Αντί ανταπάντησης στον άγνωστο γνώστη (μήπως είναι γνώστρια;), τον παρακαλώ να διαβάσει στο περιοδικό του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, τεύχος 219-220, του έτους 1993, σσ. 76-80, την επιστολή του Ιωαννίκιου στον Πατριάρχη και κει να δει ποιος ήταν ο «βασικός του στόχος». Αντίθετα θα δει πόσο προωθούσε τα ελληνικά συμφέροντα. Αυτό μάλλον κάποιους ενοχλεί.
΄Οσον αφορά στο ότι ερχόταν «αντιμέτωπος με τα ελληνικά συμφέροντα και γι’ αυτό τον κακολογούσαν όλοι οι ΄Ελληνες διπλωμάτες», καλόν είναι να διαβάσει και λίγο ιστορία. Θα διαπιστώσει ότι πολλοί Μητροπολίτες είχαν προστριβές με τις προξενικές αρχές, που ούτε λίγο ούτε πολύ νόμιζαν ότι το Πατριαρχείο και οι Μητροπολίτες έπρεπε να είναι όργανα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Η οικουμενική φύση της Εκκλησίας, όμως, δεν επέτρεπε τέτοια οπτική γωνία. Κατά τον Κ. Βακαλόπουλο, ως και προδότες των εθνικών συμφερόντων έφθασαν να θεωρούν τους Μητροπολίτες ορισμένοι άκριτοι πρόξενοι (Κ. Βακαλόπουλος, Νεότερη Ιστορία της Μακεδονίας [1830-1912], σ. 240). Σε όλες τις έδρες Μητροπόλεων είχαν σχηματισθεί μία φιλομητροπολιτική και μία αντιμητροπολιτική μερίδα. Η κατάσταση ήταν τέτοια, ώστε τον Οκτώβριο του 1902 το ελληνικό ΥΠΕΞ απηύθυνε αυστηρές συστάσεις στους προξένους.
Σχετικά με τα «μεγάλα προνόμια» των κληρικών τότε, αυτό δηλώνουν οι δολοφονίες 2 Μητροπολιτών και των 24 ιερέων στην περιοχή μας;
Για δε τα περί νεποτισμού κλπ. ας κοιτάξουν κάποιοι την «καμπούρα» τους και ας μη τυρβάζονται περί αλλοτρίων. Η ευνοιοκρατία μας έχει κατακλύσει.
΄Αγνωστε (η) γνώστη, αν έχετε επιχειρήματα, παρακαλώ πολύ, παρουσιάστε ντοκουμέντα. Βγάλτε το προσωπείο-κουκούλα. Αποκαλυφθείτε. Φυγομαχείτε και αυτό δεν σας τιμά.