Σύμφωνα με το προχθεσινό δελτίο Τύπου του Δήμου Αμυνταίου, μετά την κινητοποίηση του Δήμου και των κατοίκων, αλλά και την απόφαση απειλής παραίτησης του δημάρχου Μάκη Ιωσηφίδη και του Δημοτικού Συμβουλίου, «Μετά από επικοινωνία του Κυβερνητικού Βουλευτή κ. Ευστάθιου Κωνσταντινίδη, με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο λάβαμε τη διαβεβαίωση για προσωρινή αναστολή της απόφασης μετακίνησης των μονάδων.
Το γεγονός αυτό αφενός δίνει το χρόνο στους φορείς και τους πολίτες του Αμυνταίου να αντιδράσουν πιο οργανωμένα και να τεκμηριώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην πολιτική ηγεσία το δίκαιο αίτημα της παραμονής του στρατοπέδου και αφετέρου θέτει σε προσωρινή αναστολή τη διαδικασία των παραιτήσεων του Δημάρχου και των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου. Σε κάθε περίπτωση οι υπογραφές παραίτησης του συνόλου των μελών της Δημοτικής Αρχής είναι στη διάθεση του Δημάρχου και θα κατατεθούν σε περίπτωση εκτέλεσης της απόφασης μεταφοράς των μονάδων και κλεισίματος του στρατοπέδου».
Χωρίς, λοιπόν, να μπαίνουμε στην ουσία της απόφασης αποχώρησης των στρατιωτικών μονάδων από το Αμύνταιο προς μονάδες της Θράκης και του Αιγαίου, η είδηση της αναστολής της και μόνο προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση! Με ποια, άραγε, αντικειμενικά κριτήρια ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος αποφάσισε να «παγώσει» την απόφαση που έχει ληφθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και το ΚΥΣΕΑ; Στο πλαίσιο της περίφημης αναδιάρθρωσης της δομής των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, η οποία έχει αποφασιστεί ουσιαστικά από το 2001, αλλά ουδέποτε είχε εφαρμοστεί λόγω μικροπολιτικών και κομματικών, ειδικά ανά την Ελλάδα, συμφερόντων! Καλώς ή κακώς, υπάρχει μια δεδομένη απόφαση του ΚΥΣΕΑ, στις 30 Μαϊου. Ομόφωνη. Και, σε μια σοβαρή χώρα και από μια σοβαρή κυβέρνηση, η απόφαση αυτή πρέπει να εκτελεστεί. Εκτός εάν μέσα στους τρεις αυτούς μήνες ο πρωθυπουργός και το ΚΥΣΕΑ έχουν αλλάξει θέση και γνώμη, κάτι το οποίο μάλλον δεν είναι και το πιθανότερο σενάριο.
Ακόμη, λοιπόν και αν κάποιος χαρακτηρίσει ως «δίκαιο» το αίτημα των φορέων και των κατοίκων του Αμυνταίου, θα πρέπει να αναγνωρίσει πως αρμόδιοι για την καλύτερη διάταξη των ενόπλων δυνάμεων είναι η στρατιωτική, κυρίως, ηγεσία και, στη συνέχεια, το ΚΥΣΕΑ. Και σε καμία περίπτωση ο τοπικός δήμαρχος, ο τοπικός μητροπολίτης, ο τοπικός…χωροφύλακας και ούτω καθεξής. Είτε παραιτηθούν, είτε όχι, αποφάσεις όπως η μεταφορά και το κλείσιμο στρατοπέδων, εφόσον εξυπηρετούν λόγους καλύτερης και περισσότερο ευέλικτης στρατιωτικής διάταξης, είναι αναγκαίες. Περισσότερο από το όποιο συμφέρον της κάθε τοπικής κοινωνίας. Ακόμη και της δικής μας.
Πηγή: kozanimedia.gr