Μετά ο χορός έλεγε τραγουδιστά, κι όλοι μαζί επαναλάμβαναν τα διδακτικά λόγια, χωρίς όργανα, μετά μπήκαν τα βήματα και τα όργανα, για να προσδώσουν τη δέουσα μαθηματικότητα στους δεκαπεντασύλλαβους.
Μετά οι κυκλικοί χοροί κωδικοποιήθηκαν κι αυτοί σαν «μίμησις πράξεως» και κάτι δίδασκαν.
Εξάλλου, για το λόγο αυτό ο χορός είναι μορφή γλώσσας, αφού η έκφραση του έμμετρου λόγου γίνεται μουσική και βήματα.
Υπήρξαν φορές που η γνώση ακόμα και αστρολογίας υπήρξε κωδικοποιημένη σε χορούς, αφού κοινή γλώσσα του σύμπαντος είναι τα μαθηματικά!
Δεν ήταν τυχαίο που η αρχαία παιδαγωγική περιλάμβανε «μουσική» ( αγωγή των Μουσών) και «γυμναστική», με τις αρχαίες τους , βεβαίως, ευρύτερες έννοιες!
Ο κυκλικός χορός λοιπόν ξεκίνησε από την αρχαία Ελλάδα και δεν πρέπει να τον συγχέουμε με τα διονυσιακά και ορφικά πανάρχαια ελληνικά δρώμενα, ιερογαμικά κυρίως, που ,ομοίως, κάτι δίδασκαν.
Πολύ μετά ήρθαν οι βάρβαροι και «κλώτσαγαν σαν τα παλιογέλαδα και πήδαγαν σαν τα τραγιά» άσκοπα επιτόπια «ταμ ταμ ώπα, ταμ ταμ ώπα ,ταμ ταμ» που άδει κι ο Ζαμπέτας !.
Βεβαίως, μόνο μια κλειστή εσωστρεφής κοινωνία δεν ενέπιπτε στη διδακτική του πολιτισμού, κι αναλώνονταν σε μικρό μόνο κύκλο ανθρώπων, εκτός αν επρόκειτο για γένος σκλαβωμένο, που δεν του επέτρεπαν την έκφρασή του, κι έτσι από ανάγκη κάνανε τον χορό ηρωισμό ή έπρεπε να διαφυλάξουν την ιδιαιτερότητά τους, για την οποία ήταν και υπερήφανοι.
Αλλά και οι βάρβαροι χόρευαν μόνο μεταξύ τους από μίσος στους άλλους κι ακόμα καλύτερα βάζανε τους σκλάβους και τις σκλάβες να χορεύουν δικούς τους χορούς, τρόπος του λέγειν δηλαδή.
Στην πραγματικότητα σα να πατάν σταφύλια τα αγριογούρουνα!
Η ευγένεια λοιπόν και η κυκλικότητα είναι τα δύο χαρακτηριστικά του χορού, καθώς επίσης η διδακτική και η εξωστρέφεια, η διάχυση και το μοίρασμα των δικών τους συναισθημάτων και διδαχών και σε όλους τους άλλους.
Στην τελική κατάληξη η επικοινωνία μεταξύ τους και με τους άλλους!
Ειδικά σήμερα που ο χορός έχει και την έννοια της φολκλορικότητας, το χρώμα και το διδακτικό μέτρο, υπάρχει και η έννοια της αυξημένης επισκεψιμότητας από άλλα μέρη, όχι τοπικές ανακυκλώσεις προσώπων και καταστάσεων,όχι μόνο τοπικές επικοινωνίες και αλληλοδιδαχές!
Αυτό ενέχει και το θεμιτό στοιχείο του τουριστικού προιόντος, άρα και της ανάλογης αναπτυξιακής επιδοτήσεως εκ μέρους της πολιτείας και των τοπικών φορέων της!
Πρέπει δηλαδή να επιδοτείται, αφενός ο αρχαίος σκοπός της διδαχής, μέσω του χορού, αφετέρου η ευγενής σκοπιμότητα του χορού , η εξωστρέφεια και η επισκεψιμότητά του, η επικοινωνία και η αλληλοδιδαχή του, στην τελική κατάληψη το ΜARKETING και η προσέλκυση και άλλων κοινωνιών και άλλων περιοχών! .
Αντίθετα, αν πρόκειται δια κλειστοφοβικό, αγοραφοβικό δρώμενο, που προάγει μόνο μίσος, του τύπου : «φύγετε πολιτισμένοι φύγετε , να μείνουμε οι απολίτιστοι, να χορεύουμε επιτόπια σαν τα γελάδια και να πηδάμε σαν τα τραγιά και να πατάμε σταφύλια» , που λέει ο λόγος δηλαδή, ( δίνεται ακραίο παράδειγμα για λόγους κατανόησης) ε, δεν έχει καμία σκοπιμότητα καμία στήριξη από την πολιτεία ή τα σύνολα ή τους οίους συντοπίτες , δεν προάγει τίποτα και δεν διδάσκει τίποτα σωστό!
Πρέπει λοιπόν ο κάθε χορός να έχει ένα διδακτικό σενάριο, εξωστρεφές και επισκέψιμο, φιλόξενο και εποικοδομητικό κοινωνικής ελπίδας( ή περισσότερα) , για να προάγει την κάθε επιθυμητή αρχαία έννοια, μαζί με την κάθε επιθυμητή σύγχρονη έννοια της ανοιχτής πολιτισμένης κοινωνίας!
Ο ευγενικός χορηγός