Είναι αλήθεια ότι ακόμα και σήμερα το κόστος μιας τέτοιας οικίας, ανεξάρτητα από το σκοπό της, ως κύρια ή ως εξοχική κατοικία, είναι χαμηλό,περίπου στο 1/3 μιας μέσης άλλης οικίας,κι αποτελεί βασικό είδος φυσικής δόμησης!
Η πρώτη μορφή του ξύλινου καταλύματος ήταν όπως η παρακάτω, για τις ανάγκες διαμονής των συλλεκτών γούνας ,των διαφόρων κυνηγών και των παγίδων τους!
Στη συνέχεια η ίδια τεχνοτροπία φυσικής δόμησης κατασκεύασε κάθε είδους οικία, μέχρι και πραγματικά παλάτια, όπως η κάτω φωτο:
Και δε σταμάτησαν εκεί: υπήρξαν περιπτώσεις που κατασκευάστηκαν ολόκληρες πόλεις με ξύλινα σπίτια, πολύ όμορφα και πολύ λειτουργικά!
Μα, θα αντιλέξει κάποιος, τα όμορφα ξύλινα σπίτια, όμορφα καίγονται!
Είναι ακριβώς ό ίδιος αρχέγονος φόβος που δημιούργησε το παραμύθι με τον κακό το λύκο και τα 3 γουρουνάκια και τα 3 κατσικάκια , που έρχεται και φυσάει τα σπίτια του κοσμάκη!
Η απάντηση είναι όχι, τα ξύλα εμποτίζονται από τη μια κατάλληλα, ώστε τουλάχιστον ίδια φωτιά που καίει τα άλλα να καίει κι αυτά, κι από την άλλη έχουν εγγύηση για 100 χρόνια, εάν βερνικώνονται σωστά κάθε 3 χρόνια (όπως τα άλλα που βάφονται)!
Βεβαίως και το κόστος έχει διαβαθμίσεις, διότι μπορεί να μη βάλεις ολόκληρο κορμό για τοίχο, αλλά σανίδια κι από μέσα μόνωση, κι από την άλλη να μη βάλεις το κέντρο του ξύλου αλλά αυτό κοντά στο φλοιό! Εννοείται ότι χρειάζεται τα δοκάρια που πρέπει, σε κάθε περίπτωση!
Ότι και να λέμε όμως, η παρακάτω εικόνα μας αποζημιώνει, στην πρώτη περίπτωση, της απλής οικογενειακής ζωής:
Αλλά και στην περίπτωση της πιο χλιδάτης ζωής, που θέλγει και τέρπει ακόμα και εφοπλιστές, η οπτική αποζημίωση μπορεί να έχει τουλάχιστον την παρακάτω εξοχική εικόνα:
Σε κάθε περίπτωση υπάρχει ένας μέσος όρος, που ικανοποιεί ένα μεγάλο φάσμα συμπατριωτών μας, όπως η επιλογή της παρακάτω φωτο:
Ο ορεινός βιγλάτωρ!
ΥΓ: Θέλει προσοχή για τη μη αλλοίωση της φυσιογνωμίας μιας δικής μας περιοχής!
Είναι εξόχως κιτς κι αντιαισθητικό να κάνεις ξύλινες οικίες μέσα σε παραδοσιακούς οικισμούς από πέτρα, ενώ είναι ιδιαίτερα όμορφο να κάνεις ξύλινα καταλύματα μέσα σε άλση, δάση, ορεινές λίμνες κλπ!
Επίσης είναι απαράδεκτο σε καμπίσια και θαλασσινά μέρη, όπου σκάει ο τζίτζικας και κοπανάει ο ήλιος κατακούτελα να κάνεις τέτοια καταλύματα, γιατί στα ξύλινα πηγαίνουν, κι άριστα κάνουν, περισσότερο τα κουνούπια!
Επειτα, έχει προνοήσει η φύση, το ξύλο είναι αντίδοτο περισσότερο στο κρύο παρά στη ζέστη, για λόγους αφενός επιβίωσης του το χειμώνα( δεν παγώνει το δένδρο, λόγω της κυτταρίνης του) κι αφετέρου δροσιάς, μόνο με το φύλλωμα του το καλοκαίρι!
Χωρίς φύλλωμα το σκέτο ξύλο προσελκύει την θερμότητα και πολύ καλά κάνει, δεν γίνεται να το παίζουν Αλάσκα και στη Σαχάρα!