Οι εργαζόμενοι συνοδευόμενοι από τον πρόεδρο της κοινωφελούς επιχείρησης του δήμου κ. Νίκο Ευαγγέλου συναντήθηκαν με τους Αντιδημάρχους Αντώνη Σίπκα, Χρίστο Μπαρδάκα και και Νίκο Δούμτση.
Στη συνέχεια επισκέφτηκαν τον αντιπεριφερειάρχη Στέφανο Μπίρο, στον οποίο και επέδωσαν υπόμνημα με τα αιτήμτά τους.
Θετική ήταν η ανταπόκριση των θέσεων τους από την πλευρά του δήμου και της Π Ε Φλώρινας.
Με την επιστολή αυτή θέλουμε να εκφράσουμε την έντονη δυσαρέσκεια μας για τον συνεχή εμπαιγμό των εργαζομένων στο Βοήθεια στο σπίτι που εξακολουθούν να βρίσκονται σε κατάσταση ομηρίας επί σειρά ετών, αφού καμιά πολιτική ηγεσία δεν έχει δώσει λύση στην εργασιακή μας κατάσταση, και να σας υπενθυμίσουμε για πολλοστή φορά ότι:
Οι 3500 εργαζόμενοι σε 875 δομές ΒΣΣ πανελλαδικά δουλεύουν από το 2002 έως και σήμερα (15 χρόνια) κάτω από δύσκολες συνθήκες εξυπηρετώντας 100.000 και πλέον ευάλωτους πολίτες (ηλικιωμένους και ΑΜεΑ), συμβάλλοντας ουσιαστικά με τη στάση και την εργασία τους στην διατήρηση του Κράτους Πρόνοιας.
Όλοι οι εργαζόμενοι των ΒΣΣ έχουν προσληφθεί αξιοκρατικά μέσω ΑΣΕΠ(Ν.2190/94) με πλήρες ωράριο και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη χωρίς ούτε μια ημέρα διακοπή όλα αυτά τα χρόνια, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Η χρηματοδότηση του ΒΣΣ είναι από το 2011 από εθνικούς πόρους (ΑΚΑΓΕ, ΙΚΑ, υπουργείο Εργασίας, υπουργείο Εσωτερικών) το κόστος δε της λειτουργίας του ΒΣΣ ανέρχεται στο ποσό των 55.000.000 εκ. ετησίως σύμφωνα με τη διαχειριστική Αρχή την ΕΕΤΑΑ, ποσό μηδαμινό σε σχέση με το κόστος που απαιτείται για την κλειστή περίθαλψη (ιδρυματοποίηση) των ατόμων που εξυπηρετούμε (Ηλικιωμένοι -ΑμεΑ).
Η επιτυχία του «Βοήθεια στο Σπίτι» οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στους εργαζομένους οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια δώσανε τα μέγιστα των προσπαθειών τους, εργαστήκανε με συνέπεια και συνέχεια δημιουργώντας μια σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες.
Δικαίως λοιπόν οι εργαζόμενοι αγανακτούν και απαιτούν δικαίωση και αποκατάσταση της εργασιακής τους σχέσης.
Όλα αυτά τα χρόνια οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες εξακολουθούν να διατηρούν σε καθεστώς ομηρίας τους εργαζόμενους συντηρώντας έτσι ένα κλίμα αβεβαιότητας και εργασιακής ανασφάλειας. Παράλληλα δε, με τη στάση τους αυτή έχουν οδηγήσει στην αποδόμηση των δομών του ΒΣΣ αφού λειτουργούν με σοβαρά προβλήματα όπως: ελλείψεις προσωπικού, υλικοτεχνικής υποδομής, πεπαλαιωμένα αυτοκίνητα κ.α ενώ σε πολλές περιοχές της Ελλάδας εξακολουθούν να υπάρχουν καθυστερήσεις στην καταβολή μισθοδοσίας των εργαζομένων,
Δυστυχώς,παρά και τις δεσμεύσεις της σημερινής Κυβέρνησης για την λύση της 15ης ομηρίας μας, και παρ' ότι είμαστε σε διαβούλευση με τους αρμόδιους υπουργούς εδώ και 3 χρόνια για την θεσμοθέτηση του Βοήθεια στο Σπίτι και την επίλυση του εργασιακού μας ζητήματος, εξακολουθούμε να είμαστε στο σημείο μηδέν ανακυκλώνοντας τα ίδια πράγματα ή μεταβιβάζοντας τις ευθύνες από το ένα υπουργείο σε άλλο υπουργείο.Την ίδια στιγμή, καθημερινά διαρρέουν στο τύπο δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για προκήρυξη και ανοιχτούς διαγωνισμούς, που προφανώς δεν διασφαλίζει τους εργαζόμενους και δεν θωρακίζει το υπάρχον προσωπικό, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να κινδυνεύουν να βρεθούν μετά από 15 χρόνια συνεχούς εργασίαςχωρίς δουλειά!
Θεωρούμε λοιπόν ότι το ζήτημα θα πρέπει επιτέλους να αντιμετωπιστεί με τη δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα τόσο από τη σημερινή Κυβέρνηση αλλά κι από όλα τα κόμματα.
Οι αντοχές και η ανοχή των εργαζομένων στον εμπαιγμό μας εξαντλήθηκαν!
Απαίτηση μας είναι η θεσμοθέτηση του «Βοήθεια στο σπίτι» και η εξεύρεση λύσης νια μόνιμη και σταθερή εργασία νια όλο το προσωπικό του «Βοήθεια στο Σπίτι» η οποία σίγουρα δεν έγκειται σε προκήρυξη των θέσεων εργασίας μας και ανοιχτούς διαγωνισμούς που δε διασφαλίζουν το υφιστάμενο προσωπικό.
Παρακαλούμε λοιπόν για την άμεση παρέμβαση σας στο Κοινοβούλιο, στους αρμόδιους υπουργούς Εσωτερικών κ. Σκουρλέτη και Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Γεροβασίλη για τη θεσμοθέτηση του «Βοήθεια στο Σπίτι», καθώς και για τη δική σας παραδοχή και παρέμβαση προς όλες τις κατευθύνσεις, για την αναγνώριση των συμβάσεων μας σε αορίστου χρόνου, που ψευδεπίγραφα χαρακτηρίζονται ως «ορισμένου χρόνου» ενώ αυταπόδεικτα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, προς δικαίωση όλων των εργαζομένων.
