Αμέσως μετά, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο της Πλατείας Ηρώων.
Η ομιλία του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Κωνσταντίνου Σιάκου
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, Άνεργοι, Νέοι και Νέες, Συνταξιούχοι,
1η Μάη 2019 και συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, για να τιμήσουμε τους πρωτοπόρους αγωνιστές του εργατικού κινήματος. Όλους εκείνους που θυσιάστηκαν διαχρονικά για τα μεγάλα και ιερά δικαιώματα της τάξης μας. Όλους εκείνους που υπερασπίστηκαν με την ίδια τη ζωή τους τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη, την Ισότητα, την Ελευθερία, την Ειρήνη, και τα Εργασιακά Δικαιώματα μας.
Αυτή η ιστορική ημέρα, η 1η Μάη, περικλείει μέσα της τους σκληρούς αγώνες των εργαζομένων, τον Μάη του ’36 και τις διαδηλώσεις των καπνεργατών και όλων των εργαζομένων.
Αυτή τη μέρα οι αγώνες των απανταχού εργαζομένων ανά την υφήλιο έρχονται και πάλι στη μνήμη μας. Ηρωικές αναμνήσεις που πάντα θα συμβολίζουν τον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Αυτή η μέρα συμβολίζει τους διαχρονικούς, αιματοβαμμένους αγώνες των εργαζομένων για την κατάκτηση των εργασιακών, ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, τα οποία, πλέον, αναγνωρίζονται διεθνώς ως θεμελιώδη και απαράγραπτα δικαιώματα κάθε δημοκρατικής κοινωνίας που ασπάζεται τις Αρχές και τις αξίες του σύγχρονου συνταγματικού πολιτισμού.
Η πρώτη του Μάη , μέρα συμβολικής απεργίας και όχι απλώς αργίας, είναι μέρα ορόσημο για το μόχθο των εργατών και τη συνεισφορά τους στην πρόοδο της ανθρωπότητας.
Η χώρα μας γνώρισε πολλές ματωμένες Πρωτομαγιές αρχής γενομένης από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι εργαζόμενοι ζήτησαν οχτάωρο, κυριακάτικη αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα των εργατικών ατυχημάτων. Οι δεκαετίες διεκδικήσεων που ακολούθησαν ήταν καθοριστικής σημασίας για την οικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους δικαίου με τα εργασιακά δικαιώματα να τίθενται πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων.
Όλους αυτούς τους αγώνες πρέπει να τιμήσουμε σήμερα. Οφείλουμε να διατηρήσουμε ζωντανό το παρελθόν της εργατικής τάξης και αυτό κάνουμε.
Η μέρα αυτή μας κρατάει διαρκώς στις επάλξεις του αγώνα και των διεκδικήσεων. Όσο ιδιαίτερη από συναισθηματικής άποψης είναι η σημερινή μέρα άλλο τόσο ιδιαίτερη αρνητικά είναι η οικονομική και εργασιακή συγκυρία των τελευταίων ετών. Η Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων μας πληγώνει και μας κάνει να αγωνιούμε για το μέλλον μας.
Αυτή την ημέρα, ενώνουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους νέους και τις νέες που παλεύουν ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις αδικίες, τις διακρίσεις, το «γκρέμισμα» των δημοκρατικών, εργασιακών, οικονομικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας.
Τα μέτωπα και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι πολλά και συνεχή και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία έχει εξαντλήσει τα όρια αντοχών και ανοχών της.
Η Κυβέρνηση συνεχίζει τις ίδιες καταστροφικές πολιτικές για την κοινωνία και την οικονομία. Συνεχίζει να φορτώνει στις πλάτες μισθωτών και συνταξιούχων νέα δυσβάστακτα μέτρα.
Οι μισθοί των εργαζομένων και οι συντάξεις των συνταξιούχων συρρικνώνονται, τα εισοδήματα των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων «εξαφανίζονται» με κοινό παρανομαστή την κατάρρευση της μισθωτής εργασίας αλλά και της μεσαίας τάξης.
Η βίαιη, χωρίς ιστορικό προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα σε ειρηνική περίοδο, επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων πολιτών αντικατοπτρίζει μια ανεξέλεγκτα καθοδική πορεία.
Μια πορεία που δεν αντέχουμε άλλο.
Η ανεργία με τις ποσοτικές και ποιοτικές της διστάσεις, η «διαρροή εγκεφάλων», η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, η ακραία υπερφορολόγηση των μισθωτών και συνταξιούχων, των μικρών και μεσαίων επαγγελματιών, των νέων επιστημόνων, της υγιούς επιχειρηματικότητας σε συνδυασμό με την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, τη γενίκευση των πλειστηριασμών σε κατοικίες και επαγγελματική στέγη, την αποδόμηση του ασφαλιστικού συστήματος, την εκποίηση δημόσιου πλούτου, ΌΛΑ ΑΥΤΑ… διαμορφώνουν ένα ζοφερό περιβάλλον όπου οι διογκούμενες κοινωνικές, οικονομικές και εκπαιδευτικές ανισότητες θεωρούνται «κανονικότητα».
Στα εννέα και πλέον έτη των μνημονίων οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, το δημόσιο και τις ΔΕΚΟ, έχουμε σηκώσει δυσβάσταχτο φορτίο που δεν μας αναλογούσε και που συνεχίζουμε να επωμιζόμαστε εξαιτίας της αδιάκοπης εργασιακής ύφεσης.
Λέμε και θα συνεχίσουμε να λέμε πως η ασυνέπεια στα λεγόμενα των κυβερνόντων είναι συνεχιζόμενη και η μνήμη τους «κοντή», ξεχνώντας σε κάθε επίπεδο αυτά που έταζαν και έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτά που κάνουν.
Η Ελλάδα συνεχίζει να κρατά το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη και οι νέοι να μεταναστεύουν στο εξωτερικό αναζητώντας μια κανονική δουλειά, με μισθό και προοπτικές που στην Ελλάδα του σήμερα μοιάζει με ουτοπία.
Αδυνατούν και αδιαφορούν να διαχειριστούν την κρίση και αποδίδουν την εικόνα κατά το δοκούν.
Οι προκλήσεις και τα προβλήματα είναι τεράστια και εμείς είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε αγωνιστικά και μαχητικά. Για εμάς αποτελεί μονόδρομο ο αγώνας για την προστασία της αξιοπρέπειας των εργαζομένων.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
πρέπει να στοχαστούμε την ιστορία μας και να δώσουμε το δικό μας αγώνα για τα δίκαια αιτήματα μας!
Η Φλώρινα αντιμετωπίζει πολλές και ανοιχτές εργασιακές πληγές που ζητούν ουσιαστικές λύσεις.
Τα προβλήματα της πόλης, όπως η ανεργία, το κλείσιμο των επιχειρήσεων και τώρα το ξεπούλημα της ΔΕΗ. Όλα αυτά ζητούν ξεκάθαρες λύσεις προς όφελος των εργαζομένων και της ίδιας της πόλης.
Ο νομός μας υποφέρει όχι μόνο από τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας αλλά και από παρωχημένες αντιλήψεις. Αντιλήψεις που φοβούνται το διαφορετικό και κρατούν αποστάσεις από κάθε τι καινούριο.
Χρειάζονται λύσεις και όχι τακτικισμοί. Αληθινές λύσεις που θα ανταποκρίνονται στη διασφάλιση των εργαζομένων και στις προοπτικές και όχι στην ανεργία και την αβεβαιότητα.
Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να διαμορφώσουμε ένα υγιές και σταθερό περιβάλλον για επενδύσεις που θα φέρουν θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.
Η ανάπτυξη, η διεύρυνση της απασχόλησης, η μείωση της ανεργίας, είναι η μόνη και ισχυρή προϋπόθεση εξόδου από την κρίση.
Σήμερα όμως οφείλουμε να τιμήσουμε και την ιστορική μνήμη.
Οφείλουμε να τιμήσουμε την Εργατική Πρωτομαγιά. Δυστυχώς είναι το μόνο που μας απέμεινε από αγώνες αιώνων του εργατικού κόσμου.
Τα μηνύματα της Πρωτομαγιάς ήταν και παραμένουν διαχρονικά και επίκαιρα. Η καταπολέμηση της ανεργίας, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας, η κοινωνική ασφάλιση και η εργασιακή ειρήνη είναι μερικά μόνο από τα αυτονόητα αιτήματα αυτής της μέρας.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι…
Αυτή η Πρωτομαγιά μπορεί να μην είναι κυριολεκτικά ματωμένη όπως αυτές των προηγούμενων δεκαετιών αλλά έχει μια μεγάλη συμβολική σημασία.
Μας ζητάει να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα και να προχωρήσουμε μπροστά ενωμένοι….
Οφείλουμε να στοχαστούμε την ιστορία μας. Να σεβαστούμε τη διαδρομή μας. Και να δώσουμε τον δικό μας αληθινό αγώνα.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ,ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΕΙΑ , ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ
Όλοι μαζί συνεχίζουμε τον αγώνα μας!
Καλή Δύναμη και Καλούς Αγώνες.
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Ψήφισμα 1 Μάη 2019
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ: ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ, ΤΙΜΗΣ & ΑΓΩΝΑ
Εμείς οι εργαζόμενοι της Φλώρινας, σήμερα 133 χρόνια μετά την εξέγερση των πρωτοπόρων αγωνιστών της Εργατικής Τάξης στο Σικάγο, που βάφτηκε από το αίμα τους, συγκεντρωθήκαμε σήμερα στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Φλώρινας, για να τιμήσουμε την μνήμη τους και να γιορτάσουμε την ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, συνεχίζοντας τον αγώνα τους για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων της τάξης μας.
Η Κυβέρνηση υιοθετεί και νομοθετεί σκληρές, άδικες, αντεργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές, εκποιεί τις δημόσιες επιχειρήσεις, υποκύπτοντας στις απαιτήσεις των «αγορών», των δανειστών και των Ευρωπαίων μονεταριστών. Με τακτικισμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα, ρίχνει την ταφόπλακα στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα δίνοντας τη χαριστική βολή σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι, ενώνουν τις δυνάμεις τους και αγωνίζονται για την διασφάλιση και διεύρυνση των κοινωνικών, ασφαλιστικών και εργασιακών τους δικαιωμάτων, για την απόκρουση και ακύρωση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες, στο βωμό του κέρδους και των συμφερόντων τους, καταπατούν και περιφρονούν κάθε έννοια δικαίου και ανθρωπιάς. Αυτή την ιστορική μέρα της 1ης Μάη, ενώνουμε τη φωνή μας με όλους εκείνους που παλεύουν ενάντια στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, στις αδικίες, στις διακρίσεις, στην κατακρήμνιση δημοκρατικών, εργασιακών, οικονομικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Στις βάρβαρες και αδιέξοδες πολιτικές, η απάντηση του κόσμου της μισθωτής εργασίας είναι ΞΕΚΑΘΑΡΗ, ΕΝΏΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΏΝΙΣΤΙΚΗ.
Απεργούμε, Διαδηλώνουμε και Απαιτούμε:
Άμεση κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων που οδήγησαν στο στραγγαλισμό των συλλογικών εργατικών δικαιωμάτων.
Ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας και ανακούφισης των ανέργων.
Διεκδικούμε, πολιτικές που θα δημιουργούν ανάπτυξη και δεν θα εντείνουν την ύφεση, εργασία με αξιοπρεπείς μισθούς και φυσικά αξιοπρεπείς συντάξεις.
Διασφάλιση από το Κράτος της βιωσιμότητας και των παροχών των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και την επαναφορά των κύριων και επικουρικών συντάξεων σε επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Δίκαιο φορολογικό σύστημα.
Όχι άλλα άδικα και υπέρμετρα βάρη, όχι στη συνέχιση της φορολογικής επιδρομής.
Άμεση κατάργηση της εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου.
Αποκατάσταση της διαδικασίας, του περιεχομένου και της καθολικότητας ισχύος του συνόλου των όρων της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας .
Άμεση επαναφορά σε σταθερές βάσεις των πυλώνων του συλλογικού εργατικού δικαίου για την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων και τη μετενέργεια του συνόλου των όρων τους.
Αποτελεσματική προστασία της πρώτης κατοικίας. Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!
Καμία παρέμβαση στην αποτελεσματική άσκηση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Επανασύσταση των φορέων εργατικής εστίας και κατοικίας.
Διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των οργανισμών και επιχειρήσεων κοινωνικής ωφέλειας. Όχι στο ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
Τέλος στον αυταρχισμό και τη φτωχοποίηση
Το Εργατικό Κέντρο Φλώρινας μαζί με τους εργαζόμενους, παρά τις δυσκολίες, τα εμπόδια, τις καταργήσεις και τους περιορισμούς, θα συνεχίσει τη μάχη για να αποκρούσει και να ανατρέψει αυτές τις αντεργατικές, αντικοινωνικές και ΕΞΟΧΩΣ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, τιμώντας τους πρωτοπόρους αγωνιστές του εργατικού κινήματος, όλους και όλες εκείνους/ες που θυσιάστηκαν διαχρονικά για τα μεγάλα και ιερά δικαιώματα της τάξης μας, Όλους και όλες εκείνους/ες που υπερασπίστηκαν τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με την ίδια τη ζωή τους, δίχως να ρισκάρουν τις ζωές των άλλων, Όλους και όλες εκείνους/ες που αγωνίστηκαν για την επικράτηση της πραγματικής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, δίχως να την υπονομεύουν καθημερινά με τις ενέργειες και τις πράξεις τους, Όλους και όλες εκείνους/ες που μιλούσαν για ΙΣΟΤΗΤΑ και το εννοούσαν, Όλους και όλες εκείνους/ες που οι έννοιες ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΕΙΡΗΝΗ, δεν ήταν απλά το άλλοθι για την άσκηση βίας και παρεμπόδισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και της ελεύθερης βούλησης των άλλων.
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!