Ἀγαπητοί μου.
Κατὰ τὴν μεγαλειώδη καὶ φωταυγῆ νύχτα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἀνέτειλε τὸ Μέγα Φῶς, ποὺ εἶχε καὶ ἔχει ἀνάγκη, γιὰ νὰ ζήση πραγματικὰ ὁ ἄνθρωπος.
Αὐτὴ ἡ μεγαλειώδης ἔκρηξι τοῦ «ἀχρόνου φωτὸς» καὶ τῆς ζωῆς πραγματοποιήθηκε κατὰ τὴν Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποία γιορτάζουμε ἀπόψε. «Τώρα ὅλα γέμισαν μὲ φῶς. Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια. Ἂς γιορτάση, λοιπόν, ὅλη ἡ κτίσι τὴν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ, στὴν ὁποία εἶναι στερεωμένη».
Αὐτὸ τὸ Φῶς μᾶς ἦλθε κυριολεκτικὰ οὐρανοκατέβατο. Ἦλθε αὐτεπάγγελτα. Χωρὶς νὰ τὸ ζητήσουμε ἢ νὰ τὸ σκεφθοῦμε ἢ νὰ τὸ φαντασθοῦμε. Τέτοια χάρι ξεπερνᾶ τὰ ὅρια τῆς ἀνθρώπινης φαντασίας. «Δόξα σαὐτὸν ποὺ μπορεῖ νὰ κάμνη περισσότερα ἀπὸ ὅσα ζητοῦμε ἢ σκεφτόμαστε…»
Αὐτὸ τὸ Φῶς προφήτευσε ὁ Συμεών, ὅταν βάστασε τὸν Χριστὸ σαράντα ἡμερῶν στὰ γεροντικά του χέρια. Εἶπε, ὅτι θὰ ἀποκτήσουν πλέον Φῶς καὶ ἀποκάλυψι Θεοῦ καὶ τὰ ἔθνη, ποὺ ἔπασχαν ἀπὸ βαθειὰ ἀγνωσίαν Θεοῦ. Εἶχαν καὶ τὰ ἔθνη πολλὰ φωτάκια καὶ σπόρους καλοῦ λόγου, μὲ τοὺς σοφοὺς καὶ τὶς Σχολές τους, ἀλλὰ δὲν εἶχαν τὸ Ἕνα, τὸ μοναδικὸ Φῶς. Γιαὐτὸ καὶ ταλαιπωροῦνταν σὲ πλῆθος ματαίων λογισμῶν καὶ ἀνόμων πράξεων. Ἦταν στρατοκόποι νυχτωμένοι σὲ βαθὺ σκοτάδι. Χωρὶς ὅμως τὸ ἀνέσπερο Φῶς τοῦ Χριστοῦ λέγει ὁ ἅγιος Αὐγουστῖνος, ὅλα τὰ γήινα φῶτα εἶναι σκοτάδι. Αὐτὸ εἶναι τὸ πραγματικὸ σκοτάδι.
Πόσο ἐκφραστικὸς εἶναι ὁ λόγος τοῦ ἀρχαίου ποιητῆ, ὅτι μετὰ ἀπὸ τόσες ἐπιτυχίες ὁ ἥρωάς του κατάντησε «νὰ εἶναι τυφλὸς στὴν ἀκοή, τυφλὸς στὸ νοῦ καὶ τυφλὸς στὰ μάτια». Ἄλλος ποιητὴς περασμένου αἰῶνα κάμνει ἀπολογισμὸ τῶν ἐπιστημῶν τοῦ ἥρωά του καὶ μὲ ἀπόγνωσι συμπεραίνει: «Καὶ νἆμαι δῶ μὲ τόσα φῶτα, ἐγὼ ὁ μωρός, ὅσο καὶ πρῶτα…».
Χωρὶς τὸ ΦΩΣ τῆς Ἀναστάσεως οἱ ἐπιστῆμες τῆς γῆς μαζὶ μὲ τὸ μάταιο ποσοστό τους, ἔχουν καὶ βαριὰ καταστροφικὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Μιὰ ματιὰ μόνο νὰ ἰδοῦμε στὶς παγκόσμιες καθημερινὲς εἰδήσεις ἀντιλαμβανόμαστε πόσο σκοτάδι καὶ πόση ἔλλειψι Φωτὸς Χριστοῦ ἔχουν ὅσοι κυβερνοῦν λαούς, εἴτε μικροὺς εἴτε μεγάλους ἐφαρμόζοντας τὶς ἐπιτυχίες τῶν ἐπιστημῶν. Τὰ ἄνομα καὶ ἐγκληματικὰ ἔργα τους δὲν ἀντέχουν στὸ Φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Δυστυχῶς κυβερνοῦν ἡ ἀλαζονεία καὶ ἡ ἔπαρσι.
Ἀγαπητοί μου.
Σήμερα, γιορτάζοντας τὴν Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου ὁ καθένας μας ἂς ἐρευνήση τὸν ἑαυτό του. Ἔχουμε Φῶς Ἀναστάσεως στὰ λόγια μας, στὰ ἔργα μας καὶ στὴ ζωή μας; Μὲ αὐτὸν τὸν προσωπικὸ λόγο εὔχομαι ἀπὸ καρδίας σὲ ὅλους τὸν νικητήριο χαιρετισμὸ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ-ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας
ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ
Κατὰ τὴν μεγαλειώδη καὶ φωταυγῆ νύχτα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἀνέτειλε τὸ Μέγα Φῶς, ποὺ εἶχε καὶ ἔχει ἀνάγκη, γιὰ νὰ ζήση πραγματικὰ ὁ ἄνθρωπος.Αὐτὴ ἡ μεγαλειώδης ἔκρηξι τοῦ «ἀχρόνου φωτὸς» καὶ τῆς ζωῆς πραγματοποιήθηκε κατὰ τὴν Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποία γιορτάζουμε ἀπόψε. «Τώρα ὅλα γέμισαν μὲ φῶς. Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια. Ἂς γιορτάση, λοιπόν, ὅλη ἡ κτίσι τὴν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ, στὴν ὁποία εἶναι στερεωμένη».
Αὐτὸ τὸ Φῶς μᾶς ἦλθε κυριολεκτικὰ οὐρανοκατέβατο. Ἦλθε αὐτεπάγγελτα. Χωρὶς νὰ τὸ ζητήσουμε ἢ νὰ τὸ σκεφθοῦμε ἢ νὰ τὸ φαντασθοῦμε. Τέτοια χάρι ξεπερνᾶ τὰ ὅρια τῆς ἀνθρώπινης φαντασίας. «Δόξα σαὐτὸν ποὺ μπορεῖ νὰ κάμνη περισσότερα ἀπὸ ὅσα ζητοῦμε ἢ σκεφτόμαστε…»
Αὐτὸ τὸ Φῶς προφήτευσε ὁ Συμεών, ὅταν βάστασε τὸν Χριστὸ σαράντα ἡμερῶν στὰ γεροντικά του χέρια. Εἶπε, ὅτι θὰ ἀποκτήσουν πλέον Φῶς καὶ ἀποκάλυψι Θεοῦ καὶ τὰ ἔθνη, ποὺ ἔπασχαν ἀπὸ βαθειὰ ἀγνωσίαν Θεοῦ. Εἶχαν καὶ τὰ ἔθνη πολλὰ φωτάκια καὶ σπόρους καλοῦ λόγου, μὲ τοὺς σοφοὺς καὶ τὶς Σχολές τους, ἀλλὰ δὲν εἶχαν τὸ Ἕνα, τὸ μοναδικὸ Φῶς. Γιαὐτὸ καὶ ταλαιπωροῦνταν σὲ πλῆθος ματαίων λογισμῶν καὶ ἀνόμων πράξεων. Ἦταν στρατοκόποι νυχτωμένοι σὲ βαθὺ σκοτάδι. Χωρὶς ὅμως τὸ ἀνέσπερο Φῶς τοῦ Χριστοῦ λέγει ὁ ἅγιος Αὐγουστῖνος, ὅλα τὰ γήινα φῶτα εἶναι σκοτάδι. Αὐτὸ εἶναι τὸ πραγματικὸ σκοτάδι.
Πόσο ἐκφραστικὸς εἶναι ὁ λόγος τοῦ ἀρχαίου ποιητῆ, ὅτι μετὰ ἀπὸ τόσες ἐπιτυχίες ὁ ἥρωάς του κατάντησε «νὰ εἶναι τυφλὸς στὴν ἀκοή, τυφλὸς στὸ νοῦ καὶ τυφλὸς στὰ μάτια». Ἄλλος ποιητὴς περασμένου αἰῶνα κάμνει ἀπολογισμὸ τῶν ἐπιστημῶν τοῦ ἥρωά του καὶ μὲ ἀπόγνωσι συμπεραίνει: «Καὶ νἆμαι δῶ μὲ τόσα φῶτα, ἐγὼ ὁ μωρός, ὅσο καὶ πρῶτα…».
Χωρὶς τὸ ΦΩΣ τῆς Ἀναστάσεως οἱ ἐπιστῆμες τῆς γῆς μαζὶ μὲ τὸ μάταιο ποσοστό τους, ἔχουν καὶ βαριὰ καταστροφικὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Μιὰ ματιὰ μόνο νὰ ἰδοῦμε στὶς παγκόσμιες καθημερινὲς εἰδήσεις ἀντιλαμβανόμαστε πόσο σκοτάδι καὶ πόση ἔλλειψι Φωτὸς Χριστοῦ ἔχουν ὅσοι κυβερνοῦν λαούς, εἴτε μικροὺς εἴτε μεγάλους ἐφαρμόζοντας τὶς ἐπιτυχίες τῶν ἐπιστημῶν. Τὰ ἄνομα καὶ ἐγκληματικὰ ἔργα τους δὲν ἀντέχουν στὸ Φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Δυστυχῶς κυβερνοῦν ἡ ἀλαζονεία καὶ ἡ ἔπαρσι.
Ἀγαπητοί μου.
Σήμερα, γιορτάζοντας τὴν Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου ὁ καθένας μας ἂς ἐρευνήση τὸν ἑαυτό του. Ἔχουμε Φῶς Ἀναστάσεως στὰ λόγια μας, στὰ ἔργα μας καὶ στὴ ζωή μας; Μὲ αὐτὸν τὸν προσωπικὸ λόγο εὔχομαι ἀπὸ καρδίας σὲ ὅλους τὸν νικητήριο χαιρετισμὸ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ-ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας
ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ