Σελίδες

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

ΒΟΛΙΔΟΣΚΟΠΗΘΗΚΕ «ΕΛΠΙΔΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ» , ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ

Φως στο τούνελ
 Δύο μέρες πριν την ψηφοφορία για τον Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης  δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από Δημοτικό Σύμβουλο Φλώρινας της ελάσσονος μειοψηφίας, που ήθελε να συζητήσει μαζί μου, σχετικά με το παραπάνω θέμα, ως θεσμό και να  ανταλλάξουμε σκέψεις.
       Μετά χαράς  δέχτηκα τη συζήτηση, επειδή αφορά θεσμό,  παρά το γεγονός ότι στην παρούσα φάση ,πολύ εύλογα, έχω άλλες επαγγελματικές  προτεραιότητες.
       Μου είπε ότι δέχεται πιέσεις  για την υπερψήφιση της υποψηφιότητας του  Αντώνη Νάτση, ο οποίος προωθείται από  τον συνδυασμό  της πλειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο.






       Eίπα  ότι ο Αντώνης σήμερα είναι εξαιρετικά ώριμος και αν είχε εκλεγεί Δημοτικός Σύμβουλος δεν θα υστερούσε σε τίποτα των Αντιδημάρχων  της Φλώρινας.

       Μα, δεν ζητείται Αντιδήμαρχος , μου  αντίλεξε και μου διάβασε την επιταγή  του Νόμου: « άτομο εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας, ως συμπαραστάστης του Δημότη και της Επιχείρησης» που να λάβει τα 2/3  των ψήφων των Δημοτικών Συμβούλων, δηλαδή  υπεράνω  συνδυασμών και τεχνοκράτης, όχι μόνο υποψήφιος του ενός  πλειοψηφούντος συνδυασμού.
      Και τι θα απέκλειε να είναι του  πλειοψηφούντος συνδυασμού; Ρώτησα.
      Η ψήφος των άλλων, πέρα από τα ουσιαστικά προσόντα, μου απάντησε, διότι και εγώ ακόμα να τον ψήφιζα ήθελε  ακόμα μία ψήφο, εκτός τη δική μου να εκλεγεί .
      Δηλαδή ήθελε  ακόμα 2 ψήφους, εκτός όλες τις ψήφους του συνδυασμού του.
       Και τί σκέφτεσαι να κάνεις ; ρώτησα.  Να προτείνω εσένα , μου απάντησε.
       Και απόλυτα αξιοκρατικά, συνέχισε!
        Ας βρεθεί ένας που να έχει τις  εξειδικeυμένες γνώσεις και τις εμπειρίες σου  πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο και ειδικά της επιχείρησης, τώρα στην κρίση και παράλληλα να είναι και μεγαλύτερης κοινωνικής αποδοχής από εσένα. Δεν έχεις το δικαίωμα να αρνηθείς, όχι τουλάχιστον χωρίς να αναζητήσεις την δυνατότητα.
        Και πιστεύεις ότι  ζούμε σε κοινωνία αγγέλων , όπου  τα σωστά  πράγματα που πρέπει να αναγνωρίζονται , αναγνωρίζονται κι όλας ;  ρώτησα
        Σε  κοινωνία ναι,  στο Δημοτικό Συμβούλιο  πρέπει  να το αναζητήσεις, μου είπε.
        Και μάλιστα έχεις και κοινωνική ευθύνη, διότι  αν δεν κινηθείς έγκαιρα μπορεί να χαθεί ο θεσμός, μου τόνισε.
         Επειτα ο κόσμος σε ξέρει, θα δημιουργήσεις τουλάχιστον άλλες 2 θέσεις περί του νέου θεσμού και ξέρεις  στην κυριολεξία ό,τι υπάρχει και ότι δεν υπάρχει, κι όπου αυτό απαιτηθεί.
          Σύμφωνοι αλλά εδώ δεν ψηφίζει κοινωνία, είπα, ψηφίζουν μηχανισμοί εξουσίας.
   
         Από τη μια  δεν ήθελα να απογοητεύσω το συνομιλητή μου, από την άλλη όμως  σκέφτηκα ότι θα ήταν καλή μια βολιδοσκόπηση , αφού ήμουν  βέβαιος ότι  δεν θα στήριζε  η  πλειοψηφία  των αιρετών εμένα, διότι θα αναβάθμιζε  έναν  εν δυνάμει πολιτικό αντίπαλο στους επικεφαλής τους .
         Δεν ωρίμασαν ακόμα οι συνθήκες  των ορθών τοπικών  συλλογικών σκεπτικών.
          Παρά τις επιφυλάξεις μου ,  έκανα  την αναζήτηση  που έπρεπε  και έλαβα και την κατάλληλη πληροφόρηση ,περί λοιπών υποψηφιοτήτων, αν υπήρχαν.
         Πράγματι, πληροφορήθηκα την υποψηφιότητα της δικηγόρου κ. Ελεονώρας Μπέσσα, εκ μέρους του θεσμού των δικαστικών συμπαραστατών. Αρα, υπήρχε ήδη 2η υποψηφιότητα.
         ΄Εκανα  λοιπόν και τη δέουσα διερεύνηση  προθέσεων και μέτρησα αντιδράσεις.
        ΄ Ελαβα   7  διαβεβαιώσεις  περί φανερής  στήριξης   από  όλους σχεδόν τους  δημοτικούς συνδυασμούς  και άλλες  τόσες  διαβεβαιώσεις μυστικά, στην κάλπη  και υπολόγισα ότι  οι ψήφοι που θα μπορούσα να προσδοκώ  στην πρώτη ψηφοφορία (ακόμα με αντίθετη εντολή των συνδυασμών) στην καλύτερη περίπτωση δεν θα ξεπερνούσαν τους  15 ,επί συνόλου  33  δυνάμενων ψήφου.
        Βολιδοσκόπησα και τον ίδιο τον Δήμαρχο, εκθέτοντας τα σκεπτικά μου, ότι δηλαδή , σε περίπτωση  μη εκλογής  της επιλογής  του συνδυασμού του  , σε δεύτερη ψηφοφορία  αν  υπήρχε  η  δυνατότητα  για  το θεσμό, με τυχόν δική μου υποψηφιότητα κλπ.
        Μου απάντησε ευθέως  ότι δεν θα μπορούσα να προσδοκώ τίποτα, διότι υπήρξε ήδη ειλημμένη απόφαση του συνδυασμού,  για στήριξη του Αντώνη Νάτση. Πολύ ευγενικά, πλην  και πολύ ρητά.
         Σε επικύρωση δε τούτου εκλήθη και  ο προτείνων εμένα αιρετός  και του ζητήθηκε  να  υπερψηφιστεί  ο  Αντώνης Νάτσης, χωρίς  να  αναφερθεί  καν το όνομά μου, εκατέρωθεν.
          Το προσπέρασα, αφού  άλλωστε ύστερη των  αποφάσεων  βολιδοσκόπηση έκανα και το ήξερα εξ αρχής.
         Σκέφτηκα (υπάρχει ακόμα αυτό το ρήμα)  ότι δεν θα έπρεπε  να διαταράξω  τη συνοχή του πλειοψηφούντος συνδυασμού , διότι η θέση μου είναι έτσι κι αλλιώς λεπτή:    
       Υπήρξα  το 2006  συνυποψήφιος για τη στήριξη  του  Υποψήφιου Νομάρχη Φλώρινας και μάλιστα πολύ πριν το σκεφτεί καν τότε να είναι υποψήφιος ο Γιάννης Βοσκόπουλος …..!!!
        Και παρά το  γεγονός ότι υπήρξα έκτοτε  ενεργός συμπαραστάστης ( πολύ περισσότερο από όσο αθροιστικά όλοι  μαζί  οι εκάστοτε ..λοιποί  ) , δεν έπαψε ποτέ το  παραπάνω γεγονός, ως γεγονός.
       Από την άλλη κοίταξα  στο συνδυασμό  του Στάθη Κωνσταντινίδη (ούτε εκεί ήθελα εσωτερικές διαταράξεις) είδα  και τη σχετική προϊστορία:
         Ολοι θυμούνται ότι  ο  φίλος Στάθης στήριξε απέναντί μου την 3-12-2000 την υποψηφιότητα του πρωτοξαδέλφου μου  Σταύρου Παπασωτηρίου και το 2004  την υποψηφιότητα του Στέργιου Κιάνα απέναντι στη δική  μου , επίσης  έδωσε το χρίσμα της συνέχισης της βουλευτικής του έδρας  στις πρώτες του επιλογές, παρότι εγώ ποτέ δεν τον είχα ενοχλήσει, όχι όσο τουλάχιστον αυτές του οι επιλογές.
        Δεν έθεσα, πάραυτα , υποψηφιότητα απέναντί του και προσδοκούσα και κάποια στιγμή την αναγνώριση  του γεγονότος, που  δεν ήρθε ποτέ.
        Όπως , κάποια στιγμή, γιατί όχι και του ίδιου του Δημάρχου.
         Η’ , τουλάχιστον, να μην υπάρχει ψόγος, στο σωστό πλήρωμα του χρόνου, διότι  δεν υπάρχει κανένα απολύτως δικαίωμα , τώρα πια , να μην υπάρχει  αυτό το σωστό πλήρωμα του χρόνου, ποτέ για τα πρόσωπα αλλά μόνο για τα σύνολα και τον τόπο.
          Τώρα όμως τα πράγματα είναι  σαφώς διαφορετικά.
          Μεταξύ  3 υποψηφιοτήτων το τοπικό σύστημα και σήμερα, όπως και παλιότερα θα ψήφιζε  οποιονδήποτε τρίτον   αλλά όχι  έναν(ω, πρι ντε)  εν δυνάμει  πολιτικό αντίπαλο.
         Αυτή είναι η αλήθεια.
         Η ευθύνη αυτού του τόπου  πρυτάνευσε   μιας ατελέσφορης  πρακτικά  υποψηφιότητας, λόγω  τωρινών, μη  διαφαινόμενων , ευνοϊκών συσχετισμών και μηχανισμών, τουλάχιστον εξαρχής ακατέργαστες  στην ιδέα  της αυξημένης συλλογικότητας, που έστω ήρθε μετά.
         Τα  αποτελέσματα δικαίωσαν  τις προβλέψεις ,  ψήφισαν  μηχανισμοί, εκ  των  έσω υπολοίπων.  
         Ευτυχώς  συνεισφέροντας  η(ζυγισμένη σιωπηρή ) μικρή  πολιτική πίεση  της  διαπίστωσης  μη υποψηφιότητας μου(ως μήνυμα 2ης  φοράς χαμένη υπόθεση του θεσμού )  , άρον άρον , την αποδοχή  της λογικής  του σκεπτικού μου  :
          Εστω κι έτσι (και παρά  το ακραίον  της υλοποίησης ) η  ξαφνική υποψηφιότητα  , του φίλου  Γιάννη Μίσκα (καλή επιτυχία στο έργο του)  έλαβε  28 ψήφους  την δεύτερη  ψηφοφορία  από 5 την πρώτη , ενώ  την ίδια στιγμή  ο  Αντώνης Νάτσης  έλαβε μηδέν  στη δεύτερη ψηφοφορία  από 20 στην πρώτη(συγχαρητήρια και σε αυτόν, όπως και στην Ελεονώρα)
         Τηρήθηκαν  λοιπόν οι  προϋποθέσεις  του Νόμου  για το θεσμό, με την χαμηλών τόνων  παρέμβαση τ. Προέδρου, έστω και με τον τρόπο που αυτή έγινε.
         Και το καλύτερο,  διαφυλάχθηκε η προοπτική και η ελπίδα.
         Η εμπειρία  διαφύλαξης  της κιβωτού ευθύνης  , εκ μέρους  του παραιτηθέντος  Πρόεδρου της ιστορικής πολυσυλλεκτικής  Πλατείας Γεωργίου Μόδη ( με πυρσό)  λειτούργησε και πάλι, καθοδηγώντας  σε συλλογικά σκεπτικά, που προσπορίζουν  τα κοινά ωφέλη για τα σύνολα.


     Τώρα όμως η ελπίδα ολικής επαναφοράς  της δέουσας λογικής  είναι ζωντανή, σε βάθος 5ετίας.
     Ο φίλος  Δήμαρχος θα έχει ολοκληρώσει  το έργο του και θα είναι τότε 65 ετών, κι ο  Βουλευτής, ακόμα και σε ένα χρόνο να γινόταν  οι εθνικές εκλογές (κι  ακόμα και  αν επανεκλεγόταν)  σε μια 5ετία  θα  είχε λήξει και η ( τυχόν) επόμενη θητεία του.
     Ενώ  ο υποτιθέμενος  πολιτικός αντίπαλος (στην πράξη  θεματοφύλαξ και βιγλάτωρ αρχών και αξιών), δια παν ενδεχόμενον,   θα είναι  55 ετών και  πιο έμπειρος ακόμα, όπως όλοι μας!

 


                                                            Κων/νος  Χ. Μπομπότας