Τά ἐφετεινά Χριστούγεννα βρίσκουν τή μικρή μας πατρίδα σέ μιά ἀπό τίς κρισιμότερες φάσεις τοῦ νεοελληνικοῦ βίου της. Ἡ οἰκονομική κατάσταση τῆς χώρας μας καί οἱ συνέπειες πού ἔχει ἐπιφέρει ἔχουν δημιουργήσει μεγάλα κοινωνικά καί προσωπικά προβλήματα. Ἀπό παντοῦ ἔρχονται μαῦρα μηνύματα, τά ὁποία ἀφαιμάσουν τήν ἐλπίδα γιά ἕνα καλύτερο αὔριο....
Πολλές εἶναι οἱ αἰτίες γιά τή δημιουργία αὐτῆς τῆς κατάστασεως. Μία ὅμως ἐγώ θεωρῶ ὡς τήν κυριώτερη. Γιά νά θυμηθῶ τόν λόγο τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου μου καί πνευματικοῦ μας πατρός Αὐγουστίνου «στηρίξαμε τή ζωή μας στόν χρυσό καί ὄχι στόν Χριστό». Αὐτή εἶναι ἡ αἰτία ὅλων τῶν κρίσεων πού διερχόμαστε. Βγάλαμε τόν Χριστό ἀπό τή ζωή μας, ἀπό τίς οἰκογένειές μας, ἀπό τά σχολειά μας, ἀπό τήν πατρίδα μας καί σήμερα ζοῦμε τίς τραγικές συνέπειες αὐτῆς τῆς ἐπιλογῆς μας.
Ὅμως, ὅσο καί ἄν ἐμεῖς ἀρνηθήκαμε τόν Χριστό, ὅσο καί ἄν ἐμεῖς πολεμήσαμε τό σῶμα Του, τήν Ἐκκλησία, ὅσο ἐμεῖς καί ἄν χλευάσαμε τό πανάγιο ὄνομά Του, ὁ Χριστός δέν μᾶς ἐγκαταλείπει. Εἶναι μεθ’ ἡμῶν. Εἶναι μαζί μας. Μᾶς τό ὑποσχέθηκε ἄλλωστε ὁ ἴδιος: «Καί ἄν ἡ μάνα ξεχάσει τά παιδιά πού γέννησε ἐγώ ποτέ δέν θά σᾶς ξεχάσω».
Μέσα, λοιπόν, σέ αὐτή τήν ζοφερή ἀτμόσφαιρα πού ζοῦμε ὑπάρχει ἐλπίδα νά ἐξέλθουμε ἀπό τό σκοτάδι. Καί ἡ ἐλπίδα ὀνομάζεται Ἐμμανουήλ, Ἰησοῦς Χριστός. Ἡ μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων αὐτό τό μήνυμα διαλαλεῖ. «Μεθ’ ἡμῶν ἐστί ὁ Θεός». «Καί εἰ ὁ Θεός μεθ’ ἡμῶν τίς καθ’ ἡμῶν;» Ὅταν εἶναι ὁ Θεός μαζί μας ποιός μπορεῖ νά εἶναι ἐναντίον μας;
«Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός»! Τό χαρμόσυνο αὐτό μήνυμα ἄς γλυκάνει τίς πικραμένες καρδιές μας καί ἄς γεννήσει ὁραματισμούς γιά μιά πατρίδα δημιουργική, εὐημεροῦσα, ὀρθόδοξη καί ἑλληνική.
Χρόνια πολλά κι εὐλογημένα!
