Αν ρωτούσαμε έναν κάτοικο της Φλώρινας πριν πολλά χρόνια πώς θα του φαινόταν το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής διακοπής των δρομολογίων του τρένου, πιθανότατα να αρνούταν να απαντήσει θεωρώντας την ερώτηση κενή περιεχομένου και ουσίας. «Μα είναι λογικό; Όσο περνούν τα χρόνια η κοινωνία αναπτύσσεται κι η ποιότητα ζωής του ανθρώπου βελτιώνεται!» θα έλεγε… και θα είχε δίκιο!
Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να υπολογίσει ότι κάποτε, στο όνομα της βιωσιμότητας θα χανόταν βασικά στοιχεία καθημερινής εξυπηρέτησης και διευκόλυνσης της ζωής του ανθρώπου.
Φτάσαμε όμως στο σημείο εκείνο όπου η λογιστική, οι αριθμοί κι οι θεωρίες μπαίνουν πάνω από τις ανάγκες του ανθρώπου. «Συνήθως όπου ευημερούν τα νούμερα δεν ευημερούν οι άνθρωποι» θυμάμαι ως φράση από μία εκπομπή…
Στο παραπάνω σκεπτικό θα τοποθετήσω την διακοπή της λειτουργίας της γραμμής του τρένου που συνέδεε την ακριτική πόλη των σπουδών μου με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Εδώ και 15 μήνες περίπου, το σφύριγμα του τρένου δεν ακούγεται στο σταθμό της Φλώρινας. Το μέσο, που για δεκαετίες εξυπηρέτησε χιλιάδες πολίτες της ευρύτερης περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας και στήριξε την τοπική οικονομία, μία μέρα του Ιανουαρίου 2011 έπαψε να ταξιδεύει στις χωμένες στα πράσινα βουνά γραμμές.
Σε όλο το αυτό το διάστημα, η ταλαιπωρία που υπέστημεν, όσοι μετακινούμασταν βασικά με το τρένο αλλά και η ακριβή μετακίνηση του «μονοπωλίου» ΚΤΕΛ, δυσκόλεψε τη ζωή στην περιοχή τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους χιλιάδες φοιτητές της πόλης. Πλήγμα μεγάλο δέχτηκε κι η τοπική αγορά αλλά και τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Φλώρινας που εν μέρει ήταν ελκυστικά και λόγω της ύπαρξης τρένου.
Στο δύσκολο χειμώνα με τις πολικές θερμοκρασίες και τα ακραία φαινόμενα ήρθε να προστεθεί λοιπόν κι αυτό το ζήτημα.
Ο λαός της Φλώρινας δεν το έβαλε κάτω! Αγωνίστηκε και συνεχίζει να παλεύει για το τρένο με ποικιλόμορφες δράσεις, ευαισθητοποιώντας την κοινή γνώμη στη χώρα αλλά και αφυπνίζοντας κι άλλες περιοχές με αντίστοιχο ζήτημα.
Η προσπάθεια αυτή βρίσκεται απέναντι στα συμφέροντα και τις σκοπιμότητες που δε θέλουν την επανέναρξη των δρομολογίων. Εδώ και μήνες η επιστροφή του τρένου κολλάει εξαιτίας της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία δείχνει ότι δεν «καίγεται» κιόλας αν θα έρθει το τρένο… ή μάλλον «καίγεται»… να μην έρθει!
Η υπομονή λοιπόν έχει και τα όριά της! Το τρένο πρέπει να ξεκινήσει τουλάχιστον μέχρι την Κυριακή του Θωμά! Ο Δήμος οφείλει να διεκδικήσει την ένταξη του δρομολογίου Φλώρινα-Θεσσαλονίκη στην υπό επεξεργασία σύμβαση με το δημόσιο για τη χρηματοδότηση!
Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο! Τα δοκιμαστικά δρομολόγια έδωσαν σε όλους την ελπίδα και κανείς δεν ανέχεται πια άλλη κοροϊδία! Ούτε οι πολίτες της Φλώρινας, ούτε εμείς οι φοιτητές! Οι υπεύθυνοι οφείλουν να σταθούν απέναντι στις ευθύνες τους και να κοιτάξουν στα μάτια επιτέλους τον κόσμο που τους επέλεξε!
Το τρένο είναι δικαίωμα της κοινωνίας ως οικονομικό, βολικό και οικολογικό μέσο μεταφοράς. Όσο κι αν κάποιοι το έχουν «βαφτίσει» πολυτέλεια, το δίκαιο του Αγώνα θα νικήσει!
«Η μόνη χαμένη μάχη στη ζωή είναι αυτή που δε δόθηκε ποτέ»
Καλπάκης Στέργιος, φοιτητής
