Σελίδες

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Aπελευθέρωση της ξενοδοχειακής αγοράς: Kίνδυνος η΄ μήπως μαζί και Ευκαιρία για την περιοχή μας;

  Το τρίτο μνημόνιο έχει βάλει φωτιά στην ξενοδοχειακή αγορά, με την  κατάργηση των σχετικών περιοριστικών διατάξεων, ώστε  όποιος επιθυμεί να ενοικιάσει το σπίτι του σε ξένους τουρίστες, είτε για μία μέρα, είτε για μία εβδομάδα, είτε για ένα 20ήμερο, να μπορεί να το πράξει και κυρίως χωρίς να θεωρηθεί (το ακίνητο) τουριστικό κατάλυμα.
Η αγορά αυτή δείχνει  να απελευθερώνεται άνευ όρων!








Εφόσον το προς μίσθωση ακίνητο δεν θεωρείται τουριστικό κατάλυμα, ο ιδιοκτήτης δεν χρειάζεται να εξασφαλίσει το ειδικό σήμα του ΕΟΤ, που απαιτείται στην περίπτωση επιχειρήσεων τουριστικών καταλυμάτων και ενοικιαζομένων δωματίων, ούτε να κάνει έναρξη επαγγέλματος στην εφορία ως επαγγελματίας , που ασχολείται με τον τουρισμό.

  Οι ιδιοκτήτες ακινήτων που εμπίπτουν στις διατάξεις του νέου νόμου και ενδιαφέρονται να εκμισθώσουν το ακίνητο τους έχουν την ελάχιστη υποχρέωση, σύμφωνα με την ελληνική φορολογική νομοθεσία, να προχωρήσουν στην εμπρόθεσμη ηλεκτρονική καταχώρηση των στοιχείων της μισθώσεως αυτής μέσω διαδικτυακής εφαρμογής και τη λήψη του μοναδικού αριθμού καταχώρησης της μίσθωσης. Ένα είδος άτυπου real estate!

  Ο παραπάνω είναι ο σαφής κίνδυνος της απελευθέρωσης , που στοχεύει σαφώς σε μεγάλο εύρος τουριστικής αγοράς, όπως είναι κυρίως ο παραθαλάσσιος τουρισμός!    
Προσδοκά άραγε,  την είσοδο τόσο μεγάλου αριθμού τουριστών, που να  ξεπερνάει σταθερά την πληρότητα των υφιστάμενων μονάδων;  Μακάρι!

  Στις μικρές ορεινές και μειονεκτικές περιοχές τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ακόμα πιο χαρακτηριστικά και πιο ακραία!

  Η  χρήση και κατοικιών στο ξενοδοχειακό  ρόλο αυτονόητα θίγει οικονομικά τις ορεινές ξενοδοχειακές και λοιπές  τουριστικές μονάδες, συγκριτικά περισσότερο!
   Διότι , αν  από τις  1.000 με 2.000 κλίνες αθροιστικά που μπορεί να έχει κατά το μέγιστο ένας Νομός  που δεν ξεπερνάει τις  100 χιλιάδες κατοίκους , αρχίζει ένα κομμάτι των διανυκτερεύσεων να το καλύπτουν άλλα καταλύματα , είναι αυτονόητο ότι λειτουργεί σε βάρος  των προυπαρόντων τουριστικών υποδομών-καταλυμάτων!

    Αν όμως σταθερά  η επισκεψιμότητα ξεπερνάει  κατά πολύ τον παραπάνω αριθμό κλινών( μόνιμη υπερπληρότητα) , το μέτρο  αναδεικνύεται σε μοχλό  ανάπτυξης!

  Για παράδειγμα η Π.Ε  Φλώρινας , που αριθμεί  περί των 50 χιλιάδων κατοίκων, κι έχει 8 φορές μεγαλύτερη , περί των 400 χιλιάδων, διασπορά στα 4  σημεία του ορίζοντα, αποτελεί πεδίο ευκαιρίας!
  Πέραν βεβαίως και λοιπής προσέγγισης!

  Σε τέτοιες περιπτώσεις η οργανωμένη αύξηση της επικεψιμότητας, στοχευμένα σε αριθμούς των 100  χιλιάδων ετησίως( ήδη έχει 50 χιλιάδες, εκ των οποίων οι μισοί δεν ξανάρχονται)  , το μέτρο  αποτελεί μοχλό σταθερής ανάπτυξης, ειδικά αν συνδυάζεται  με «πώληση» του χειμώνα, του θέρους και όλων των σχετικών μας δραστηριοτήτων, που προυποθέτει και 2.000 και πλέον θέσεις οργανωμένης υποδοχής, ξενάγησης και φιλοξενίας , μαζί με δημιουργία τμήματος τουριστικής αστυνομίας ή μερικής μετεξέλιξης τμήματος της συνοριοφυλακής!

   Σίγουρα, με τις παρούσες τοπικές  συνθήκες κι αντιλήψεις , όλα τα παραπάνω δεν είναι εφικτά , ώστε σήμερα δεν γράφονται περισσότερα, απλά διαγιγνώσκονται -επισημαίνονται  οι δυνατότητες, για τον προσδιορισμό της τυπικής χρονολόγησης των σκεπτικών !

                        Ο «χειρούργος»  οικονομολόγος