Άλλο ένα Καλοκαίρι η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης το πέρασε στο Βόιο, ανοίγοντας και σηματοδοτώντας τα μονοπάτια που έχει αναλάβει στα πλαίσια του Προγράμματος ΠΙΝΔΟΣ, βοηθώντας ταυτόχρονα στην παρατήρηση για την αποφυγή του κινδύνου πυρκαγιάς στο βουνό, συμμετέχοντας στις τοπικές εκδηλώσεις και συζητώντας με τους ντόπιους για την προστασία, την ανάδειξη και γενικότερα το αύριο του τόπου.
Η ομορφιά αξεπέραστη, τόσο στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον, όσο και στους ανθρώπους. Οι απογοητεύσεις όμως πολλές…..
Το Δίλοφο, αναμφίβολα ένα από τα ομορφότερα χωριά του Βοΐου, ένα χωριό ‘‘Μουσείο Αρχιτεκτονικής’’, κινδυνεύει να χάσει την κεντρική του εκκλησία, ένα μνημείο εξαιρετικής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, χτισμένο από τους περίφημους Βοϊώτες μαστόρους, που απειλείται με κατάρρευση από μέρα σε μέρα μετά την υποχώρηση που σημειώθηκε στο έδαφος της περιοχής εδώ και πάνω από 1,5 έτος! Οι Διλοφίτες με πρωτοστάτη τον κ. Σαμαρά Τηλέμαχο, έναν από τους τελευταίους μόνιμους και δραστήριους κατοίκους παλεύουν εδώ και μήνες με τον χρόνο και την γραφειοκρατία. Συγκεντρώνουν χρήματα, στέλνουν επιστολές προς κάθε υπεύθυνο και αγωνιούν για την τύχη του ναού, αλλά και του ίδιου τους του χωριού, το οποίο βλέπουν να χάνει τα τελευταία χρόνια τους μόνιμους κατοίκους του και στο οποίο η επικείμενη κατάρρευση της εκκλησίας θα δώσει το τελικό χτύπημα. Ας σταματήσουν λοιπόν τα μεγάλα λόγια για την σπάνια αρχιτεκτονική του Βοΐου και τα μεγαλεπήβολα σεμινάρια και οι ‘‘ομάδες εργασίας’’ για την τέχνη των παλιών μαστοροκαλφάδων και ας περάσουμε σε πράξεις ώστε να διασωθεί όχι μόνο η εκκλησία, αλλά και δύο από τα παλιότερα πέτρινα γεφύρια της περιοχής, αυτό της Αγ. Σωτήρας ή Σβόλιανης και εκείνο της Μόρφης ή αλλιώς Τσούκας.
Η δεύτερη μεγάλη απογοήτευση αφορά το φυσικό περιβάλλον. Όπως είναι γνωστό, το όρος Βόιο αν και βρίσκεται κατά ένα μεγάλο του μέρος στον γυμνό από δάση Νομό Κοζάνης αποτελεί ένα από τα πιο δασωμένα βουνά της Ελλάδας με φυτοκάλυψη που φθάνει το 80%. Η πρωτιά όμως αυτή φέτος απειλείται. Η υλοτομία που παρατηρείται είναι κατά γενική ομολογία των κατοίκων, δασολόγων και των μελών της Κίνησης κάτι παραπάνω από υπερβολική. Το βουνό ξυλεύεται από άκρη σε άκρη, μέσω πλήθους συνεργείων από διάφορα μέρη της Ελλάδας, παλιά μονοπάτια καταστρέφονται, ζώα, όπως ο λύκος και η καφέ αρκούδα που ζουν εκεί, εκδιώκονται, και πηγές όπως εκείνη της ‘‘Φτέρης’’ κάτω από τον Προφήτη Ηλία, που υδροδοτεί εδώ και πολλά χρόνια τα χωριά Πεντάλοφος και Βυθός και παράλληλα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τροφοδότες του ποταμού και της τεχνητής λίμνης του Πραμόριτσα, κινδυνεύουν να στερέψουν. Οι κάτοικοι είναι ανήσυχοι όσο ποτέ. Κάνουν εκκλήσεις στην Οικολογική Κίνηση, εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους στο Δασαρχείο, κινούν με επιτυχία το όλο θέμα νομικά και θέτουν το ζήτημα στον νέο Δήμο Βοΐου. Όμως κι εδώ δείχνουν να είναι μόνοι τους στον αγώνα ενάντια σε απρόσωπες και έξω από την πραγματικότητα δασικές διαχειριστικές μελέτες οι οποίες δεν λαμβάνουν υπόψη τον παράγοντα άνθρωπο και έχουν σχεδιάσει την υπερεκμετάλλευση των δασών που οι άνθρωποι αυτοί αγάπησαν, που καμαρώνουν και που οι πρόγονοί τους διαχειρίστηκαν αρμονικά όλα τα περασμένα χρόνια, όταν οι συνθήκες ήταν ακόμα πιο δύσκολες και από τις σημερινές. Θα τους αφήσουμε να δώσουν και αυτή τη μάχη μόνοι; Η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης θα είναι στο πλευρό τους. Την Δευτέρα 21 του Αυγούστου κατάφεραν και σταμάτησαν προσωρινά την ξύλευση και του δάσους της Ι.Μ. Αγ. Τριάδας στο Βυθό, αλλά τα μηχανήματα θα επιστρέψουν την Τετάρτη.
Ας αποτελέσει αυτή η επιστολή την αφορμή ώστε να σκύψουν πάνω από τα σημαντικότατα αυτά προβλήματα οι τοπικές υπηρεσίες του Δήμου και της Περιφέρειας και να κινητοποιηθούν οι ευαίσθητοι πολίτες, όσοι τουλάχιστο από εκείνους που έχουν απομείνει ακόμη στο Βόιο...
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ
