Περίλυπη η ψυχή μας, μέχρι θανάτου, για την απώλεια του «Μεγαλέξανδρου» μας Θόδωρου Αγγελόπουλου
Τώρα που βρίσκεται στην «Αιωνιότητα και μια μέρα» , εμείς , «ο Θίασος» του, του αφιερώνουμε, λιτά, Μακεδονικά, το « Τοπίο στην ομίχλη» που καλύπτει την καρδιά μας.
Είμαστε σίγουροι ότι τώρα που αρχισε το «Ταξίδι στα Κύθηρα», το «Βλέμμα του Οδυσσέα» μας, μας παρακολουθεί τρυφερά.
Τώρα, το «Λιβάδι που δακρύζει», ο Δήμος της Φλώρινας, την ώρα που η πατρίδα μας ξαναζεί «Μέρες του ‘36» και πριν «Η σκόνη του χρόνου» καλύψει το πένθος, ας γίνει η «Αναπαράσταση» λαξεύοντας το προφίλ της μορφής του «Μελισοκόμου» της τέχνης σε μία Φλωρινιώτικη κοτρώνα δίπλα στον Σακουλέβα, όπου τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε, ώστε να γίνει η «Αναπαράσταση» της «Επιστροφής στην Ακρό - Πολη» του Ελληνισμού, την Φλώρινά του.
Δημ. Γάκης Γ. Λιαντζάκη
Τώρα που βρίσκεται στην «Αιωνιότητα και μια μέρα» , εμείς , «ο Θίασος» του, του αφιερώνουμε, λιτά, Μακεδονικά, το « Τοπίο στην ομίχλη» που καλύπτει την καρδιά μας.
Είμαστε σίγουροι ότι τώρα που αρχισε το «Ταξίδι στα Κύθηρα», το «Βλέμμα του Οδυσσέα» μας, μας παρακολουθεί τρυφερά.
Τώρα, το «Λιβάδι που δακρύζει», ο Δήμος της Φλώρινας, την ώρα που η πατρίδα μας ξαναζεί «Μέρες του ‘36» και πριν «Η σκόνη του χρόνου» καλύψει το πένθος, ας γίνει η «Αναπαράσταση» λαξεύοντας το προφίλ της μορφής του «Μελισοκόμου» της τέχνης σε μία Φλωρινιώτικη κοτρώνα δίπλα στον Σακουλέβα, όπου τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε, ώστε να γίνει η «Αναπαράσταση» της «Επιστροφής στην Ακρό - Πολη» του Ελληνισμού, την Φλώρινά του.
Δημ. Γάκης Γ. Λιαντζάκη
