Ιδού ο πραγματικός ένοχος, ο τοπικός μας εφιάλτης , που χρόνια μας κατατρέχει σαν περιοχή…Αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο:
Είναι ο εισαγόμενος παλαιοβαλκανισμός στην περιοχή μας , αντί της εξαγωγής ευρωπαϊσμού από εμάς, στον βαλκανικό περίγυρο. Με τα παρακάτω ρητορικά ή μη ερωτηματικά του:
Μήπως άραγε δεν είναι ο εισαγόμενος γειτονικός παλαιοβαλκανισμός , χρόνια αιτία παρακμής, αγραμματοσύνης και φτώχειας στην περιοχή μας , που επηρέασε το διώξιμο του πεδίου βολής των Λόφων και « έδωσε ένα μάθημα στον ελληνικό στρατό» , ζητώντας για την περιοχή «πολιτική και ψυχολογική απελευθέρωση» από κάθε τι ελληνικό;
Δεν είναι το ξένο εποικικό εξαρχικό Ιλιντεν , που γιορτάζεται αντί της πατριαρχικής γιορτής του Προφήτη Ηλία, που γιόρταζαν οι Ελληνες πολύ πριν τους Σλάβους ;
Και οι άρχοντες και ο λαός γιατί τόσα χρόνια το ανέχονται;
Δεν είναι η νοοτροπία που δημιούργησαν ξένοι εποικιστές σλαβομακεδονιστές, απέναντι στο ελληνικό κράτος και τους γηγενείς γραικομάνους μακεδόνες , που επηρέασαν τοπικές αποφάσεις, με διάφορες προφάσεις;
Δεν είναι τα διάφορα κόμπλεξ της τοπικής πολιτικής σκηνής, με «σκελετούς στα ντουλάπια»;
Δεν είναι οι σαφείς παρεμβάσεις ξένων γειτονικών μέσων ενημέρωσης προς τις ελληνικές αρχές , να προστατεύονται κάποιοι περισσότερο «ντόπιοι» από τους άλλους ντόπιους ;
Δεν είναι η σιγή σε τέτοιες παρεμβάσεις;
Δεν είναι η σαφής γειτονική στόχευση να γίνει ο Νομός Φλώρινας ουδέτερη ζώνη, στρατιωτικά, οικονομικά και γεωπολιτικά και το «νερό στο μύλ層 που ρίχνουν οι διάφοροι τοπικοί αδαείς ή οι διάφορες σκοπιμότητες;
Δεν είναι η εμμονή, χρόνια ολόκληρα , σαν κύριο θέμα στο Νομό μας προς την Αθήνα να μην ήταν η ανάπτυξη ή η ανεργία, αλλά η τοπική δήθεν καταπίεση κάποιων ολίγων ;
Που έμεναν, ωστόσο, νηστικοί και χωρίς φράγκο, κατά τα άλλα, όπως όλοι;
Δεν είναι η εισαγόμενη γειτονική υποκουλτούρα «τουρκο-αθιγγανικού σλαβοσαλατικού» τύπου, πολύ διάφορη και ξένη της όποιας γηγενούς;
Δεν είναι η αφιλοξενία και βαρβαρική αγένεια σε πανηγύρια και γάμους να παίζουν μόνο τα ίδια νέο-ξένα τραγούδια και κανένα ντόπιο παραδοσιακό , πάνω στο κεφάλι όλων; Και μόνο και μόνο;
Το ότι το κάνουν λίγοι και γραφικοί σημαίνει ότι δε μας ντροπιάζουν όλους;
Τί να σου κάνει ο ελληνικός στρατός και η ελληνική πολιτεία, όταν έχει απόφαση του Δήμου Μελίτης να φύγει το πεδίο βολής των Λόφων και μάλιστα ομόφωνη (η μειοψηφία δεν είπε τίποτε)
Τί να σου κάνει , όταν το θέμα ήρθε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο (προεδρεύοντος Αντινομάρχη) και επικύρωσε την απόφαση του Δήμου Μελίτης (πάλι χωρίς να πει τίποτα η μειοψηφία).
Χωρίς να πεί, έστω και ένας , το αυτονόητο: ΑΝΑΡΜΟΔΙΟΙ είναι οι ΟΤΑ για διεθνή θέματα λειτουργίας του Στρατού στην ΖΕ των συνόρων , 60 χλμ εκατέρωθεν των συνόρων, όπου ακόμα και μια προσημείωση και 1 κόψιμο δένδρου παίρνει άδεια από ειδική επιτροπή και από το Στρατό, με βάσει ΔΙΕΘΝΕΙΣ νομικές διατάξεις.
Γιατί λοιπόν τότε δεν αποπέμφθηκε το θέμα , ως αναρμόδιο και το πήγαν όλοι οι τότε φορείς στην Αθήνα, να πιέσουν και τους Υπουργούς γιαυτό; Να φύγει το πεδίο βολής των Λόφων;
Φυσικά και δεν έγινε δεκτός ο αποχαρακτηρισμός του πεδίου βολής των Λόφων.
Θα χρειαζόταν πλειοψηφία 2/3 της Βουλής για να αλλάξουν διεθνείς συνθήκες, αν το δεχόταν τελικά και το διεθνές δίκαιο.
Ομως το μήνυμα δεν στάλθηκε και δεν το είχαν λάβει οι αρμόδιοι;
Επίσημα ο Νόμός Φλώρινας δεν επιθυμεί την παρουσία του ελληνικού στρατού ή όχι;
Αδικαιολόγητες οι αμφιβολίες της Αθήνας; Η μήπως νυχτερινές, στο Αμύνταιο;
Πως και ποιός να πειστεί ότι θέλουμε Στρατό;
Αληθεύει ότι ζήτησε ο ελληνικός στρατός να γίνει κέντρο εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων , ως αντάλλαγμα για την παραμονή του πεδίου βολής των Λόφων και κανείς δεν το συζήτησε;
Και είδαμε τη συνέχεια: Να σου κέντρα στο Αργος Ορεστικό και στην Κοζάνη, να σου πεδίο βολής στους Πύργους Εορδαίας, να σου και απομάκρυνση της Ταξιαρχίας στη Φλώρινα.
Και μετά κλείσιμο και του στρατοπέδου Παπαπέτρου στο Αμύνταιο.
Πόσο άσχετα , αδικαιολόγητα και ασύνδετα είναι όλα τα γεγονότα; Πόσο μη εύλογα ;
Τί θα πούμε στην Αθήνα: ξέρετε εμείς διώξαμε τα πεδία βολής αλλά θέλουμε στρατόπεδο στο Αμύνταιο; Και πόσο θα γίνουμε πιστευτοί ;
Ας πάμε όμως και αντίστροφα, ότι το στρατόπεδο στο Αμύνταιο έφυγε λόγω αναγκών στον Εβρο κλπ κλπ . Και στην Κοζάνη όμως ;
Πόσο μπορούμε να παλαίψουμε σαν περιοχή για το δίκιο μας και ποιός θα μας πιστέψει;
Δεν θα πουν οι γειτονικοί Νομοί ή και ο ΄Εβρος ακόμα : φέρτε το στρατό εδώ, γιατί εμείς τον θέλουμε , δεν είμαστε σαν άλλους ;
Που ήταν οι παραιτήσεις όταν εμφανιζόταν ο εισαγόμενος παλαιοβαλκανισμός στην περιοχή μας;
Είναι αργά, λοιπόν , για δάκρυα Στέλλα; ΄Οχι βέβαια.
Απλώς ίσως η Στέλλα μπορεί χρόνια και να το παράκανε και την Κυριακή ακόμα ….
Και να χρειαστεί να επιστρατεύσουμε μια πιο εύστοχη …Ελπίδα, όταν κι αυτή ξυπνήσει…..
Διότι σήμερα στους δρόμους είναι , χωρίς πυξίδα , μόνο η άσφαιρη Αγανάκτηση…
Ο γόνιμος προβληματισμός
Σημείωση ΡΑΔΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑ: Το κείμενο παραπάνω δεν απηχεί τις απόψεις μας . Παρατίθεται απλώς στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης των πολιτικών απόψεων των συμπολιτών μας, που θέλουν να τις εκφράσουν , όπως αυτοί τις αισθάνονται, με τυχόν και ψεδώνυμο.
Είμαστε ανοιχτοί για τυχόν διαφορετική άποψη, με το ίδιο πολιτικό πάντα κριτήριο , για τα δημόσια πράγματα και πρόσωπα και με χαρά θα την δημοσιεύσουμε...