Μια μέρα χιονόπτωσης ήταν αρκετή για να παραλύσει το οδικό δίκτυο της Δυτικής Μακεδονίας. Δεν είναι μόνο η Εγνατία που έκλεισε, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό του επαρχιακού οδικού δικτύου είτε παραμένει κλειστό είτε η κυκλοφορία γίνεται με μεγάλες δυσκολίες .
Η εταιρεία Εγνατία ΑΕ και το Κράτος ,ενώ πήρε μέτρα γεμίζοντας το οδικό δίκτυο με διόδια εισπράττοντας τεράστια ποσά από τους διερχόμενους οδηγούς, ενώ έχει απλήρωτους επί μήνες τους εργαζόμενους, δεν ολοκλήρωσε τα έργα που υποχρεούται και που θα διασφαλίζουν την προστασία των διερχομένων (π.χ. τους ανεμοφράκτες, πάρκιγκ κλπ). Λειτουργεί γενικότερα, όχι με βάση την κάλυψη των λαϊκών αναγκών που θα διασφαλίζουν την προστασία των λαού, αλλά με βάση την κερδοφορία των κατασκευαστικών μονοπωλιακών ομίλων.
Χρόνια τώρα, στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας, τα έργα υποδομής ανατέθηκαν στο κεφάλαιο, εξυπηρετώντας τις ανάγκες μεταφορών των μονοπωλιακών ομίλων. Σήμερα η έλλειψη προσωπικού, μηχανημάτων και γενικότερα όλων των αναγκαίων μέσων συντήρησης και προστασίας, έχει σαν αποτέλεσμα ο κρατικός μηχανισμός να μην μπορεί να αντιμετωπίσει μια κατάσταση όχι και τόσο ακραία για την περιοχή μας.
Ο λαός πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματα του .Η πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, η παράδοση των υποδομών στα μονοπώλια , η λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στη βάση της ανταποδοτικότητας, έφερε αυτό το αποτέλεσμα. Έχουν τεράστια ευθύνη τα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), που συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν αυτόν τον δρόμο ανάπτυξης καθώς και οι εκλεγμένοι τους στα όργανα της Τοπικής Διοίκησης μαζί με άλλες δυνάμεις (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι) που έβλεπαν τον Καλλικράτη σαν ευκαιρία.
Η κρίση, το έλλειμμα, τα χρέη είναι πρόσχημα. Η κατάσταση είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης που εξασφαλίζει κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο και εξαθλίωση για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Όλες οι υπηρεσίες ιδιωτικοποιήθηκαν ακόμα και οι δρόμοι.
Η κατάσταση αυτή δείχνει πόσο επίκαιρη, αναγκαία και ρεαλιστική είναι η πρόταση του ΚΚΕ για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και των υποδομών. Μόνο ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός μπορούν να διαθέσουν τον πλούτο που παράγεται με στόχο την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών .
26 – 12 – 2011
