Σπουδάστρια από τις σχολές μαθητείας, τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, νέα μητέρα,
Η 1η Μάη, όπως και η 8 Μάρτη, είναι η δική σου μέρα!
Είναι η μέρα που, γυναίκες και άνδρες, είμαστε στους δρόμους του αγώνα με πυξίδα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Είναι μέρα απεργίας, αγωνιστικής διεκδίκησης.
Είναι μέρα που μας θυμίζει: Τίποτα δε μας χαρίστηκε από την εργοδοσία και το κράτος.
Ό,τι κατακτήσαμε έχει τη σφραγίδα της σκληρής πάλης του εργατικού, λαϊκού κινήματος. Με τη σφραγίδα του απεργιακού αγώνα των εργατών σε όλο τον κόσμο καθιερώθηκε το Οχτάωρο.
Στην πρωτομαγιάτικη απεργία του 1886, στις ΗΠΑ, γύρω στο μισό εκατομμύριο εργάτες παράτησαν τη δουλειά τους και συνενώθηκαν στους δρόμους του αγώνα, τραγουδώντας:
«Σκοπεύουμε ν' αλλάξουμε τα πράγματα.
Όχι πια να μοχθούμε απ' τα χαράματα.
Ίσα - ίσα μόνο για να ζούμε,
Να μην έχουμε ποτέ μια ώρα για να σκεφτούμε...
... Οχτώ ώρες για εργασία, οχτώ ώρες για ανάπαυση
κι οχτώ ώρες για ό,τι θέλουμε»
Κρατάμε άσβεστες στη μνήμη μας τις Πρωτομαγιές που βάφτηκαν με το αίμα χιλιάδων αγωνιστών και αγωνιστριών από όλο τον κόσμο, στην πάλη για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
« Τιμάμε τις υφάντρες του εργοστασίου του Ρετσίνα στον Πειραιά που νίκησαν το φόβο τους και κατέβηκαν σε μεγαλειώδη απεργία το 1892, ζητώντας τα αυτονόητα.
« Την καπνεργάτρια Μαρία Χουσιάδου που δολοφονήθηκε στην απεργία των καπνεργατών της Καβάλας το 1924.
« Τη Βασιλική Γεωργαντζέλη, μάνα και έγκυο στο τρίτο της παιδί που δολοφονήθηκε στην απεργία των καπνεργατών του Αγρίνιου το 1926.
« Την Αναστασία Καρανικόλα που δολοφονήθηκε τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη.
« Τη 17χρονη Παναγιώτα Σταθοπούλου και τη 19χρονη Κούλα Λίλλη που έπεσαν νεκρές από τα κατοχικά τάνκ στην οδό Πανεπιστημίου το 1943.
Τα αγωνιστικά τους μηνύματα φτάνουν μέχρι το σήμερα:
ü Αφορούν εσένα που νοιώθεις την ανασφάλεια της ανεργίας, την ομηρία των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και έργου, της ανασφάλιστης και απλήρωτης δουλειάς, των πεντάμηνων προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας. Και την ίδια στιγμή ο εργοδότης σου στήνει «πάρτι» με τις επιδοτήσεις από το κράτος, την ΕΕ και με τις φοροαπαλλαγές, τις απαλλαγές από ασφαλιστικές εισφορές.
ü Αφορούν εσένα που βιώνεις τον εκβιασμό της απόλυσης σε περίπτωση που μείνεις έγκυος, γιατί η μητρότητα είναι κόστος για τους επιχειρηματικούς ομίλους και το κράτος τους. Είναι οι ίδιοι που στερούν από εσένα και την οικογένειά σου το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, Πρόνοια. Που σε καλούν να γεννήσεις στο σπίτι για να πάρεις το επίδομα τοκετού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τη δική σου και του παιδιού σου.
ü Αφορούν εσένα που ξαναβρέθηκες στο δρόμο του αγώνα, γιατί οι δεσμεύσεις και της νέα κυβέρνησης ότι θα επανέλθεις στη δουλειά με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα «πήγαν περίπατο». Για κάποιες έγιναν συμβάσεις ορισμένου χρόνου, για λίγες ώρες δουλειά και μισθούς ψίχουλα και για κάποιες « εισιτήριο» για την ανεργία.
ü Αφορούν εσένα που βρέθηκες στην ουρά του ΟΑΕΔ και σήμερα σε καλούν να γίνεις « επιχειρηματίας». Αφορούν και όσες κρατούν με νύχια και με δόντια ανοιχτή την επιχείρηση, το μικρομάγαζο, προσπαθώντας να επιβιώσουν στον ανταγωνισμό με τα μεγαθήρια του κλάδου, πολλές φορές χωρίς ασφάλιση από τον ΟΑΕΕ.
ü Αφορούν εσένα που σε βλέπουν ως «πελάτη» στο Πανεπιστήμιο και στο ΤΕΙ οι ΑΕ και τα αφεντικά, όπου κάνεις την πρακτική σου χωρίς κανένα δικαίωμα.
ü Αφορούν εσένα που προσπαθείς με τη σύνταξη πείνας να συντηρήσεις τα παιδιά και τα εγγόνια σου και θέλουν να « εξαγοράσουν» την ανοχή σου στις νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές.
ü Αφορούν εσένα που ζεις την ανασφάλεια για το μέλλον του παιδιού σου, σε μια περίοδο που τα τύμπανα του πολέμου ηχούν ξανά στην περιοχή μας: στην Ουκρανία, τη Μ. Ανατολή, την Αφρική. Οι επεμβάσεις που γίνονται σε όλο τον κόσμο έχουν τη σφραγίδα των τεράστιων ανταγωνισμών των επιχειρηματικών ομίλων, των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ- ΕΕ για την εκμετάλλευση και το μοίρασμα των δρόμων ενέργειας, του ορυκτού πλούτου, των αγορών. Η πολιτική τους είναι ένοχη για τα κύματα προσφύγων. Ανάμεσα σ’ αυτούς χιλιάδες γυναίκες, άλλες έγκυες, άλλες με τα μωρά στην αγκαλιά, άλλες που γεννάνε μέσα στα δουλεμπορικά σαπιοκάραβα αναζητώντας μια ανθρώπινη ζωή γι αυτές και τα παιδιά τους.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε ως «περασμένα-ξεχασμένα» δικαιώματα και κατακτήσεις που η ΕΕ, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι κυβερνήσεις που τους στηρίζουν, μας πήραν πίσω την περίοδο της κρίσης, και πιο πριν, και στο όνομα του χρέους. Ένα χρέος που δεν είναι του λαού, αλλά των επιχειρηματικών ομίλων και του κράτους τους.
Στο όνομα του «συγκερασμού των οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων», αξιοποίησαν την αντικειμενική μας δυσκολία να ανταποκριθούμε και στη δουλειά και στις ευθύνες για τη φροντίδα του ατομικού νοικοκυριού, της οικογένειας για να περάσουν χωρίς λαϊκή αντίδραση οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας στις γυναίκες.
Κατάργησαν τους περιορισμούς στη νυχτερινή εργασία των γυναικών στη βιοτεχνία και στη βιομηχανία και μας πέταξαν το «τυράκι» ότι έτσι ανεβαίνει το εισόδημα της οικογένειας. Όμως καμιά αποζημίωση δεν αντισταθμίζει τις βαριές συνέπειες στην υγεία μας από τη νυχτερινή εργασία.
Στο όνομα της « ισότητας των φύλων», εξισώνουν προς τα κάτω τα δικαιώματα που έχουμε, γυναίκες και άνδρες, όπως η εξίσωση προς τα πάνω των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Η εναντίωση και σύγκρουση με την ΕΕ των μονοπωλίων είναι μονόδρομος για την ικανοποίηση των σύγχρονων, κοινωνικών, λαϊκών αναγκών.
Κάνε δική σου υπόθεση την Πρωτομαγιά
« Με συζήτηση με τη συνάδελφο, τη συμμαθήτρια, τη γειτόνισσα
« Με τη συμμετοχή σου στη Γενική Συνέλευση του σωματείου, στην εκδήλωση του συλλόγου γυναικών, της λαϊκής επιτροπής
Γνώρισε την Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, που παλεύει και διεκδικεί όσα αξίζουν στις γυναίκες και τα παιδιά τους, στους παραγωγούς του πλούτου:
« Αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Υγείας και Πρόνοιας, χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα
« Πλήρης, δωρεάν προληπτικός έλεγχος και διαγνωστικές εξετάσεις, φάρμακα για όλες τις γυναίκες, χωρίς περικοπές και εξαιρέσεις.
« Κρατική χρηματοδότηση και ανάπτυξη υπηρεσιών και δομών για τη στήριξη της μάνας και του παιδιού, της οικογένειας, για την προσχολική αγωγή, τα Αμεα και τους ηλικιωμένους.
« Μέτρα αναγνώρισης του κοινωνικού ρόλου της μητρότητας.
« Επαναχορήγηση του επιδόματος τοκετού σε όλες τις γυναίκες και των επιδομάτων σε Αμεα, χρονίως πάσχοντες, πολύτεκνες γυναίκες και μονογονεϊκές οικογένειες.
« Άδεια μητρότητας για όλες τις εργαζόμενες και επίδομα μητρότητας για αυτοαπασχολούμενες, αγρότισσες.
« Πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
« Επαναφορά της δετούς διαφοράς στο όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 για τους άντρες.
« Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των Ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία.
« Ελεύθερο χρόνο για εμάς και τις οικογένειές μας. Η παραγωγικότητα της εργασίας έχει αυξηθεί και υπάρχει δυνατότητα να δουλεύουμε όλες και όλοι, με λιγότερο χρόνο εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς.
« Να μην καταργηθεί η Κυριακή ως Αργία.
« Να καταργηθούν οι νόμοι που προωθούν και ενισχύουν όλες τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
Είμαστε οι γυναίκες που κρατάμε το αγωνιστικό νήμα και συνεχίζουμε....
Στον αγώνα για ένα κόσμο φερμένο από τους στιβαρούς εργατικούς αγώνες που έρχονται, προοιωνίζοντας το μέλλον...
Πάρτε μέρος στην Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ και των ταξικών συνδικάτων στις 10:00 πμ
στην Κεντρική Πλατεία της Φλώρινας