.jpg)
Ακολουθεί κειμενική κειμενική υποστήριξη του έργου που κοσμεί το εξώφυλλο
Αναρρ(ι)χητής
Πολιτισμός είναι η μεγαλύτερη ενιαία μονάδα ανθρώπινης οργάνωσης, μια υπομονετική διαδικασία αφομοίωσης και αλληλεπίδρασης σε ότι συγκροτεί μια κοινωνία . Πολιτισμός είναι η μεγαλύτερη από όλες τις εξιστορήσεις που συμπεριλαμβάνει στην ουσία της τα πάντα και τους πάντες ,αρκεί να μπορούμε εμείς να αυτοπροσδιοριστούμε ως προς τις αξίες του.
«Και είμαστε εδώ πάνω σε έναν μετέωρο βράχο, ανάστατοι από θολούς ορίζοντες, ανατολές που δεν ξέρεις πως δύουν. Τυφλοί στρατοί συγκρούονται στα έγκατα της γης » Ουίθαμ Ντλόνρα «Τα έγκατα του ηφαιστείου Ίταμ»
Ο ανάριθμος αναρρ(ι)χητής σκαρφαλώνει σταθερά τα βράχια του πολιτισμού. Η τέχνη της αναρχιτικότητας είναι η καταγραφή του τι απέγινε η τέχνη και η κουλτούρα της αστικής τάξης από την στιγμή που αυτή η κοινωνία εξαφανίστηκε.
Εδώ είναι ο αναρρ(ι)χητής ο κρεμάμενος επί του βράχου. Αναρριχητής είναι εκείνη η ιδιάζουσα προσωπικότητα που αναλαμβάνει την υποχρέωση να αναρριχάται τα σκαλοπάτια των στιγμών χωρίς δεύτερη σκέψη και να διαβάζει τα πιο δυσανάγνωστα κείμενα. Κρέμεται στο κατάμαυρο σταυρόλεξο της αβύσσου. Ζει με την ηχώ και στρατολογεί την ιλιγγιώδη της περιστροφή.
Ενώ είναι πρωτόφαντο αυτό το πολιτιστικό σκηνικό, σαν μια ύπαρξη που κρεμάτε από την παλιά ηγεμονική, βασιλική, εκκλησιαστική και δημοκρατική κουλτούρα ακόμα και μετά την Γαλλική Επανάσταση, σήμερα διαφοροποιείται. Στον κόσμο της εξουσίας και του μεγάλου πλούτου, τους κλασικούς πατρόνες των υψηλών τεχνών και θεαμάτων, επιβιώνει ο αναρρ(ι)χητής ως εκκρεμές, στην πανώρια του βράχου κορυφή κρεμάμενος, ώστε να επιδεικνύεται ως δημόσιο θέαμα, σπάταλο ξόδεμα για το υψηλό κοινωνικό κύρος.
Καλή η ενατένιση της κοσμικής αρμονίας αλλά δεν μπορείς να βασιστείς σε αυτή την πολιτική και πολιτισμική κοινότητα. Σε έναν κόσμο πολλών αιώνων, αιωρούμενο πάνω από την ματαιοδοξία ,τον φόβο και το συμφέρον. Στην πενταετία 1993-1998 δημιουργώ τα πρώτα σχέδια ανδρείκελου, που προσπαθεί να αποκαθηλωθεί από τον σταυρό του και το έχει καταφέρει στο σημείο που μετεωριζόμενο στέκεται στην άκρη της αποκαθήλωσης.( Σειρά σχεδίων, ανδρείκελα στην άκρη της ύπαρξη τους).
Ο αναρρ(ι)χητής δεν καταγράφει τίποτε. Το σώμα του ωστόσο δημιουργεί μια τροχιά κίνησης απέναντι σε μια πολιτισμική καταγραφή που επιβάλλει την ακινησία, την συμπαγοποίηση των θεσμών, την μουμιοποίηση των μουσείων, την πνιγμένη κραυγή της άρνησης, εν τέλει την αποστροφή αυτής της τέχνης που καταφάσκει την κυριαρχική τάξη. Ο αναρρ(ι)χητής δεν είναι κάποιος, δεν είναι άτομο, είναι η ανωνυμία της οργής που σέρνεται ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό: «το υποκείμενο εχθρός του υποκειμένου».
Τέχνη δεν είναι αυτό που φαίνεται αλλά αυτό που αναδύεται.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Χάρης Κοντοσφύρης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη της Λέσβου το 1965. Ζει και εργάζεται στην Φλώρινα. Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Χατζίκου στην Αθήνα (1984-1987) και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) στην Αθήνα (1987-1993). Έχει συμμετάσχει στην 3η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Μεσογειακών Χωρών στηΜπολώνια της Ιταλίας (1988), στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ (1991), στην Configura2 στην Ερφούρτη της Γερμανίας (1995), στο Φεστιβάλ Δρόμου στο Ισμίτ της Τουρκίας (2001), με εγκαταστάσεις του στο Μοναστήρι Φυρογίων της Σίφνου από το 1999έωςτο 2001, στο Ίδρυμα Κυδωνιέως στην Άνδρο (2007) και στη Γκαλερί Λόλα Νικολάου στη Θεσσαλονίκη μαζί με τον Γιώργο Τσακίρη (2008). Το 2004 παρουσίασε το «Αθήνα-Πεκίνο» στην Αθήνα (σε συνεργασία με την Cheapart), στην 26η Μπιενάλε του Σάο Πάολο της Βραζιλίας (2004) με Εθνική Επίτροπο τηνΕιρήνηΣαβαννή και στη 2η Διεθνή Μπιενάλε του Πεκίνου (2005). Το 2007 παρουσίασε την ατομική έκθεση «AdornoinLove» στην GlobeGallery, Newcastle της Αγγλίας και διοργάνωσε στην Αθήνα από κοινού με τους εικαστικούς Ζωή Παππά και ChirstianRupp την εικαστική έκθεση «TraumaQueen». Το 2009 συμμετείχε στην Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης στην έκθεση «Πράξις: Προσωπικό=Πολιτικό» στην 2η σε επιμέλεια Θοδωρή Μάρκογλου και Αρετής Λεοπούλου. Το 2010 πραγματοποίησε την ατομική έκθεση «Δύση» στο Πολιτιστικό Κέντρο ‘Λεωνίδας Κανελλόπουλος’ στην Ελευσίνα σε επιμέλεια της ΛουϊζαςΚαραπιδάκη. Το 2014 παρουσίασε τρεις συνεργατικές ερευνητικές εκθέσεις πάνω στην θεματική του "Νέου Ερειπίου".
Αθήνα - Θεσσαλονίκη- Πτολεμαΐδα.
Συνεργάζεται συστηματικά με η Γκαλερί Ζουμπουλάκη / Αθήνα, Γκαλερί Λόλα Νικολάου / Θεσσαλονίκη, και περιοδικά με την Γκαλερί Τεχνοχώρος / Αθήνα, Γκαλερί Παπατζίκου / Βέροια, 512 Gallery / Πτολεμαΐδα. Έχει πραγματοποιήσει 23 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2003 εξέδωσε το βιβλίο του Έσοπτρο και το 2010 το βιβλίο του Έσοπτρο+ από τις εκδόσεις Futura. ΔίδαξεστοΤμήμα Πλαστικών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (2007-2010).
Από το 2010 είναι Επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα.
ΧΑΡΗΣ ΚΟΝΤΟΣΦΥΡΗΣ
www.harriskondosphyris.com
http://floroieikastikoi.blogspot.gr/
kondosphyrisharris@gmail.com