Ο Μουσταφά Κεμάλ με τον Γερμανό ιμπεριαλιστή στρατηγό Λίμαν φον Σάντερς, που σχεδίασε την γενοκτονία των Αρμενίων...
1. Οι σοβιετικοί απεσταλμένοι, είχαν πλήρη γνώση των τουρκικών ωμοτήτων κατά των Ελλήνων, για τα φρικτά εγκλήματα των κεμαλικών. Ο Αράλοβ, σοβιετικός πρέσβης στη Άγκυρα, στα απομνημονεύματά του που κυκλοφόρησαν το 1960 στη Μόσχα με τον τίτλο Vospominaniya Sovietskovo Diplomata 1922-1923, αναφέρει ότι ενημερώθηκε στην Σαμψούντα από τον αρχιστράτηγο Φρούνζε. Ο Φρούνζε του είπε ότι είδε:
«πλήθος Έλληνες που είχαν σφαγιαστεί»,
«βάρβαρα σκοτωμένους Έλληνες -γέρους, παιδιά, γυναίκες»...
Προειδοποίησε επίσης τον Αράλοβ για το τί πρόκειται να συναντήσει:
«πτώματα σφαγιασμένων Ελλήνων τους οποίους είχαν απαγάγει από τα σπίτια τους και είχαν σκοτώσει πάνω στους δρόμους»...
2. Ο Αρχιεπίσκοπος Τραπεζούντας Χρύσανθος, ανέφερε πως:
«Όταν η νέα σοβιετική εξουσία έβγαλε την χώρα από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, δεν εγκατέλειψε τον ελληνισμό του Πόντου στο έλεος των Τσέτηδων. Τον βοήθησε και πάλι να αμυνθεί.»
Για να προσθέσει σε μια άλλη περίπτωση πως:
«Οι άθεοι κομμουνιστές εφάνισαν περισσότερον χριστιανοί από τους ‘χριστιανούς’ Αγγλογάλλους ...»
Διδώ Σωτηρίου: «Η Μικρασιατική καταστροφή και η στρατηγική του ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο», Εκδόσεις Κέδρος, 1985, σελ.89-90.
3. Ο Σκουλούδης έγραψε ότι:
«Εις πολλάς περιστάσεις οι Τούρκοι συνέλαβον ολόκληρους πληθυσμούς, με σκοπόν να τους εκτοπίσουν και οι Μπολσεβίκοι εξηγόραζον από τους Τούρκους τους πληθυσμούς αυτούς. Εκτός αυτού έθετον εις την διάθεσιν των Ελλήνων και πλοία ίνα μεταφέρουν αυτούς από Τραπεζούντος εις τα έναντι ρωσικά παράλια ...».
Φωτιάδης: «Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου», Έκδοση Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, 2004, σελ.209.
Στην άνω φωτό: Οι τρεις υπεύθυνοι της τελικής φάσης της γενοκτονίας στην Ανατολή: Κεμάλ, Ινονού, Τοπάλ Οσμάν ... Ο Τοπάλ Οσμάν ήταν αρχηγός της προσωπικής σωματοφυλακής του Κεμάλ, που σε αποστολή που του ανέθεσε ο ηγέτης του, να σκοτώσει έναν βουλευτή, άφησε απερίσκεπτα πίσω του ικανά αποδεικτικά στοιχεία, και ανάγκασε τον Κεμάλ, για να καλυφθεί ο ίδιος, να διατάξει την καταδίωξη και θανάτωσή του ..., με πόνο ψυχής ..., βεβαίως, βεβαίως ...
4. Στις 27 Απριλίου 1920, ο Έλληνας πρόξενος στην Τιφλίδα έστειλε επιστολή στον ύπατο αρμοστή Κανελλόπουλο, που διαβιβάστηκε στο Υπουργείο των Εξωτερικών της Ελλάδος, όπου αναφερόταν και τα εξής:
«Ημετέρα επιτροπή Νοβορωσίσκ συνοδεύουσα κομισαίρ Μπολσεβίκων ... οίτινες ανεγνώρισαν σύστασιν αρχών συμβουλίου Ποντίων Βατούμ ... ανακοινοί ότι αυτοβούλως προτάσει ημετέρου συμβουλίου Νοβορωσίσκ ... μπολσεβικικαί αρχαί συνενοηθήσαι μετά Μόσχας δέχονται υποβοηθήσωσι αγώνα Ποντίων ... επιτρέπουσαι οργάνωσιν επί τόπου ... προσφέρουσι όπλα ... όχι αξιωματικούς ... Ερωτώσι τι δύναται συνεισφέρη Ελληνική κυβέρνησις εις αγώνα Ποντίων ...»
Φυσικά, η απάντηση που έλαβαν οι Μπολσεβίκοι στην πρότασή τους για βοήθεια του αγώνα του ποντιακού ελληνισμού ήταν άμεση και ολότελα αρνητική ...
Φωτιάδης: «Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου», Έκδοση Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, 2004, σελ.455.
5. Ο τότε γενικός γραμματέας του ΣΕΚΕ (κατόπιν Κ.Κ.Ε. ) -ιστορικός Γιάννης Κορδάτος αναφέρει σχετικά πως τον Απρίλη του 1922, κατέφθασε με εμπορικό Σοβιετικό πλοίο μυστικά στην Ελλάδα- λόγω ανυπαρξίας διπλωματικών σχέσεων με την Ε.Σ.Σ.Δ. ... - απεσταλμένος της Τρίτης Διεθνούς και ταυτόχρονα εντεταλμένος του Υπουργείου Εξωτερικών και Στρατιωτικών της Σοβιετικής Ρωσίας, με εντολή να διερευνήσει την δυνατότητα μεσολάβησης της χώρας του για ειρηνικό τερματισμό του μικρασιατικού πολέμου μέσα από επαφές που θα είχε με την ηγεσία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Συναντήθηκε με τον Γιάννη Κορδάτο, τον ενημέρωσε για τον σκοπό της παρουσίας του και του ζήτησε να ανακοινώσει στην ελληνική κυβέρνηση την άφιξή του, καθώς και την επιθυμία της χώρας του για μεσολάβηση στο μικρασιατικό ζήτημα. Η πρότασή του περιελάμβανε την υπογραφή ανακωχής ανάμεσα στην Ελλάδα και τον Κεμάλ και καθεστώς αυτονομίας για την περιοχή της Μικράς Ασίας. Ως αντάλλαγμα ζητούσε από την ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει, έστω και defacto, την σοβιετική εξουσία.
Ο σοβιετικός απεσταλμένος τόνισε μεταξύ άλλων:
«Θέλουμε να μείνουν οι Έλληνες στην Μικρασία, όχι από κούφιο συναισθηματισμό, αλλά από ρεαλιστική αντίληψη για το αύριο και μεθαύριο. Οι μειονότητες στην Τουρκία στάθηκαν από τη μία μεριά τροχοπέδη στον ολοκληρωτικό εξισλαμισμό της Βαλκανικής και Ανατολής και από την άλλη έγιναν η πηγή που τροφοδότησε τα εθνικά απελευθερωτικά κινήματα των λαών της Βαλκανικής από το 1770 ως τα χτες ...»
6. Ο ηγέτης του ΣΕΚΕ συναντήθηκε με τον Ν. Στράτο (αντιπολίτευση) και τον Α. Καρτάλη (υπουργό στην τότε Κυβέρνηση Γούναρη) προκειμένου να τους μεταφέρει τις σοβιετικές προτάσεις χωρίς, ωστόσο, θετικό αποτέλεσμα. Ο τελευταίος μάλιστα, όπως γράφει ο ίδιος ο Κορδάτος, τον έβρισε και τον έδιωξε ...
Κορδάτος Γιάννης: «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», Εκδόσεις 20ος αιώνας, Τόμος 13ος, σελ.567.
Άνω φωτό, Κερασούντα. Μνημείο προς τιμήν του Τοπάλ Οσμάν, που έκανε «απελευθερωτικό αγώνα» -σύμφωνα με την τουρκική οπτική- και «εξολόθρευσε τους Ρωμιούς της Μαύρης Θάλασσας και τους πέταξε στην Άσπρη Θάλασσα», όπως αναγράφεται επ’ αυτού. Μάλιστα, τα αδέρφια μας ... οι Τούρκοι προλετάριοι της Κερασούντας έκαναν έρανο περιλαμβάνοντας και την Τουρκική διασπορά προκειμένου να στήσουν αυτό το μνημείο. Με την φόρα που έχουν πάρει οι -με το συμπάθιο- «Αριστεροί» … «Έλληνες» ... «Διεθνιστές» ... οπαδοί του Κεμάλ Πασά, σε λίγο θα ζητήσουν να τιμήσουν ακόμη και αυτό το πρωτοπαλίκαρό του...
Στην άνω φωτό, ο Κεμάλ Πασά με στολή γενίτσαρου.
Ιδού «προοδευτικότης» -ούτε καν όση ενός Οθωμανού μεταρρυθμιστή- ένας μασκαρεμένος νεότουρκος σφαγέας ... με φρονήματα που άρμοζαν στην οθωμανική αυτοκρατορία της γενιτσαρικής εποχής 300 χρόνια πίσω από την εποχή του ... που για να ντυθεί στο μασκέ πάρτι του διπλωματικού σώματος στην Σόφια όπου υπηρετούσε ως στρατιωτικός ακόλουθος ... ήθελε και αυθεντική στολή γενίτσαρου ...την οποία ζήτησε και του την έστειλαν από το Τοπ Καπί, μάλιστα μουσειακή, για να τον χαίρονται οι φιλοκεμαλικές μουσίτσες της ημεδαπής «διεθνιστικής» «αριστεράς» ...
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Οι Σοβιετικοί λοιπόν γνώριζαν πολύ καλά ακόμη από τα χρόνια του Λένιν με τί κάθαρμα είχαν να κάνουν ...
Ο Στάλιν στα έργα του χαρακτηρίζει τον Κεμάλ ως «απαρχής αντιδραστικό» και δεν γίνεται «προοδευτικός» επειδή οι τότε έλληνες άρχοντες ήταν το ίδιο καθάρματα με τον Κεμάλ.
Τελικώς, ο πάντα -κατά τα πρότυπα του από δεύτερο χέρι δασκάλου του, Μουσολίνι- κομπορρήμων Αδόλφος, φαίνεται να μας τα παραείπε πάλι …
Τα πράγματα έχουν αλλιώς:
Ο καλύτερος μαθητής του «προοδευτικού» Κεμάλ δεν είναι άλλος από την σύγχρονη, μετά-Στάλιν, τροτσκιστοφασιστική ρεβιζιονιστική ψευτοδιεθνιστική νεοελληνική «αριστερά».
Διότι όπως όλα δείχνουν αυτή μαθήτευσε μαζί με τον Μπενίτο και τον Αδόλφο στο ίδιο σχολειό και είχε τον ίδιο δάσκαλο, αλλά κρυβόταν στο τελευταίο θρανίο για να μην γίνεται αντιληπτό ότι κατά παράβασιν κάθε εκπαιδευτικού ήθους έπαιρνε και ιδιαίτερα μαθήματα κατ΄ οίκον από τον δημόσιο δάσκαλο της ...
Και να μην ξεχνάμε ότι η «αριστερίζουσα» Συνομοσπονδία Τουρκικών Εργατικών Συνδικάτων, γνωστή ως DISK, στους κόλπους της οποίας φώλιαζε και το μετά-Στάλιν επίσημο Κ.Κ. Τουρκίας -αδελφού κόμματος του Περισού και του ΑΚΕΛ της Κύπρου- προσέφερε «διεθνιστικώτατα» κάποια δωρεάν μεροκάματα το 1974 για την ενίσχυση του «απελευθερωτικού» για τον δύσμοιρο κυπριακό λαό ... «ΑΤΤΙΛΑ»!
Δεν της αποδίδεται λοιπόν επαξίως της «ελληνικής» «αριστεράς» ο τίτλος του Πιό Καλού Μαθητήτου Κεμάλ, αφήνοντας πίσω παρασάγγας Μουσολίνι και Αδόλφο;!
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=jwB1IbeQGBM
Στέλιος Καζαντζίδης
Φίλος του ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Στέλιου Καζαντζίδη
«Είμαι ο δεύτερος καλύτερος μαθητής του Κεμάλ μετά τον Μουσολίνι.»
Αδόλφος Χίτλερ, για τον Μουσταφά Κεμάλ.
Ο πολύ «προοδευτικός» αυτός δάσκαλος, Κεμάλ, τόσο «προοδευτικός» που ξεκινώντας τον «απελευθερωτικό» του αγώνα, από την Σαμψούντα, αυτοεχρίσθη Γαζή.
Αλλά τί είναι Γαζή;
Σε μια μακροχρόνια επαναλαμβανόμενη πρακτική αλλεπάλληλων επιδρομών που γίνονταν στο όνομα της ορθής πίστης και της λαφυραγωγίας, ανακάλυψαν και εδραίωσαν με τα δικά τους «πολιτισμικά» κριτήρια το αυτοκρατορικό πρότυπο:Πόλεμος εναντίον των απίστων στο όνομα της ορθής πίστης, κατάκτηση του γνωστού κόσμου για την κυριαρχία του σωστού θεού, εμπέδωση του λόγου του επί της γης μέσω της κυριαρχίας των πιστών του πολεμιστών.
Πολύ απλά, ο «προοδευτικός» στρατιώτης του Ισλάμ που κηρύσσει την Τζιχάντ (Ιερό Θρησκευτικό Πόλεμο) εναντίον των «απίστων».
Στην άνω φωτό: Ο Μουσταφά Κεμάλ με τον Γερμανό ιμπεριαλιστή στρατηγό Λίμαν φον Σάντερς, που σχεδίασε την γενοκτονία των Αρμενίων...
1. Οι σοβιετικοί απεσταλμένοι, είχαν πλήρη γνώση των τουρκικών ωμοτήτων κατά των Ελλήνων, για τα φρικτά εγκλήματα των κεμαλικών. Ο Αράλοβ, σοβιετικός πρέσβης στη Άγκυρα, στα απομνημονεύματά του που κυκλοφόρησαν το 1960 στη Μόσχα με τον τίτλο Vospominaniya Sovietskovo Diplomata 1922-1923, αναφέρει ότι ενημερώθηκε στην Σαμψούντα από τον αρχιστράτηγο Φρούνζε. Ο Φρούνζε του είπε ότι είδε:
«πλήθος Έλληνες που είχαν σφαγιαστεί»,
«βάρβαρα σκοτωμένους Έλληνες -γέρους, παιδιά, γυναίκες»...
Προειδοποίησε επίσης τον Αράλοβ για το τί πρόκειται να συναντήσει:
«πτώματα σφαγιασμένων Ελλήνων τους οποίους είχαν απαγάγει από τα σπίτια τους και είχαν σκοτώσει πάνω στους δρόμους»...
2. Ο Αρχιεπίσκοπος Τραπεζούντας Χρύσανθος, ανέφερε πως:
«Όταν η νέα σοβιετική εξουσία έβγαλε την χώρα από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, δεν εγκατέλειψε τον ελληνισμό του Πόντου στο έλεος των Τσέτηδων. Τον βοήθησε και πάλι να αμυνθεί.»
Για να προσθέσει σε μια άλλη περίπτωση πως:
«Οι άθεοι κομμουνιστές εφάνισαν περισσότερον χριστιανοί από τους ‘χριστιανούς’ Αγγλογάλλους ...»
Διδώ Σωτηρίου: «Η Μικρασιατική καταστροφή και η στρατηγική του ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο», Εκδόσεις Κέδρος, 1985, σελ.89-90.
3. Ο Σκουλούδης έγραψε ότι:
«Εις πολλάς περιστάσεις οι Τούρκοι συνέλαβον ολόκληρους πληθυσμούς, με σκοπόν να τους εκτοπίσουν και οι Μπολσεβίκοι εξηγόραζον από τους Τούρκους τους πληθυσμούς αυτούς. Εκτός αυτού έθετον εις την διάθεσιν των Ελλήνων και πλοία ίνα μεταφέρουν αυτούς από Τραπεζούντος εις τα έναντι ρωσικά παράλια ...».
Φωτιάδης: «Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου», Έκδοση Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, 2004, σελ.209.
Στην άνω φωτό: Οι τρεις υπεύθυνοι της τελικής φάσης της γενοκτονίας στην Ανατολή: Κεμάλ, Ινονού, Τοπάλ Οσμάν ... Ο Τοπάλ Οσμάν ήταν αρχηγός της προσωπικής σωματοφυλακής του Κεμάλ, που σε αποστολή που του ανέθεσε ο ηγέτης του, να σκοτώσει έναν βουλευτή, άφησε απερίσκεπτα πίσω του ικανά αποδεικτικά στοιχεία, και ανάγκασε τον Κεμάλ, για να καλυφθεί ο ίδιος, να διατάξει την καταδίωξη και θανάτωσή του ..., με πόνο ψυχής ..., βεβαίως, βεβαίως ...
4. Στις 27 Απριλίου 1920, ο Έλληνας πρόξενος στην Τιφλίδα έστειλε επιστολή στον ύπατο αρμοστή Κανελλόπουλο, που διαβιβάστηκε στο Υπουργείο των Εξωτερικών της Ελλάδος, όπου αναφερόταν και τα εξής:
«Ημετέρα επιτροπή Νοβορωσίσκ συνοδεύουσα κομισαίρ Μπολσεβίκων ... οίτινες ανεγνώρισαν σύστασιν αρχών συμβουλίου Ποντίων Βατούμ ... ανακοινοί ότι αυτοβούλως προτάσει ημετέρου συμβουλίου Νοβορωσίσκ ... μπολσεβικικαί αρχαί συνενοηθήσαι μετά Μόσχας δέχονται υποβοηθήσωσι αγώνα Ποντίων ... επιτρέπουσαι οργάνωσιν επί τόπου ... προσφέρουσι όπλα ... όχι αξιωματικούς ... Ερωτώσι τι δύναται συνεισφέρη Ελληνική κυβέρνησις εις αγώνα Ποντίων ...»
Φυσικά, η απάντηση που έλαβαν οι Μπολσεβίκοι στην πρότασή τους για βοήθεια του αγώνα του ποντιακού ελληνισμού ήταν άμεση και ολότελα αρνητική ...
Φωτιάδης: «Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου», Έκδοση Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, 2004, σελ.455.
5. Ο τότε γενικός γραμματέας του ΣΕΚΕ (κατόπιν Κ.Κ.Ε. ) -ιστορικός Γιάννης Κορδάτος αναφέρει σχετικά πως τον Απρίλη του 1922, κατέφθασε με εμπορικό Σοβιετικό πλοίο μυστικά στην Ελλάδα- λόγω ανυπαρξίας διπλωματικών σχέσεων με την Ε.Σ.Σ.Δ. ... - απεσταλμένος της Τρίτης Διεθνούς και ταυτόχρονα εντεταλμένος του Υπουργείου Εξωτερικών και Στρατιωτικών της Σοβιετικής Ρωσίας, με εντολή να διερευνήσει την δυνατότητα μεσολάβησης της χώρας του για ειρηνικό τερματισμό του μικρασιατικού πολέμου μέσα από επαφές που θα είχε με την ηγεσία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Συναντήθηκε με τον Γιάννη Κορδάτο, τον ενημέρωσε για τον σκοπό της παρουσίας του και του ζήτησε να ανακοινώσει στην ελληνική κυβέρνηση την άφιξή του, καθώς και την επιθυμία της χώρας του για μεσολάβηση στο μικρασιατικό ζήτημα. Η πρότασή του περιελάμβανε την υπογραφή ανακωχής ανάμεσα στην Ελλάδα και τον Κεμάλ και καθεστώς αυτονομίας για την περιοχή της Μικράς Ασίας. Ως αντάλλαγμα ζητούσε από την ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει, έστω και defacto, την σοβιετική εξουσία.
Ο σοβιετικός απεσταλμένος τόνισε μεταξύ άλλων:
«Θέλουμε να μείνουν οι Έλληνες στην Μικρασία, όχι από κούφιο συναισθηματισμό, αλλά από ρεαλιστική αντίληψη για το αύριο και μεθαύριο. Οι μειονότητες στην Τουρκία στάθηκαν από τη μία μεριά τροχοπέδη στον ολοκληρωτικό εξισλαμισμό της Βαλκανικής και Ανατολής και από την άλλη έγιναν η πηγή που τροφοδότησε τα εθνικά απελευθερωτικά κινήματα των λαών της Βαλκανικής από το 1770 ως τα χτες ...»
6. Ο ηγέτης του ΣΕΚΕ συναντήθηκε με τον Ν. Στράτο (αντιπολίτευση) και τον Α. Καρτάλη (υπουργό στην τότε Κυβέρνηση Γούναρη) προκειμένου να τους μεταφέρει τις σοβιετικές προτάσεις χωρίς, ωστόσο, θετικό αποτέλεσμα. Ο τελευταίος μάλιστα, όπως γράφει ο ίδιος ο Κορδάτος, τον έβρισε και τον έδιωξε ...
Κορδάτος Γιάννης: «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», Εκδόσεις 20ος αιώνας, Τόμος 13ος, σελ.567.
Άνω φωτό, Κερασούντα. Μνημείο προς τιμήν του Τοπάλ Οσμάν, που έκανε «απελευθερωτικό αγώνα» -σύμφωνα με την τουρκική οπτική- και «εξολόθρευσε τους Ρωμιούς της Μαύρης Θάλασσας και τους πέταξε στην Άσπρη Θάλασσα», όπως αναγράφεται επ’ αυτού. Μάλιστα, τα αδέρφια μας ... οι Τούρκοι προλετάριοι της Κερασούντας έκαναν έρανο περιλαμβάνοντας και την Τουρκική διασπορά προκειμένου να στήσουν αυτό το μνημείο. Με την φόρα που έχουν πάρει οι -με το συμπάθιο- «Αριστεροί» … «Έλληνες» ... «Διεθνιστές» ... οπαδοί του Κεμάλ Πασά, σε λίγο θα ζητήσουν να τιμήσουν ακόμη και αυτό το πρωτοπαλίκαρό του...
Στην άνω φωτό, ο Κεμάλ Πασά με στολή γενίτσαρου.
Ιδού «προοδευτικότης» -ούτε καν όση ενός Οθωμανού μεταρρυθμιστή- ένας μασκαρεμένος νεότουρκος σφαγέας ... με φρονήματα που άρμοζαν στην οθωμανική αυτοκρατορία της γενιτσαρικής εποχής 300 χρόνια πίσω από την εποχή του ... που για να ντυθεί στο μασκέ πάρτι του διπλωματικού σώματος στην Σόφια όπου υπηρετούσε ως στρατιωτικός ακόλουθος ... ήθελε και αυθεντική στολή γενίτσαρου ...την οποία ζήτησε και του την έστειλαν από το Τοπ Καπί, μάλιστα μουσειακή, για να τον χαίρονται οι φιλοκεμαλικές μουσίτσες της ημεδαπής «διεθνιστικής» «αριστεράς» ...
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Οι Σοβιετικοί λοιπόν γνώριζαν πολύ καλά ακόμη από τα χρόνια του Λένιν με τί κάθαρμα είχαν να κάνουν ...
Ο Στάλιν στα έργα του χαρακτηρίζει τον Κεμάλ ως «απαρχής αντιδραστικό» και δεν γίνεται «προοδευτικός» επειδή οι τότε έλληνες άρχοντες ήταν το ίδιο καθάρματα με τον Κεμάλ.
Τελικώς, ο πάντα -κατά τα πρότυπα του από δεύτερο χέρι δασκάλου του, Μουσολίνι- κομπορρήμων Αδόλφος, φαίνεται να μας τα παραείπε πάλι …
Τα πράγματα έχουν αλλιώς:
Ο καλύτερος μαθητής του «προοδευτικού» Κεμάλ δεν είναι άλλος από την σύγχρονη, μετά-Στάλιν, τροτσκιστοφασιστική ρεβιζιονιστική ψευτοδιεθνιστική νεοελληνική «αριστερά».
Διότι όπως όλα δείχνουν αυτή μαθήτευσε μαζί με τον Μπενίτο και τον Αδόλφο στο ίδιο σχολειό και είχε τον ίδιο δάσκαλο, αλλά κρυβόταν στο τελευταίο θρανίο για να μην γίνεται αντιληπτό ότι κατά παράβασιν κάθε εκπαιδευτικού ήθους έπαιρνε και ιδιαίτερα μαθήματα κατ΄ οίκον από τον δημόσιο δάσκαλο της ...
Και να μην ξεχνάμε ότι η «αριστερίζουσα» Συνομοσπονδία Τουρκικών Εργατικών Συνδικάτων, γνωστή ως DISK, στους κόλπους της οποίας φώλιαζε και το μετά-Στάλιν επίσημο Κ.Κ. Τουρκίας -αδελφού κόμματος του Περισού και του ΑΚΕΛ της Κύπρου- προσέφερε «διεθνιστικώτατα» κάποια δωρεάν μεροκάματα το 1974 για την ενίσχυση του «απελευθερωτικού» για τον δύσμοιρο κυπριακό λαό ... «ΑΤΤΙΛΑ»!
Δεν της αποδίδεται λοιπόν επαξίως της «ελληνικής» «αριστεράς» ο τίτλος του Πιό Καλού Μαθητήτου Κεμάλ, αφήνοντας πίσω παρασάγγας Μουσολίνι και Αδόλφο;!
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=jwB1IbeQGBM
Στέλιος Καζαντζίδης
Φίλος του ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ