Ο τεχνολογικός τρόπος προσπέλασης των έργων τέχνης έχει επανακαθορισθεί πολλές φορές μετά το δοκίμιο του Μπένγιαμιν για την αναπαραγωγή των έργων τέχνης. Κοινά στοιχεία των διαφόρων αναλύσεων είναι η σχέση στοχασμού και αισθητηριακότητας, η θέση του έργου τέχνης μετά τη λεγόμενη απώλεια της αύρας του, και τελικά η αναθέσμιση του καλλιτεχνικού έργου στο τεχνολογικό περιβάλλον. Τα δεδομένα μεγάλης κλίμακας, συχνά αποκαλούμενα με τον αγγλικό όρο big data, έχουν όμως θέσει νέες προκλήσεις και φαίνεται ότι μεταβάλλουν τη σχέση τέχνης και τεχνολογίας. Πρωτοφανείς κινήσεις καλλιτεχνών και εικόνων συνθέτουν έτσι εκ νέου τον κόσμο της τέχνης. Η παρούσα διάλεξη θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει τρόπους μεταβολής των έργων και της θέασής του όπως και κυρίως να θέσει ερωτήματα για τις πρακτικές της σύγχρονης τέχνης.
Ο Κωνσταντίνος Βασιλείου είναι νέο μέλος Δ.Ε.Π. του Τ.Ε.Ε.Τ. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστήμιου Παρίσι 1 Πάνθεον-Σορβόννη και έχει διδάξει σε διάφορα ελληνικά πανεπιστήμια (Α.Σ.Κ.Τ., Α.Π.Θ., Θεσσαλίας, Κρήτης, Πάτρας). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται κυρίως στη σχέση τέχνης και τεχνολογίας, στη φιλοσοφία του σύγχρονου πολιτισμού και της τέχνης, όπως και στη θεωρία των μέσων. Έχει δημοσιεύσει μελέτες σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ. Είναι επίσης συγγραφέας δύο μονογραφιών: Προς την τεχνολογία της τέχνης και το διασκεδαστικό άπειρο.
Ο Κοσμήτορας
Γιάννης Ζιώγας
Αναπληρωτής Καθηγητής