Ο μικρός έπεσε νωρίς στο κρεβάτι και με αγωνία περίμενε να ξημερώσει, ήρθε η νέα μέρα ετοιμάστηκαν και ανηφόρησαν την πλαγία του βουνού εκεί μετά από λίγη ώρα ακούστηκε ένα θρόισμα ο πατέρας είπε: Σιγά πρόσεχε μην κάνεις θόρυβο κάτι υπάρχει εκεί στα δέντρα κάτι που ίσως να μας ενδιαφέρει.
Πλησίασαν με τρόπο σιγά σιγά και είδαν ένα μικρό ελάφι να ξεδιψά στον νερόλακκο, ο πατέρας σήκωσε το όπλο σημάδεψε και πυροβόλησε, το ελαφάκι έπεσε σφαδάζοντας από πόνο το τραύμα του ήταν βαρύ η μητέρα κοιτούσε από μακριά δεν τολμούσε να πλησιάσει γνώριζε τι σημαίνει κυνηγός.
Ο πατέρας όπλισε και έριξε ξανά μα το ελαφάκι συνέχιζε να σφαδάζει δεν τα παράταγε ήθελε να ζήσει δεν πρόλαβε να χορτάσει την ζωή να κάνει φίλους να βρει ταίρι… δεν ήθελε να «φύγει».
Ο πατέρας είδε στα μάτια την αντίδραση του γιού και είπε: Έτσι είναι παιδί μου άλλα ξεψυχάν αμέσως και άλλα παίρνει ώρα τα έχει το κυνήγι αυτά.
Ναι πατέρα όταν υπάρχει ανάγκη τότε το κυνήγι έχει νόημα, όταν όμως όλα περισσεύουν γύρο μας ή τα βρίσκουμε έτοιμα το κυνήγι γίνεται «αρρώστια» κάθε κυνηγός βάφει τα χέρια του στο αίμα και ταυτόχρονα πανηγυρίζει, καμαρώνει για τον θάνατο ανυπεράσπιστων μικρών ζώων όπως εσύ σήμερα, λυπάμαι πατέρα για αυτό που είδα είπε ο μικρός και κατηφόρισε το δασάκι με προορισμό το σπίτι.
Ο πατέρας γύρισε μετά από λίγο κρατώντας στους ώμους το μικρό ελαφάκι, του έδωσε κάθε δυνατή βοήθεια το φρόντισε το τάισε και σε λίγες εβδομάδες έκλεισαν οι πληγές, το άφησε στο δάσος να ζήσει ελεύθερο και ο ίδιος «κρέμασε» για πάντα το όπλο!
Το παιδί και το ελάφι δέθηκαν μέχρι που τους χώρισαν τα βαθιά γεράματα, σημείο συνάντησης είχαν τον νερόλακκο εκεί όπου το παιδί «χάρισε» την ζωή στο ελαφάκι.-
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος.
Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ