Ο ΑΗΣ Αμυνταίου είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των συνεπειών της προώθησης της πολιτικής στον κλάδο, που προώθησαν αποφασιστικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.
Η λειτουργία του, ενώ όλοι αναγνωρίζουν ότι πρέπει να συνεχιστεί για να μην κινδυνέψει η ενεργειακή ασφάλεια του συστήματος, είναι στον αέρα λόγω ανταγωνισμών οδηγώντας εκατοντάδες εργαζόμενους στην ανασφάλεια για το μέλλον τους.
Πέρα από την επιδείνωση της θέσης των εργαζόμενων μια σειρά ζητημάτων που έχουν να κάνουν με τη ζωή των κατοίκων της περιοχής επιδεινώνονται.
Καθυστερούν οι μετεγκαταστάσεις και απαλλοτριώσεις οικισμών όπως των Αναργύρων, των Βαλτόνερων, της Ακρινής μιας και η ΔΕΗ Α.Ε δεν έχει καμία διάθεση να αναλάβει τις υποχρεώσεις της απέναντι στην τοπική κοινωνία ανοίγοντας το δρόμο για τον περιορισμό των περιβαντολλογικών υποχρεώσεων και άλλων μονοπωλιακών ομίλων που θα έχουν ανάλογη δραστηριότητα στην περιοχή.
Μπαίνει σε κίνδυνο η παροχή θερμικής ενέργειας για τις τηλεθερμάνσεις των πόλεων και οικισμών της περιοχής λόγω του κλεισίματος ΑΗΣ με αποτέλεσμα τα λαϊκά νοικοκυριά να βάλουν το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη για να ικανοποιήσουν την βασική ανάγκη της θέρμανσης αντιμετωπίζοντας το φάσμα της ενεργειακής φτώχειας. Επίσης δεν έχει γίνει βήμα στο ζήτημα της επαναπόδοσης εδαφών από τη ΔΕΗ Α.Ε.
Με άξονα αυτά τα ζητήματα κάλεσαν τον κόσμο και τους εργαζόμενους σε συστράτευση σε όλα τα μέτωπα και έδωσαν ραντεβού στους αγώνες σε όλα τα μέτωπα για να ικανοποιηθούν οι εργατικές- λαϊκές ανάγκες για φθηνό ρεύμα και θέρμανση, να διευρυνθούν τα δικαιώματα των εργαζόμενων για καλύτερους όρους εργασίας και εισόδημα που να ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες τους, να προστατευτεί το κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον. Για να γίνει η ενέργεια ένα πραγματικά Λαϊκό αγαθό και όχι εμπόρευμα, με έναν κλάδο που θα παράγει για να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.