Σελίδες

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

ΠΛΑΖ ΚΟΥΛΑΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ …ΠΕΡΙΞ ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣ

Η  διπλανή φωτο είναι από την πάλαι ποτέ εποχή, τότε, πριν από τους οικολόγους και τα παρατηρητήρια , τις μετέπειτα αερολογίες και τα «ησυχαστήρια της εύλαλης  σιωπής»  , όταν το ΚΤΕΛ Φλώρινας είχε δρομολόγιο κάθε Κυριακή μεσημέρι και εκτάκτως , μόνο για τους λουόμενους στην πλάζ Κούλας Πρεσπών.
          Τι κι αν θέλαμε όλοι εύπορες  σιωπηλές προσελεύσεις τουριστών, ουδείς  ανταποκρίθηκε έκτοτε σε αυτό.
           Οι δρόμοι παρέμειναν από την εποχή της ΜΟΜΑ, πλην έκλεισαν το κονσερβοποιείο, έκλεισε ο Ναυτικός Ομιλος Πρεσπών, έφυγε το φυλάκιο Κούλας, έφυγε η λίμνη πιο μέσα , έφυγαν οι ερασιτέχνες ψαράδες.






           Κι ήρθαν οι πελεκάνοι, οι ερωδιοί, οι …κορμοράνοι και άλλοι τινές, πλην χωρίς κανείς να έρχεται, ούτε και με τα κιάλια να τους απολαύσει.
           Απλώς, αυτοί οι πτεροφόροι φιλοξενούμενοι απολαμβάνουν έκτοτε  :  7- 10 χιλιάδες ψαροπούλια Χ  2 κιλά ψάρια το καθένα = 14 με 20 τόνους ημερησίως μικρά ψάρια και γόνους , χωρίς κανένα  έσοδο για την περιοχή, μόνο τεράστια οικολογική και οικονομική ζημία και μόλις χορτάσουν την κάνουν για Αφρική.
          Να σημειωθεί ότι ψάρια αλιεύουν και οι γείτονες, κι όχι πάντα στην περιοχή τους, πρόσφατη άλλωστε η θυσία του αείμνηστου  Ελληνα Συνοριοφύλακα (με κεφαλαία ) Ηλία Κωστένη.
          Και πρέπει οι τοπικές αρχές να ρίξουν νέο γόνο, που μόνο δωρεάν δεν είναι.
          Και πρέπει οι αγρότες να μην καλλιεργούν με μηχανικά μέσα ,μην τρομάξουν τα πουλιά. Κι αν πάει ερασιτέχνης άνθρωπος με καλάμι, ε, δεν είναι ερωδιός!
         Αλλά τουρίστες γιοκ, όχι τουλάχιστον αυτούς που θα έπρεπε, για να βγαίνουν και τα κόστη δηλαδή.
         Και η πρωτογενής παραγωγή στην  περιοχή κι αυτή συνεχώς φθίνουσα, τα φασόλια μόνο δεν φτάνουν για μια κοινωνία  10 χιλιάδων ανθρώπων που είχε κάποτε, τώρα  άντε και 2 χιλιάδες  βαριά βαριά.
          Οι περισσότεροι έχουν και σπίτι στη Φλώρινα, κάποιοι και στην Καστοριά.
          Κάποιοι , αφού σώθηκε η περιοχή των Πρεσπών , πιάνουν τα πολιτικά περιβάλλοντα  στη Φλώρινα και θέλουν να σώσουν και την Φλώρινα, την Καστοριά όχι ακόμα.
          Αλλά  την Πρέσπα  ποιος την είδε σοβαρά, σαν τουρισμός και σαν ανάπτυξη, σαν πρόσωπα κι όχι σαν πουλιά, σαν  οικονομία κι όχι σαν  εποχιακός πολιτισμός;
           Η περιοχή δεν είναι οικολογικό ησυχαστήριο, δεν είναι μόνο εποχιακό διασκεδαστήριο, δεν είναι πολιτικό εφυσηχαστήριο, δεν είναι  πληθυσμιακό συμπλήρωμα, δεν είναι αναγκαστική οδική  πρόσβαση σε απόμακρο τοπίο.
           Το θέμα πρέπει να το δουν πολύ σοβαρά  όλοι και να κινηθούν όπως πρέπει.