Το όνομα του συνδυασμού το ανακοίνωσε στο κλείσιμο της ομιλίας του λέγοντας...Ζητώ να ακουμπήσουμε την αγάπη και τον πόνο μας γι’ αυτήν την πόλη στο όνομα της παράταξης και του συνδυασμού μας:
ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥ ΑΜΕΣΑ
Συμπατριώσσες, Συμπατριώτες,
Συνδημότισσες και Συνδημότες,
Είναι το δεύτερο συνθετικό των λέξεων που μόλις χρησιμοποίησα αυτό που με ενέπνευσε και με όπλισε με την απαιτούμενη τόλμη,
ώστε να αψηφήσω το κατεστημένο,
το χρόνιο,
το παλιακό,
το ανύπαρκτο,
το συστημικά επιβεβλημένο,
αυτό που προκάλεσε την παντελή απουσία της Φλώρινας από τα σπουδαία,
και να βρεθώ απέναντί του,
ουσιαστικά να τα βάλω μαζί του,
σε μία γενναία προσπάθεια να ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΩ μαζί σας το Δήμο.
Μια πόλη που η ακριτική γεωγραφική της θέση έπρεπε να αποτελεί λόγο τοποθέτησής της σε πρωταγωνιστικό ρόλο στις βαλκανικές εξελίξεις,
Που το φυσικό της περιβάλλον να αποτελεί λόγο συμπερίληψής της στους κορυφαίους εναλλακτικούς τουριστικούς προορισμού του κόσμου,
Που η πρωτογενής της παραγωγή να είναι εκείνη που θα αποτελούσε ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ για το όνομά της, τοποθετώντας την στους μεγαλύτερους παγκόσμιους γαστρονομικούς οδηγούς,
Που η πολιτιστική της κληρονομιά ως καλλιτεχνούπολης θα ήταν το ορόσημο της πολιτιστικής της ανάπτυξης,
Που η εκπαιδευτική της δραστηριότητα θα έπρεπε να αποτελεί πυλώνα ανάπτυξης – οικονομικής και πολιτιστικής,
Που ο εναλλακτικός αθλητισμός θα την τοποθετούσε στους σημαντικότερους χώρους χιονοδρομικών δραστηριοτήτων του πλανήτη, προσελκύοντας παράλληλα χιλιάδες χιλιάδων ταξιδευτών της περιπέτειας,
των αναβάσεων,
των αναρριχήσεων,
της κωπηλασίας,
των περιπατητικών περιηγήσεων και των ποδηλατικών αποδράσεων.
Μια πόλη εγκαταλειμμένη,
αφημένη στο έλεος «της κατεύθυνσης του ανέμου»,
όπου οι μέχρι σήμερα «τοπάρχες» φρόντισαν με την αδιαφορία,
την έλλειψη σχεδίου,
την έλλειψη στελεχών,
και προπαντός την έλλειψη αγάπης γι’ αυτήν,
να την οδηγήσουν σε ένα τέλμα, το οποίο προσωπικά με πνίγει,
με κάνει να ασφυκτιώ,
να σβήνω σταδιακά και υποσυνείδητα τα ωραία της ψυχής και του μυαλού μου.
Συντοπίτες μου,
Για μένα η λέξη Φλώρινα δεν είναι απλά ο τόπος που με φιλοξενεί.
Είναι ο τόπος που κληρονόμησα από εκείνους που άδολα και παλικαρίσια πολέμησαν για να την έχω εγώ.
Είναι το χώμα, στα έγκατα του οποίου υπάρχουν και θα υπάρχουν για πάντα τα κύτταρα των προγόνων μου,
Εκείνων που έβαλαν τη ζωή και το θάνατο σε δεύτερη μοίρα,
προκειμένου να την κρατήσουν ζωντανή – για μένα και για τα παιδιά μου,
για εσάς και για τα δικά σας παιδιά.
Πώς λοιπόν εγώ αλλά κι εσείς έχουμε το δικαίωμα
Αυτήν την πατρίδα
Τη δική μου και δική σας
Να τη βλέπουμε να πεθαίνει κάθε μέρα κι από λίγο,
κάθε ώρα ολοένα και περισσότερο…
Πώς εγώ μπορώ να συνεχίσω να την αφήνω σε χέρια ανθρώπων που δεν την πόνεσαν,
Που δεν ακούμπησαν την ψυχή τους πάνω της,
Για να την αναπτύξουν,
Για να την προκόψουν,
Για να την οδηγήσουν σε δρόμους ανέλιξης - λαμπερούς και ονειρεμένους?
Απλά – φίλες και φίλοι – δεν έχουμε αυτήν την επιλογή.
Δεν μπορούμε,
Και δεν έχουμε το δικαίωμα
να παραμένουμε θεατές στο έργο αυτών που δοκιμάστηκαν,
μετρήθηκαν,
ζυγίσθηκαν
και βρέθηκαν ελλειποβαρείς.
Εμείς δεν είμαστε η ομάδα των δημοτών – παρατηρητών
ή στην καλύτερη περίπτωση η ομάδα των δημοτών – κριτών ενός ανύπαρκτου έργου.
Αντίθετα είμαστε η ομάδα των δημοτών εκείνων
που έχει υποχρέωση απέναντι στην ευλογημένη Φλώρινα
να την πάρει από τα χέρια των ολίγιστων
και να την οδηγήσει στα χέρια των ικανών.
Αυτών που παθιασμένα θα την τοποθετήσουν ψηλά στο αναπτυξιακό στερέωμα,
θα την κάνουν να λάμψει,
να μεγαλουργήσει,
να διαπρέψει,
να μετουσιωθεί!
Η Φλώρινα, φίλοι μου, έχει εκείνη τη φυσική και πολιτιστική καταβολή, ώστε να αποτελεί Πόλη – Σταθμό στα βαλκανικά δρώμενα.
Επέλεξα σήμερα,
ως Υποψήφιος Δήμαρχός της,
να δώσω το στίγμα αυτού ακριβώς του μέρους του σχεδίου μου
και λιγότερο των υποδομών
στις οποίες είμαι (έτσι κι αλλιώς) είμαι υποχρεωμένος να εστιάσω.
Προτίμησα σήμερα να μοιρασθώ μαζί σας το όραμά μου,
το οποίο δεσμεύομαι ενώπιον σας να ολοκληρώσω τα επόμενα τέσσερα χρόνια:
να μετατρέπω τη Φλώρινα σε πολιτιστικό,
τουριστικό,
εκπαιδευτικό
και αθλητικό προορισμό,
στοχεύοντας
σε διαδημοτικές, διασυνοριακές, διαβαλκανικές και διαμεσογειακές συνεργασίες
– πολύ δε περισσότερο στο να την τοποθετήσω στον παγκόσμιο χάρτη του τουρισμού και του πολιτισμού.
Με εξειδικευμένα και έμπειρα στελέχη θα μετατρέψω την πόλη μας σε εναλλακτικό τουριστικό προορισμό διακοπών –
όχι μόνο σε ό,τι αφορά τη δημιουργία υποδομών,
αλλά κυρίως σε ό,τι αφορά τη στοχευμένη προώθησή της στον κόσμο ως ολοκληρωμένου τόπου διακοπών με 9μηνη τουλάχιστον διάρκεια ζωής!
Θα δημιουργήσω στη Φλώρινα την πολιτιστική δραστηριότητα που αξίζει σε μία γνήσια μακεδονική πόλη,
όπου θα αναδείξω τα χαρακτηριστικά της κληρονομιάς και των φορέων της.
Θα δουλέψω μαζί τους.
Θα τους μυήσω και θα με μυήσουν.
Θα ταυτιστώ με την αγωνία τους και θα ταυτισθούν με τον αγώνα μου.
Θα γίνουμε πάλι ένα.
Θα μονοιάσουμε μέσα από ένα έργο ιστορικό,
ένα έργο βαλκανικής και ευρωπαϊκής εμβέλειας,
που αξίζει να αφήσουμε σε αυτήν την πόλη –
την ακριτική,
τη μακεδονίτικη,
την ελληνική,
την αγαπημένη:
την πόλη μας, τη δική μας Φλώρινα των ονείρων και της καρδιάς.
Δεσμεύομαι ακόμη για πολλά.
Έχουμε αρκετούς μήνες μπροστά μας,
ώστε να αναλύσουμε το σχέδιο,
το οποίο σήμερα, από αυτό το βήμα,
από αυτήν την πόλη,
σας καλώ να πραγματοποιήσουμε παρέα.
Να το εμπλουτίσουμε μαζί.
Να το δομήσουμε σαν ομάδα.
Να το απογειώσουμε.
Να το κάνουμε σπουδαίο και αποτελεσματικό.
Μετρήσιμο και αποδοτικό.
Στέκομαι σήμερα μπροστά σας ως Υποψήφιος Δήμαρχος της Φλώρινας και δε ζητώ απλά την ψήφο και τη στήριξή σας.
Δε ζητώ μόνο την εμπιστοσύνη σας.
Ζητώ την πλήρη ταύτιση,
την ομόνοια,
τη σύμπνοια,
την ενότητα
και προπαντός τη συν-δημιουργία.
Ζητώ να ακουμπήσουμε την αγάπη και τον πόνο μας γι’ αυτήν την πόλη στο όνομα της παράταξης και του συνδυασμού μας:
ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ.
Σας ζητώ να πιστέψουμε επιτέλους στους ικανούς,
στους άριστους,
στους άφθαρτους,
στους έντιμους,
στους νέους,
στους ηθικούς,
στους αγωνιστές.
Σας ζητώ να είμαστε εκεί τέσσερα χρόνια αργότερα όταν θα γιορτάζουμε τη νίκη
– όχι του συνδυασμού –
αλλά τη νίκη της Φλώρινας,
όταν θα την δούμε ψηλά,
πιο ψηλά από ό,τι ονειρευόμαστε σήμερα.
Συμπατριώτισσες και Συμπατριώτες,
Είναι το δεύτερο συνθετικό των λέξεων αυτών ό,τι με κάνει να ριγώ και να παθιάζομαι.
Είναι η λέξη Φλώρινα, είναι η λέξη ΠΑΤΡΙΔΑ, αυτό που με οδηγεί στην απόφαση να διεκδικήσω το δημαρχιακό θώκο,
ώστε να προσφέρω στον τόπο του χθες και του αύριο.
Είναι που νιώθω την ευθύνη.
Είναι που δεν αντέχω άλλη υποβάθμιση.
Είναι το φιλότιμο του Έλληνα Μακεδόνα που στα αναφιλητά της ψυχή του παραληρεί:
ναι, θα το κάνω για την Φλώρινα!
