Εργαζόμενοι του νομού Φλώρινας,Αντιπρόσωποι στο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Φλώρινας
Το συνέδριο του Εργατικού Κέντρου (Δευτέρα 9 Οκτώβρη) πραγματοποιείται σε μια περίοδο που η κυβερνητική πολιτική έχει τσακίσει τα δικαιώματα μας. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παίρνοντας την σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ,συνέχισε το ίδιο αντιλαϊκό έργο, έφερε νέα μνημόνια και νέα μέτρα.
Συνεχίστηκε η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, εντάθηκε η φοροληστεία, προωθήθηκαν οι ιδιωτικοποιήσεις περιορίστηκαν οι συνδικαλιστικές ελευθερίες. Οι εργαζόμενοι της Φλώρινας βιώνουν τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής. Η πολιτική απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και ο περιορισμός αξιοποίησης του λιγνίτη οδηγεί στο κλείσιμο του Ορυχείου και του ΑΗΣ Αμυνταίου με συνέπεια το χάσιμο χιλιάδων θέσεων εργασίας, ενώ ο ΑΗΣ Μελίτης περνάει στα χέρια ιδιωτών. Το ποσοστό ανεργίας στο νομό μας είναι πολύ υψηλό και η όποια μείωση δείχνουν οι εικονικοί δείκτες είναι πλασματικό. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας με δυο και 3 μεροκάματα την εβδομάδα, με τετράωρα και μισθούς 200 ευρώ δεν είναι εργασία και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Στην βιομηχανική ζώνη απολύουν εργαζόμενους και προσλαμβάνουν νέους με χειρότερους όρους, στα σούπερ μάρκετ οι εργαζόμενοι δουλεύουν κακοπληρωμένοι, με ελαστικά ωράρια και μέσα σε καθεστώς ανασφάλειας, υπό τον συνεχή φόβο της απόλυσης.
Ταυτόχρονα όλα αυτά γίνονται σε μία περίοδο που υπάρχουν επικίνδυνοι Νατοϊκοί σχεδιασμοί στην περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και μπλέκουν τον λαό μας και τους λαούς της περιοχής σε επικίνδυνα μονοπάτια για τα κέρδη μονοπωλιακών ομίλων.
Η Κυβέρνηση επιχειρεί όλο αυτό το διάστημα να κάνει το ασπρο-μαυρο. Μιλάει για έξοδο από τα μνημόνια , για ανάπτυξη που θα ωφελήσει τους εργαζόμενους, για επενδύσεις που θα είναι δίκαιες. Εμείς οι εργαζόμενοι γνωρίζουμε πολύ καλά γιατί έχουμε νιώσει στο πετσί μας τι σημαίνουν όλα αυτά. Είναι κούφια λόγια και υποσχέσεις που δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ. Η κυβέρνηση διαδίδει πως θα υπάρξει αύξηση του κατώτατου μισθού μέσα από συλλογικές διαπραγματεύσεις, πως θα υπάρξει επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων , όλα είναι ψέματα. Αυτό που στην πραγματικότητα θα συμβεί είναι πως θα εφαρμόσει τον απαράδεκτο νόμο Βρούτση χωρίς να επαναφέρει τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Ο κατώτατος μισθός θ΄ αποφασιστεί τελικά από την υπουργό εργασίας τον Ιανουάριο και θα είναι αυτός που θα υποδείξουν οι εργοδότες, η Ε.Ε., το ΔΝΤ ώστε να διασφαλιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Η ίδια κοροϊδία και με τις συλλογικές συμβάσεις που δεν θα επεκταθούν και τελικά δεν θα είναι υποχρεωτικές. Το νέο μεταμνημονιακό τοπίο που τόσο θριαμβευτικά μιλούν για αυτό, δεν θα είναι τίποτα άλλο από αυτό που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα αφού όλοι οι εφαρμοστικοί νόμοι των μνημονίων παραμένουν και μάλιστα αυξάνεται συνεχώς το αντεργατικό οπλοστάσιο και περιορίζονται συνεχώς οι συνδικαλιστικές ελευθερίες.
ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΤΩΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
Τι έκανε τα 3 χρόνια της θητείας της η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου μέσα σε αυτή τη αντεργατική λαίλαπα; Αντί να δίνει τη μάχη στο πλευρό των εργαζομένων ενάντια στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας με τις τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους και για την περιοχή ,χαιρέτιζε την επένδυση της κινέζικης CMEC στον υπό ιδιωτικοποίηση ΑΗΣ Μελίτης. Καλλιεργεί στους εργαζόμενους την αντίληψη για καλούς εργοδότες, καλά αφεντικά βραβεύοντας σε εκδήλωση του εργοδότες- επιχειρηματίες.
Κρατάει δεμένο το Εργατικό Κέντρο Φλώρινας στη συμβιβασμένη γραμμή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Μια ΓΣΕΕ που δηλώνει ότι η «απεργία έχει φάει τα ψωμιά της», που κήρυξε απεργία με τα αιτήματα των αφεντικών. Μιλούν σαν εκπρόσωποι του κεφαλαίου και όχι των εργαζομένων, λες και οι εργαζόμενοι μπορούν να κερδίσουν μαζί με τους επιχειρηματίες, μαζί με τον ΣΕΒ μαζί με τους μονοπωλιακούς ομίλους.
ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ Η ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ
Εργαζόμενοι της Φλώρινας, αντιπρόσωποι στο συνέδριο,
Πληθαίνουν οι αναλύσεις, τα δημοσιεύματα, οι μελέτες που περιγράφουν δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας. Η όποια αναιμική ανάπτυξη είναι επιρρεπής. (αυτό έδειξε και το πρόβλημα των τελευταίων ημερών με τις τράπεζες).Σύντομα μπορεί να ζητηθούν νέες αιματηρές θυσίες από τους εργαζόμενους. Μπροστα σε αυτά τα ενδεχόμενα σας ρωτάμε; Τι Εργατικό Κέντρο χρειαζόμαστε;
Εργατικό Κέντρο που θα προωθεί την πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων στους εργαζόμενους η
Εργατικό Κέντρο που θα είναι στο πλευρό των εργαζόμενων, θα οργανώνει τον αγώνα τους ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές
Εργατικό Κέντρο που θα βραβεύει εργοδότες, θα χαιρετίζει ιδιώτες επενδυτές, θα εξασφαλίζει την «ταξική ειρήνη» στους χώρους δουλειάς η
Εργατικό Κέντρο που θα δίνει μάχες ενάντια στην εκμετάλλευση των εργαζόμενων από την εργοδοσία.
Εργατικό Κέντρο που θα είναι μηχανισμός αναπαραγωγής αντιπροσώπων και μοιράσματος καρεκλών η
Εργατικό Κέντρο που θα είναι κύτταρο δημοκρατικών, συλλογικών, μαζικών, διαδικασιών
Το τι Εργατικό Κέντρο θέλουν οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ (η όπως αλλιώς ονομαστούν για να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους) φαίνεται και με το πώς προετοίμασαν το Συνέδριο. Και φέτος βλέπουμε ακόμα ένα συνέδριο παρωδία. Έξω από τις ανάγκες της εργατικής τάξης για ένα μαζικό εργατικό κίνημα. Το συνέδριο θα πρέπει να είναι γεγονός, να είναι γιορτή, να υπάρχει ενημέρωση όλων των εργαζομένων, να ενημερωθούν τα σωματεία δύο μήνες πριν, να γίνουν διαδικασίες και συνελεύσεις. Και φέτος αποδεικνύεται πως το μόνο που θέλουν είναι να αποτελούν τα σωματεία μηχανισμούς αναπαραγωγής αντιπροσώπων και όχι μαχητικές οργανώσεις υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζόμενων.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.
Σε αντίθεση με τις συμβιβασμένες παρατάξεις, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ όλο το προηγούμενο διάστημα και με τον συσχετισμό δυνάμεων να είναι εναντίον του πρωτοστάτησε στην οργάνωση του αγώνα, με συλλαλητήρια στην πόλη μας, στην ΔΕΗ στη νομαρχία, στο νοσοκομείο, στον ΕΟΠΥΥ, με εκατοντάδες περιοδείες και ενημέρωση των εργαζομένων μέσα στους χώρους που δουλεύουν, για κάθε μεγάλο ή μικρό πρόβλημα. Απέναντι στην σήψη του εργοδοτικού και του κυβερνητικού συνδικαλισμού αντιπαραβάλουμε την ανάγκη για οργάνωση και ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.
Παλεύουμε για ισχυρά και αγωνιστικά σωματεία , με αλληλεγγύη που θα βάλουν φρένο στην συνέχιση της φτώχειας και της εκμετάλλευσης.
Συνάδελφισσα και συνάδελφε
Εμείς που αποτελούμε τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ απευθυνόμαστε σε σένα και σε καλούμε να ψηφίσεις την Ταξική Ενότητα. Όλοι εμείς οι υποψήφιοι της Ταξικής Ενότητας, αγωνιζόμαστε με συνέπεια και τιμιότητα. Μας γνωρίζεις από την καθημερινή μας παρουσία στους χώρους δουλειάς. Ζητάμε την ψήφο σου και την συμμετοχή σου. Θέλουμε να ισχυροποιήσουμε τη δική μας κοινωνική συμμαχία, μαζί με αυτοαπασχολούμενους , φτωχούς αγρότες, μικρούς ΕΒΕ, που θα μπορέσει να βάλει ένα τέλος στις βάρβαρες πολιτικές και θα βάλει μπροστά τις δικές μας ανάγκες.
ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ.
ΞΕΠΕΡΝΑΜΕ ΤΟΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΟ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ - ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ