Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 25 Απριλίου 2018 και ώρα 8,30 μμ.
Ώρες λειτουργίας της έκθεσης:
Καθημερινά: 6,00 μμ – 9,00 μμ
Σάββατο και Κυριακή: 11,00 πμ – 1,00 μμ και 6,00 μμ – 9,00 μμ
Σχετικά με το νέο έργο του Χρήστου Τσώτσου:
Απέκφρασις. Λέξη ανύπαρκτη, αλλά οικεία στο άκουσμα. Αναγκάζει τη σκέψη σε ενεργοποίηση και ανάλυση. «Μα δεν υπάρχει»… και, όμως, κατανοείται διαισθητικά. Λέξη σύνθετη, με το (απ-) να δηλώνει επίταση στον υπέρτατο βαθμό αυτού που εκφράζει η πρωτότυπη λέξη. Έκφραση μεθ’ επιτάσεως. Έκφραση στον υπέρτατο βαθμό για τον Χρήστο Τσώτσο, φυσική συνέχεια από τις προηγούμενες δουλειές του κι ένας πρωτότυπος συνδυασμός της ιαπωνικής τεχνικής με το φλωρινιώτικο τοπίο.
Τον 6ο μ. Χ. αιώνα, Ιάπωνες λόγιοι ταξίδεψαν στην Κίνα και, επιστρέφοντας, έφεραν μαζί τους δείγματα κινεζικών τεχνών, όπως η καλλιγραφία και η μονοχρωματική ή ολιγοχρωματική ζωγραφική με μελάνι. Οι μοναχοί του Ζεν Βουδισμού και οι λόγιοι καλλιτέχνες που υιοθέτησαν την τελευταία την εξέλιξαν και, σήμερα, είναι γνωστή ως Sumi-e, που κατά λέξη σημαίνει «εικόνα με μελάνι».
Το Sumi-e δεν επικεντρώνεται στη φωτογραφική απεικόνιση του αντικειμένου και δεν ταυτίζεται με τον λογικό ρεαλισμό. Εστιάζει στον εσωτερικό κόσμο, απεικονίζει την ψυχική διάθεση και αναφέρεται στην εσωτερική γαλήνη. Η έκφραση μέσω του Sumi-e προϋποθέτει την κατάκτηση της βασικής τεχνικής του, κατά τον ασιατικό τρόπο, δηλαδή την πειθαρχία της απόλυτης μίμησης του δασκάλου, μέχρις ότου να περάσει στο υποσυνείδητο. Συνοψίζεται σε τέσσερις τυποποιημένες απεικονίσεις, γνωστές ως οι «Τέσσερις Ευγενείς»: το Bamboo, την Ορχιδέα, την Δαμασκηνιά και το Χρυσάνθεμο, με προσδοκώμενο την αναπαραγωγή τους σε κατάσταση διαλογισμού, δίχως δισταγμό, δίχως σκέψη, μέσα από μια διαδικασία τόσο αυθόρμητη όσο και η αναπνοή. Τότε ο μαθητής μπορεί να επιχειρήσει να αποδώσει οτιδήποτε με την τεχνική Sumi-e.
Όπως οι μοναχοί εκτίμησαν ιδιαίτερα τον τρόπο με τον οποίο ο καλλιτέχνης του Sumi-e αποδίδει περιγράμματα, όγκους και βάθος μέσω μιας λιτής, κυρίως μονοχρωματικής και, σπανιότερα, ολιγοχρωματικής τονικότητας και το ανήγαγαν σε μία από τις κυριότερες βιωματικές ασκήσεις για την προσέγγιση του Ζεν, έτσι και ο Χρήστος Τσώτσος με συνεχή εξάσκηση, επανάληψη και αυτοσυγκέντρωση εξοικειώθηκε, αρχικά, με τα υλικά και την κίνηση, μέσω της αντιγραφής συγκεκριμένων ιαπωνικών μοτίβων.
Ο τρόπος εργασίας οικείος για τον δημιουργό-μαθητή των πολεμικών τεχνών, καθώς παραπέμπει στο Kata. Επιζητεί και δίνει, όμως, τη δική του εικαστική διέξοδο στη θεματολογία. Οι «Τέσσερις Ευγενείς», μέσα από τη ζωγραφική του προσέγγιση, μετουσιώνονται σε οικείες στον καλλιτέχνη εικόνες. Αποτυπώνει την εσωτερική του γαλήνη, προσεγγίζοντας τον εαυτό του ως αναπόσπαστο μέρος του περιβάλλοντος, καθημερινού κόσμου του, του τόπου του, της Φλώρινας.
Για τον θεατή οι απεικονίσεις είναι πιο οικείες από την τεχνική, παρά το γεγονός ότι ξεφεύγουν από τη στείρα απομίμηση. Είναι εμφανές ότι ο στόχος του δημιουργού δεν είναι η απόδοση μόνο της εξωτερικής ομορφιάς αλλά του εσωτερικού κάλους, που ενυπάρχει, ορατό ή αόρατο, στο σύμπαν. Το chi του καλλιτέχνη συναντάται με το chi του αντικειμένου.
Χρήστος Τσώτσος:
Ο Χρήστος Τσώτσος είναι γλύπτης και γεννήθηκε το 1965, στη Φλώρινα. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στο Τμήμα Γλυπτικής, με δάσκαλο τον Γιώργο Λάππα. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από το 1995 έως το 2009. Έχει πραγματοποιήσει τέσσερις προσωπικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει και σε ομαδικές εικαστικές δράσεις. Στα έργα του εστιάζει στην ανθρώπινη φιγούρα μέσα από τον πηλό, τον γύψο και το μέταλλο. Σήμερα, διδάσκει γλυπτική στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
