"Δεν τέθηκε σε κανένα σημείο της διαπραγμάτευσης από τους δανειστές θέμα πώλησης του 25% της ΔΕΗ", αναφέρει χαρακτηριστικά στο "Energypress" υψηλόβαθμό στέλεχος του υπ. Ενέργειας, διαψεύδοντας χθεσινές φήμες ότι κατά τη διάρκεια της μαραθώνιας συζήτησης τα ξημερώματα της Τρίτης ασκήθηκαν παρόμοιες πιέσεις.
Αλλωστε ανάλογη ενημέρωση προκύπτει και από το ΤΑΙΠΕΔ που επικαιροποιεί τις ημέρες αυτές το νέο στρατηγικό του σχέδιο ανάπτυξης (Asset Development Plan-ADP), για το οποίο, όπως λέγεται, δεν αναμένεται να έχει εκπλήξεις.
Τούτο σημαίνει ότι θα περιλαμβάνει γύρω στις 17 αποκρατικοποιήσεις, ανάμεσα στις οποίες και τα ποσοστά του Δημοσίου στις τρεις ενεργειακές επιχειρήσεις, δηλαδή το 17% της ΔΕΗ, το 65% της ΔΕΠΑ και το 35% των ΕΛΠΕ, όπως ακριβώς ανέφερε και το ADP του περασμένου Μαίου (το σχέδιο επικαιροποιείται ανά 6μηνο).
Πρόσληψη συμβούλων για ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ
Στο προσχέδιο άλλωστε της συμφωνίας που παρέδωσαν οι δανειστές στη κυβέρνηση, και βρίσκεται στην κατοχή του "Energypress", επισημαίνεται ότι ανάμεσα στα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της β' αξιολόγησης είναι και η πρόσληψη από το ΤΑΙΠΕΔ συμβούλων, προκειμένου να δρομολογήσουν μια σειρά από στρατηγικής σημασίας διαγωνισμούς που δεν έχουν ακόμη προκηρυχθεί.
"Η διαδικασία αυτή θα αφορά μεταξύ άλλων τα ΕΛΠΕ, τη ΔΕΗ, τη ΔΕΠΑ, την ΕΥΑΘ, την ΕΥΔΑΠ, και τον ΟΤΕ", αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο. Αν το Eurogoup της 5ης Δεκεμβρίου είναι η ημερομηνία-ορόσημο για το κλείσιμο της αξιολόγησης, τότε και δεδομένου ότι οι προκηρύξεις για την πρόσληψη συμβούλων συνιστούν prior actions, αυτές λογικά θα βγουν μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες.
Στην ουσία οι σύμβουλοι θα εισηγηθούν τον καλύτερο δυνατό τρόπο προκειμένου να ιδιωτικοποιηθούν οι παραπάνω επιχειρήσεις, που σημαίνει ότι για κάποιες αυτός μπορεί να αφορά την εισαγωγή τους στο Χρηματοστήριο, και για άλλες την εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή. Από εκεί και πέρα, το νέο ADP του ΤΑΙΠΕΔ θα προβλέπει ότι οι διαγωνισμοί θα πάρουν μπροστά μέσα στο 2017, προκειμένου να ολοκληρωθούν κάποια στιγμή εντός του 2018, οπότε και λήγει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί και να παραταθεί, εφόσον δεν έχουν ως τότε επιτευχθεί τα προυπολογισθέντα έσοδα.
Πρόκειται για στόχους εν πολλοίς μαξιμαλιστικούς που τέθηκαν από το περυσινό Μνημόνιο, σύμφωνα με το οποίο για την τριετία 2015-2018 έχουν προυπολογιστεί συνολικά έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις ύψους 6,2 δισ. ευρώ, εκ των οποίων ένα σημαντικό μέρος υποτίθεται ότι θα προέλθει από τις ενεργειακές επιχειρήσεις. Ελα όμως που σύμφωνα με τον προυπολογισμό, στο διετία 2015-2016 δεν κατέστη δυνατό να εισπραχθούν παρά μόλις 800 εκατ. ευρώ.
Από εβδομάδα το ADP
Οσο για το πότε θα δημοσιευθεί το νέο ADP, αυτό αναμένεται να γίνει από εβδομάδα, καθώς πρώτα πρέπει να εγκριθεί από το Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ. Προφανώς μόλις αυτό γίνει, τότε και θα προκηρυχθούν οι διαγωνισμοί πρόσληψης συμβούλων για τις ιδιωτικοποιήσεις που εκκρεμούν, ανάμεσα στις οποίες και οι τρεις της ενέργειας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ακόμη και αν προσληφθούν σύμβουλοι, θα μπουν από αύριο κιόλας πωλητήρια στο 17% της ΔΕΗ, το 65% της ΔΕΠΑ ή το 35% των ΕΛΠΕ.
Κάθε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις, είναι εξαιρετικά μπερδεμένη. Στη μεν ΔΕΗ, αφενός θα πρέπει να ολοκληρωθεί η απόσχιση του ΑΔΜΗΕ στις αρχές του 2017, αφετέρου να μπουν κάπως σε τάξη τα οικονομικά της (άγνωστο πως), κι όλα αυτά σε μια συγκυρία όπου οφείλει υποχρεωτικά να χάσει μερίδια αγοράς.
Πρόκειται για μια μεγάλη αντίφαση. Ναι μεν η υποχρεωτική μείωση μεριδίων επιτυγχάνει το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού, ταυτόχρονα όμως απομειώνει την αξία μιας προς ιδιωτικοποίηση εταιρείας, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο το κουβάρι της ΔΕΗ. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που αρκετοί εκτιμούν ότι δύσκολα θα βρεθεί επενδυτής να αγοράσει ποσοστό της πριν το 2020, οποτε και θα έχει ολοκληρωθεί η μνημονιακή δέσμευση για μείωση του μεριδίου της από περίπου 88% σήμερα στο 49%.
Σύνθετο είναι το κουβάρι και στη περίπτωση της ΔΕΠΑ. Αν δεν αποσαφηνιστεί οριστικά το ζήτημα αποχώρησής της από τη λιανική του αερίου, (Το ΚΥΣΟΙΠ θα αποφασίσει τέλος του 2017 για τις αλλαγές σε αέριο και ΔΕΠΑ - Τι περιλαμβάνει η συμφωνία με τους θεσμούς), τότε και σε συνδυασμό με το κουβάρι των αποζημιώσεων που συνεπάγεται το άνοιγμα της αγοράς, δεν μπορεί να γίνει ιδιωτικοποίηση. Επειτα τα ΕΛΠΕ ελέγχουν το 35% στη ΔΕΠΑ, και ο όμιλος Λάτση ελέγχει το 42% στο μετοχικό κεφάλαιο των ΕΛΠΕ. Δηλαδή η μία ιδιωτικοποίηση (ΔΕΠΑ και ΕΛΠΕ) εξαρτάται από την άλλη, κάτι που κατάλαβε καλά το 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου όταν και επιχείρησε να πουλήσει τις δύο εταιρείες.
ΠΗΓΗ