Η Ελληνική κοινωνία σήμερα είναι εφιαλτική για τους νέους μας, μαρτυρική για τους ενήλικες και απογοητευτική για τους απομάχους της ζωής.Χωρίς όραμα, σχέδιο, πυξίδα αλλά και καθεαυτή γνώση και επίγνωση αυτών που υπάρχουν (γνωρίζω ότι μπορώ να μετρήσω) και το κυριότερο , αυτών που θα έρθουν.
Κοινωνία βασισμένη σε μια εύκολη προσμονή κρατικών δανεικών παροχών, με εύκολη διασπάθιση κρατικών και κοινοτικών κονδυλίων.
Κοινωνία εύκολων διαχειριστών , διαγκωνιζομένων γύρω από ένα κουρασμένο και διεφθαρμένο κέντρο για επιδοτήσεις χωρίς στόχο, χρίσματα και βύσματα χωρίς πρόθεση , όραμα, σχέδιο και μια επαρχία και κοινωνία αντιπαραγωγική και συρόμενη γύρω από τα πρώην αναδιανεμητικά των δανεικών της χώρας πολιτικά γραφεία , με τα πέριξ ροντβάϊλερς.
Ένα σωρό άσχετα επαγγέλματα ασχολήθηκαν με την εύκολη αναδιανεμητική δανεικών πολιτική , με αποτέλεσμα η κοινωνία και η επαρχία να στερούνται :
δυνατότητας διορατικότητας , έμπνευσης ,καθοδήγησης, εξειδικευμένη γνώσης .
Κι επειδή πάντα η πολιτική ήταν ο καθοριστικότερος συντελεστής παραγωγής, που συνδύαζε τους άλλους ( επιχειρηματικότητα(τεχνογνωσία, τεχνολογία), φύση, εργασία , κεφάλαιο), μια εύκολα αναδιανεμητική κρατικών δανεικών πολιτική , ακυβέρνητη , άνομη κι άναρχα υπανάπτυκτη ή στρευλά αναπτυσσόμενη κοινωνία χρόνια δημιουργούσε.
Κι έρχονται μπροστά μας οι Ευρωεκλογές και οι Εκλογές ΟΤΑ , εν μέσω πολυποίκιλλης κρίσης της ελληνικής και ειδικά της ακριτικής κοινωνίας.
Και κανείς δε παρουσιάζει τον γόνιμο και δημιουργικό αν όχι οραματισμό, τουλάχιστον το γόνιμο προβληματισμό και το πλάνο και το σχέδιο για:
- την εύρεση των πόρων χρηματοδότησης, μετά το τέλος των 4 ΚΠΣ και του Ελληνικού Μνημονίου και γιαυτές ακόμα τις μισθοδοσίες των ΟΤΑ.
-τον οικονομομετρημένο τρόπο νέας δημιουργίας και παραγωγής, αφού κανείς πλέον στην ακριτική ελληνική περιφέρεια δεν έχει πλέον ούτε καν την ίδια συμμετοχή, ούτε το κράτος πια λεφτά.
-τον τρόπο και το σχέδιο τοπικής ανατροπής και αναστροφής της κατάστασης.
-τον τρόπο και τη χρηματοδότηση της υλοποίησης και περάτωσης των ήδη όποιων ανειλειμένων.
Δεν συζητάμε καν για την μετεξέλιξη μιας μίζερης ακριτικής περιοχής στο ΒΔ τρίκρατο της ελληνικής και ευρωπαϊκής επικράτειας σε παντοδύναμη και τετραπέρατη υποδομή μοντέλου προόδου και διεθνούς παραδείγματος, εντός και εκτός και σε όλα τα πέριξ.
Αντί αυτών έχουμε την επιθυμία επιστροφής κάθε παλαιογνωμικής ή παλαιοπολιτικής, σε εποχές που δεν υπάρχει πια σάλιο να επιστρέψουμε, ακόμα και να το θέλαμε απεγνωσμένα;
Είναι τόσο πια απαραίτητο;
Δεν αρκεί το μπλοκάρισμα όλων των απαραίτητων διεργασιών κοινωνικής και οικονομικής ανόρθωσης της επαρχίας, πρέπει να έχουμε και χθεσινές απαντήσεις σε αυριανά ερωτήματα ;
Τα αγωνιώδη μάτια των νέων μας και τα απελπισμένα μάτια των μεγαλύτερων αυτό μας λένε ότι πρέπει να γίνει;
Ο γόνιμος προβληματισμός
ΥΓ: Η κοινωνία μας έχει ανάγκη από προσωπικά παραδείγματα κάθε είδους αλτρουϊσμού, λεβεντιάς και φιλότιμου για να αρχίσει να ξαναπιστεύει στο μέλλον.
Εχουν υποχρέωση να της τα δώσουν όσοι επιθυμούν να είναι το πρότυπό της.
Εχουν υποχρέωση να της τα δώσουν όσοι επιθυμούν να είναι το πρότυπό της.