Είπε λοιπόν μεταξύ άλλων ο κ. Ρακόπουλος και με αρκετή δόση ειρωνίας ότι : « …Μπαίνω σαν «Συνοριοφύλακας» παρακάμπτοντας τη δύσκολη Αστυνομική Ακαδημία , με αποστολή να κυνηγώ λαθραίους μετανάστες και «χειροτονούμαι» αργότερα στον τόπο μου μόνιμος αστυνομικός να προστατεύω τους πατριώτες μου δίπλα στο σπίτι μου. Τέλεια φτιάξη κι άσε τους άλλους να «πηδιούνται» στο καμίνι της Αθήνας και της «Χρυσής Αυγής» . Κατακαημένε κι αδικοχαμένε Συνοριοφύλακα του Βροντερού…»
Οφείλω λοιπόν τιμώντας τη στολή μου, που μου δίνει τα απαραίτητα για τον άρτον τον επιούσιον της οικογενείας μου, αλλά και για να ενημερώσω τους συντοπίτες μου για την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στην Ελληνική Αστυνομία σε σχέση με τους Συνοριοφύλακες , αποκαθιστώντας την αλήθεια στα όσα στρεβλά και ψευδέστατα αποτυπώνονται στην ατυχή έκφραση του κ. Ρακόπουλου, να πω τα εξής:
- Οι Συνοριακοί Φύλακες πράγματι προσελήφθησαν έπειτα από διαγωνισμό με το νόμο 2622/98 στον οποίο μπορούσαν να συμμετέχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες. Ειδικά στη Φλώρινα προσελήφθησαν 200 Συνοριακοί Φύλακες αρχικά για να στελεχώσουν τα Τμήματα Κρυσταλλοπηγής και Πρεσπών που γειτνίαζαν με την Αλβανία και στη συνέχεια άλλοι 110 που στελέχωσαν το Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Κ. Κλεινών που γειτνίαζε με τα Σκόπια. Οι συνάδελφοι που επιλέχθηκαν , προσελήφθησαν με αντικειμενικά κριτήρια και ολοκλήρωσαν εκπαίδευση παρόμοια με αυτή των αστυφυλάκων που προσλαμβάνονταν πριν το 1995 , χωρίς πανελλαδικές εξετάσεις, από υψηλόβαθμα στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας .
«Ο μπάρμπας στην Κορώνη» λοιπόν δεν ίσχυσε για την πρόσληψη των Συνοριακών Φυλάκων όπου τα προσόντα που απαιτούνταν ήταν ένα πολύ καλό απολυτήριο Λυκείου, και επιπλέον πριμοδοτούνταν η ξένη γλώσσα , η γνώση ηλεκτρονικού υπολογιστή, το επαγγελματικό δίπλωμα και η θητεία στις ένοπλες δυνάμεις ως έφεδρος αξιωματικός ή ως καταδρομέας.
Αποτέλεσμα αυτών των κριτηρίων ήταν να ενταχθούν στην Ελληνική Αστυνομία αξιόλογα στελέχη και σε ένα μεγάλο βαθμό απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης -όπως και ο υπογράφων- , οι οποίοι άνηκαν και αυτοί στην «περήφανη» τάξη των πτυχιούχων ανέργων που έθρεψε το σύστημα των «πετυχημένων» κυβερνητικών επιλογών της εικοσαετίας που προηγήθηκε πριν το 1998.
Τα αποτελέσματα της πρόσληψης των Συνοριακών Φυλάκων ήταν θεαματικά. Οι συλλήψεις και επαναπροωθήσεις λαθρομεταναστών αυξήθηκαν σε ποσοστά που ξεπέρασαν και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις των επιτελών της Κατεχάκη και το αίσθημα ασφάλειας στους κατοίκους των ακριτικών περιοχών επανήλθε. Η ελληνική πολιτεία αξιολογώντας θετικά αυτό το προσωπικό προέβη στην αποκατάσταση τους αρχικά με το Ν. 3181/03 , όπου και μονιμοποιήθηκαν όλοι οι Συνοριακοί Φύλακες οι οποίοι μέχρι τότε υπηρετούσαν με συμβάσεις 5ετούς διάρκειας και στη συνέχεια με το νόμο 3686/08 όπου και τους ενέταξε στο αστυνομικό προσωπικό γενικών καθηκόντων. Με μια λεπτομέρεια όμως που ο κ. Ρακόπουλος σκοπίμως αποκρύπτει γιατί του την έχω επισημάνει επανειλημμένα σε δημοτικά συμβούλια ή όντως δεν τη γνωρίζει. Αναφέρει λοιπόν στον Ν. 3686/2008 αρθρο 13 παρ. 1 « …Με απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας καταργούνται οι οργανικές θέσεις των εντασσόμενων ειδικών φρουρών και συνοριακών φυλάκων και συνιστώνται ισάριθμες οργανικές θέσεις αστυφυλάκων. Οι θέσεις αυτές προστίθενται στις προβλεπόμενες από το άρθρο 19 παρ. 2 περίπτωση γ ́ του ν. 2800/2000, όπως ισχύει…».
Επομένως ουδεμία σχέση έχουν οι μεταθέσεις ή οι οργανικές θέσεις των συναδέλφων αστυφυλάκων « που πηδιούνται στην Αθήνα στα καμίνια της Χρυσής Αυγής» σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Ρακόπουλου , με τις οργανικές θέσεις των πρώην Σ/Φ. Η ημιμάθεια χειρότερη της αμάθειας λοιπόν.
Επίσης αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι για την ανάληψη των νέων καθηκόντων όλοι οι πρώην Σ/Φ πέρασαν και επιπλέον εκπαίδευση μετά την ονομασία τους σε αστυφύλακες , ενώ κάθε χρόνο όλοι οι αστυνομικοί επανεκπαιδεύονται στις έδρες των αστυνομικών τους διευθύνσεων από εξειδικευμένους συναδέλφους. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί λοιπόν όλο αυτό το παραλήρημα και οι άστοχες σκέψεις. Θέλω να πιστεύω ότι δεν εκπορεύονται από την εμπάθεια που κατά καιρούς έχει δείξει ο κ. Ρακόπουλος προς τους ένστολους συναδέλφους του δημοτικούς συμβούλους.
Κλείνοντας την επιστολή μου θέλω να επισημάνω προς τους αγαπητούς συναδέλφους μου ότι σε τέτοιες αντιλήψεις που στοχοποιούν άδικα τον κλάδο μας θα απαντώ έχοντας ως γνώμονα την αλήθεια των επιχειρημάτων μας αλλά και το δίκαιο που πηγάζει από την 15ετη παρουσία μας στην τοπική κοινωνία. Αν ο κ. Ρακόπουλος και οι συν αυτώ οραματίζονται μια τοπική κοινωνία, ένα Αμύνταιο χωρίς την παρουσία της Αστυνομίας λυπάμαι αλλά θα τον απογοητεύσουμε. Εκτός κι αν με τέτοια πυροτεχνήματα θέλει να δώσει μια πρόταση στην κυβέρνηση για τις επόμενες διαθεσιμότητες του προσωπικού που τόσος ντόρος γίνεται. Ας το σκεφτούν καλά αυτό οι συνάδελφοι μου που σκοπεύουν να ασχοληθούν στις επόμενες εκλογές με τα κοινά ποιους θα στηρίξουν και που θα δώσουν ταυτότητες. Αλήθεια ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας στο δήμο μας κ. Θεοδωρίδης , συμφωνεί με τις απόψεις του συνεργάτη του;;;
Ο τοπικός αστυνομικός πονάει και ενδιαφέρεται περισσότερο για την ασφάλεια του τόπου όπου ζει και μεγαλώνει την οικογένεια του. Ας το καταλάβουν καλά όλοι όσοι προσπαθούν να ακυρώσουν , αυτό που η ίδια η κοινωνία έχει επιβραβεύσει.
Να με συμπαθάς Άγγελε άλλα νομίζω ότι για άλλη μια φορά μας αδίκησες. Δυστυχώς εμείς δεν έχουμε σφραγίδα για να «επιβάλουμε» το δίκιο μας. Το δίκιο μας είναι η δουλειά μας.
Με εκτίμηση
Ψαλλίδας Γεώργιος
Αστυνομικός – Δημοτικός Σύμβουλος.
Υγ: Από σεβασμό στη μνήμη του Ηλία δεν θα σχολιάσω την τελευταία αποστροφή σου για τον αδικοχαμένο Συνοριακό Φύλακα του Βροντερού…