Εκρηκτικές διαστάσεις παίρνουν τη νέα χρονιά, που ξεκινάει σε λίγες μέρες, τα προβλήματα της Παιδείας. Σε σχολεία με χιλιάδες λιγότερους εκπαιδευτικούς, με ελλείψεις σε βιβλία και αντιδραστικές αλλαγές στο περιεχόμενο της μόρφωσης, τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών θα πάρουν μια πικρή γεύση της εκπαίδευσης που οικοδομείται.
Ήδη, τη χρονιά που πέρασε, η κυβέρνηση προχώρησε σε κλείσιμο / συγχωνεύσεις 2.000 σχολείων (ανάμεσά τους, δεκάδες και στο Νομό) για να φτιαχτούν τα πολυδύναμα σχολεία, όπου θα καταρτίζονται μαζικά τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας. Οι διορισμοί εκπαιδευτικών φτάνουν φέτος μόλις τους 600 – έναντι 6.000 συνταξιοδοτήσεων (στο Νομό, π.χ., δεν διορίζεται ούτε ένας δάσκαλος) – και με δεδομένες τις συσσωρευμένες ελλείψεις από τα προηγούμενα χρόνια. Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να καλυφτούν οι ανάγκες με εξάντληση των ήδη υπηρετούντων εκπαιδευτικών. Η άγρια αντιλαϊκή θύελλα συμπαρασύρει και το δικαίωμα στη μόρφωση, τόσο με τη στέρηση των απαραίτητων μέσων, ώστε να λειτουργήσουν απρόσκοπτα τα σχολεία, όσο και με τον πλήρη προσανατολισμό της μόρφωσης στην κατεύθυνση της παραγωγής των παιδιών της «αγοράς».[Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δηλώνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι, η μείωση των πόρων και ο «εξορθολογισμός» του ανθρώπινου δυναμικού (όπως βαφτίζει τη μείωση των εκπαιδευτικών στα σχολεία), θα οδηγήσει σε αναβάθμιση της ποιότητας της Εκπαίδευσης!!!]... Καλούν έτσι ουσιαστικά το λαό να αποδεχτεί τη λειτουργία της Παιδείας με τα ψίχουλα που περισσεύουν από τα χρήματα που χαρίζονται ξεδιάντροπα στο μεγάλο κεφάλαιο.
Το Υπουργείο έσπευσε να επαναλάβει ότι προχωρούν οι αλλαγές στην εκπαίδευση, – η οικοδόμηση του «νέου σχολείου» (το οποίο στηρίζεται στη θέση ότι δεν μπορούν να έχουν όλα τα σχολεία το ίδιο πρόγραμμα σπουδών και όλα τα παιδιά την ίδια μόρφωση), – υψώνοντας νέα εμπόδια στη μόρφωση των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων. Στο περιεχόμενό του, στη λειτουργία και στους στόχους του θα είναι έρμαιο της «αγοράς», των αναγκών του κεφαλαίου και του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος. – Ένα σχολείο που θα αναπαράγει την ημιμάθεια, την «αλήθεια» του συστήματος, που θα αναζητά χορηγούς - σπόνσορες και «ευεργέτες» για να λειτουργήσει και θα φορτώνει τους νέους με δεξιότητες αντίστοιχες με τις ανάγκες του κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αντί για βαθιά και στέρεα γνώση.
Η κατάσταση στην Παιδεία, όπως διαμορφώνεται, φέρνει την υπογραφή των ίδιων που κλέβουν το μισθό, τη σύνταξη, την ασφάλιση, το δικαίωμα στην εργασία και όλα τα άλλα δικαιώματα του λαού.
Η επίθεση στο μορφωτικό δικαίωμα, που, με αφορμή την καπιταλιστική κρίση, εκδηλώνεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα, πέρα από τις άμεσες, έχει και βαριές μακροπρόθεσμες συνέπειες στη ζωή της λαϊκής οικογένειας. Συνδέεται με το ζοφερό μέλλον που ετοιμάζουν για τα παιδιά της. Γι’ αυτό και η διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας δωρεάν Παιδείας πρέπει να γίνει «κρίκος» που θα ξεσηκώσει, θα οδηγήσει σε αγώνες για την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής.
1 – 9 – 2011
