Μια από τις πιο σημαντικές εμπειρίες που είχα αυτές τις μέρες, προήλθε από μερίδα φίλων, ελευθέρων επαγγελματιών, που μου ζήτησαν να ενημερώσω την κοινή γνώμη για τα ιδιαίτερα προβλήματα της επαγγελματικής τάξης, στην οποία ανήκουν. Γιατί, ενταγμένοι όλοι μας στον μικρόκοσμο των επαγγελματικών και όχι μόνο, υποχρεώσεών μας, δεν εντρυφήσαμε στο μείζονος σημασίας θέμα της καταστροφής της μεσαίας τάξης, που δρομολόγησε συνειδητά ο σύριζα, για να ενισχύσει με το «υπερπλεόνασμα» τους «δυσπραγούντες».
Η συνειδητή επιλογή της υπερφορολόγησηςτης μεσαίας τάξης «ου χρειαν έχει μαρτύρων» : τεκμαίρεται από την μαρτυρία τόσο του Υπουργού Ε. Τσακαλώτου, όσο και του Γ. Χουλιαράκη, καθώς και από την παραδοχή των Μοσκοβισί και Σόιμπλε, ότι δεν εισηγήθηκαν αυτοί τα συγκεκριμένα μέτρα.
Με ποια μέτρα όμως φτάσαμε στην καταστροφή της μεσαίας τάξης; Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία την μεσαία τάξη επιβάρυνε καταρχήν η αύξηση των φορολογικών συντελεστών. Το συγκεκριμένο μέτρο, σε συνδυασμό με την αναπροσαρμογή των συντελεστών της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης,εκτίναξε προς τα πάνω τον τελικό φόρο που έπρεπε να πληρωθεί από την μεσαία τάξη.Νομοθέτησε ακόμα την μείωση των κύριων και των επικουρικών συντάξεων αυξάνοντας το ποσοστό της εισφοράς υπέρ υγείας, ενώ επέβαλε περικοπές συντάξεων, θεσμοθέτησε την σταδιακή εξάλειψη του ΕΚΑΣ, μείωσε την εθνική σύνταξη για τις συντάξεις αναπηρίας, κατάργησε τα επιδόματα συζύγου στις κύριες συντάξεις και εξαφάνισε τα οικογενειακά επιδόματα από τις επικουρικές συντάξεις, τις οποίες και εξανέμισε.Εκείνο όμως που θεωρείται ως το σημαντικό πλήγμα για τα μεσαία εισοδήματα, ήταν η επιβολή αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών, με βάση τον νόμο Κατρούγκαλου.
Εστιάζοντας τώρα στους ελεύθερους επαγγελματίες, πρέπει να επισημάνουμε ότι αποτελούν την μερίδα εκείνη της μεσαίας τάξης, την οποία αποφάσισε να εξαλείψει, ως εχθρική προς αυτόν πολιτικά, ο ΣΥΡΙΖΑ. Βουτηγμένοι οι Συριζαίοι στις ιδεοληψίες τους, όπως η γενίκευση του κρατισμού, η εξάλειψη της επιχειρηματικότητας, η καταδίκη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, η εξακτίνωση των δημόσιων πανεπιστημίων, χωρίς επαρκή κρατική επιχορήγηση, που θα παράγουν πτυχιούχους, χωρίς κατάρτιση ή επαγγελματικά δικαιώματα, και η απαγόρευση λειτουργίας των ιδιωτικών πανεπιστημίων, έχουν εκπονήσει λίαν εχθρικά φορολογικά και όχι μόνο μέτρα, για αυτή την κατηγορία του πληθυσμού.
Ειδικότερα, ο Σύριζα επέβαλε επαχθέστερη φορολογική κλίμακαστους ελεύθερους επαγγελματίες, επέβαλε αυξήσεις στις ασφαλιστικές τους εισφορές νομοθετώντας πως αυτές θα υπολογίζονται επί των καθαρών κερδών, προσαυξημένων με τις ασφαλιστικές εισφορές που έχουν καταβληθεί τον προηγούμενο χρόνο.Παράλληλα,για τους ελεύθερους επαγγελματίες,ο Σύριζα αύξησε την προκαταβολή φόρου από το 50% στο 100%, ενώ αύξησε τους συντελεστές της εισφοράς αλληλεγγύης και εκείνους της φορολόγησης των επιχειρηματικών τους κερδών. Η επόμενη φάση της μείωσης του αφορολόγητου, η οποία πρόκειται να ψηφιστεί το 2020, θα είναι η έσχατη φάση της επιθετικότητας του Σύριζα, απέναντι στην παραγωγική αυτή ομάδα του πληθυσμού της χώρας μας.
Από εκεί και πέρα, η μόνη διέξοδος που απομένει στους νέους ανθρώπους ,που έχουν και την δύναμη και την δυναμική να παίρνουν ρηξικέλευθες αποφάσεις, είναι η αναζήτηση καλύτερων συνθηκών εργασίας, κυρίως στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναφέρομαι βέβαια στο περίφημο BrainDrain,το οποίο μακροπρόθεσμα οδηγεί στην αποψίλωση της χώρας από τον ενεργό εκπαιδευμένο πληθυσμό της, στην απώλεια πόρων που είχαν διατεθεί στο πλαίσιο της δωρεάν παιδείας, από το ελληνικό κράτος για τους νέο-μετανάστες αυτούς, στην μείωση του ανθρώπινου δυναμικού στην χώρα μας, αλλά και στην μείωση των πόρων που θα προέκυπταν, αν όλοι αυτοί συνεισέφεραν στην ανάπτυξη και στην πρόοδο της Ελλάδας.
Κλείνοντας, επισημαίνω ότι η μεσαία τάξη και ειδικά οι ελεύθεροι επαγγελματίες σήμερα στενάζουν κάτω από την υπερφορολόγηση που επέβαλε ο Σύριζα, και η οποία πνίγει την ανάπτυξη. Επομένως, σε αντίθεση με την ιδεοληψία του σκληρού «κρατισμιού», και της ελεγχόμενης από το κράτος επιχειρηματικότητας, είναι αναγκαίο να καταβληθεί προσπάθεια για την προσέλκυση επενδύσεων, που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας.
Ειδικά στο νομό της Φλώρινας, η οικονομία βασίζεται στην αγροτική παραγωγή, ενώ στην πόλη κυριαρχούν οι μικρές και οι μεσαίες οικογενειακές πολλές φορές επιχειρήσεις. Σε αυτή την μεθοριακή Ελλάδα, η επιβάρυνση των μικρών και των μεσαίων εισοδημάτων και η φτωχοποίηση των συγκεκριμένων στρωμάτων του πληθυσμού, έχει,όχι μόνο μετρήσιμες, αλλά και τραγικές επιπτώσεις. Οι έμποροι κλείνουν τα καταστήματά τους, οι εμποροϋπάλληλοι μένουν άνεργοι, οι αγρότες αλλά και οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες ή μικροβιομήχανοι αδυνατούν να ανταποκριθούν στους υψηλούς φόρους που τους επιβάλλουν και τα χρέη τους προς την Εφορεία συσσωρεύονται. Οι τοπικές κοινωνίες στο νομό, τείνουν να μετασχηματιστούν σε κοινωνίες μισθωτών, με σταθερά και ελάχιστα εισοδήματα, που αντέχουν και περιμένουν ένα καλύτερο αύριο. Με μια άλλη βέβαια πολιτική, ευνοϊκή προς την μεσαία τάξη, που θα δημιουργήσει τέτοιες προϋποθέσεις, ώστε να μην φεύγουν οι καλύτεροι νέοι στο εξωτερικό.
Και κυρίως, για να μην μας συμβε με την απώλεια των μορφωμένων νέω ένα δεύτερο «παιδομάζωμα», με ανεξέλεγκτες διαστάσεις για τον λαό μας.