 |
| Η κοινή καφέ πέστροφα |
Από την ιριδίζουσα-φωσφορίζουσα (rainbow) πέστροφα της Αμερικής μέχρι την άγρια πέστροφα του Αγίου Γερμανού και του Σκοπού , την κόκκινη σολομο-πέστρoφα της Αχρίδας και την ασημένια πέστροφα, υπάρχουν πολλά είδη που μπορούν να γεμίσουν τα ποτάμια, τις λίμνες, τα ρυάκια και τη τσέπη μας…
ΒΙΝΤΕΟ ΨΑΡΕΜΑ ΙΡΙΔΙΖΟΥΣΑΣ ΠΕΣΤΡΟΦΑΣ , RAINBOW TROUT FISHING
Πέστροφα ουράνιων τόξων (rainbow)ή ιριδίζουσα πέστροφα Aμερικής.
Πέστροφα είναι το κοινό όνομα που δίνεται στα διάφορα ψάρια του γλυκού
νερού που ανήκουν στην ευρύτερη οικογένεια του σολομού ( Salmonidae) και
διασταυρώνονται εξαιρετικά εύκολα μεταξύ τους.
Όλη η αποκαλούμενη οικογένεια των σολομοειδών πεστροφών (ημι-ψαροφάγα-εντομοφάγα είδη) περιλαμβάνει τρία γένη:
Τροφή της τα μαλακά ένσωματωμένα υδρόβια ασπόνδυλα, όπως δίπτερα,, μύγες κλπ ,αν και το κύριο εύρος διατροφής της πέστροφας είναι άλλα μικρότερα ψάρια. Δεν έχει σπονδυλική στήλη στα πτερύγια(κατάλοιπο αρχέγονου καρχαριοειδούς) και όλοι τα είδη έχουν έναν μικρό λιπώδες( παλιά χονδρώδες)πτερύγιο κατά μήκος της πλάτης μέχρι την ουρά. Υπάρχουν πολλά είδη, και ακόμη και πληθυσμοί που είναι απομονωμένοι και μορφολογικά διαφορετικοί, εντούτοις δεν παρουσιάζουν καμία σημαντική γενετική διαφορά.
Η περισσότερες πέστροφες είναι περιορισμένες σε τόπους του γλυκού νερού, αλλά πολλά είδη επιστρέφουν από το αλμυρό νερό για να αναπαραχτούν , όπως η ιριδίζουσα Αμερικής που φτάνει στις εκβολές ποταμών και επιστρέφει στις πηγές της για να γεννήσει Αυτό καλείται ανάδρομη αναπαραγωγή και το μετέρχεται κυρίως ο σολομός. Όλα όμως τα είδη διατηρούν την βιολογική ανάμνηση της επιστροφής (πέστροφα) στις πηγές και τα ρυάκια.
Η πέστροφα μπορεί να έχει εντυπωσιακά διαφορετικούς χρωματισμούς και σχέδια. Συνήθως αυτά τα χρώματα και σχέδια λειτουργούν ως φυσική παραλλαγή. Πέστροφα στη θάλασσα μπορεί να γίνει πολύ αργυροειδής, ενώ η ίδια "γενετική" διαβίωση ψαριών που παγιδεύτηκε σε μια αλπική λίμνη μπόρεσε να έχει τα πρασινωπά στίγματα με πολύ περισσότερο χρωματισμό. Είναι ουσιαστικά αδύνατο να καθοριστεί ένα ιδιαίτερο σχέδιο χρώματος που ανήκει σε μια συγκεκριμένη φυλή, εντούτοις τα άγρια ψάρια φαίνονται να έχουν τα ζωηρότερα χρώματα και τα σχέδια.
Η πέστροφα μαχαιροβγαλτών έχει 14 αναγνωρισμένα υποείδη (ανάλογα με τις
πηγές ), όπως Πέστροφα μαχαιροβγαλτών ποταμών του
Κολοράντο, Πέστροφα μαχαιροβγαλτών Yellowstone κλπ
Ο Σολομός είναι ψάρι που ανήκει στην οικογένεια των σολομιδών, που
περιλαμβάνει 50 περίπου είδη και θεωρείται βασιλιάς των ψαριών για τη δύναμη
και το μέγεθός του και για τη νοστιμιά του.
2 μέτρα και το βάρος του
έως τα 25 κιλά .
Το στόμα του είναι σκισμένο βαθιά και τα δόντια του, που είναι πολλά, δυνατά
και φυτρώνουν πάνω στις σιαγόνες, στον ουρανίσκο και στη γλώσσα του, τον κάνουν
ένα από τα πλέον αρπακτικά ψάρια.
Ζει και στο αλμυρό και στο γλυκό νερό, όμως στους ποταμούς βρίσκει κατάλληλο μέρος για αναπαραγωγή και γεννάει τα αυγά του. Πληθυσμούς σολομών συναντάμε στις θάλασσες και τους ποταμούς που χύνονται στον Ατλαντικό, όμως στη Γαλλία βρίσκεται στους ποταμούς που χύνονται στη Μάγχη και στον Ατλαντικό, όχι και σε εκείνους που χύνονται στη Μεσόγειο.
Το ψάρεμα του γίνεται με διαφόρων ειδών δίχτυα, με ιχθυοπαγίδες αλλά ακόμη και με απλά καλάθια που τοποθετούνται σε καίριες θέσεις στις εκβολές των ποταμών.
Στην περίοδο πριν την ωοτοκία του ταξιδεύει αντίθετα στο ρεύμα των ποταμών, ώστε να επιστρέψει στον τόπο που γεννήθηκε, όπου θα εναποθέσει τα αυγά του, και δεν τον κάμπτουν τα φυσικά εμπόδια που συναντά, σε ένα φαινόμενο μοναδικό. Την ίδια περίοδο, το γαλαζοπράσινο χρώμα της πλάτης του και το αργυρό της κοιλιάς του, αποκτά και μαύρες ή κόκκινες κηλίδες.
Τα νεογέννητα τις πρώτες μέρες της ζωής τους τρέφονται από το περιεχόμενο ενός σάκου, που κρέμεται στο λαιμό τους και που βρίσκεται εκεί μέχρι τη στιγμή που θα είναι ικανά να βρουν μόνα τους την τροφή τους.
Η ιχθυοκαλλιέργεια σε ένα τόσο προικισμένο υδάτινο περιβάλλον φραγμάτων, ποταμών, λιμνών και ρυακιών, όπως είναι της Π.Ε Φλώρινας περιορίζεται, εδώ και χρόνια , σε ρίψη γόνων στις 6 λίμνες μας και σε απαγορεύσεις σε κάποιες εποχές της αλιείας τους.
Μάλιστα δε ρίψη γόνων και ειδών μη ενδημικών, που μερικές φορές τρώνε τον γόνο των ενδημικών ψαριών.
Φτάσαμε έτσι, από τα 23 είδη ψαριών που απαντώνται στις Πρέσπες ,τα 9 μόνο να είναι ενδημικά, άπαντα δε παραδοσιακά αλιευόμενα, με άγνωστες λέξεις την ιχθυοκαλλιέργεια , την μεταποίηση (από κονσέρβες, κατεψυγμένα ,μέχρι αλίπαστα και καπνιστά).
Φαντάζει άραγε τόσο μακρυνή και τόσο απραγματοποίητη η εποχή που στις Πρέσπες λειτούργησε κάποτε κονσερβοποιείο ψαριών και φασολιών;
Ο εμπειρικός ερευνητής
Όλη η αποκαλούμενη οικογένεια των σολομοειδών πεστροφών (ημι-ψαροφάγα-εντομοφάγα είδη) περιλαμβάνει τρία γένη:
- 1) Γένος Salmo-(Ατλαντικού)
- Αδριατική πέστροφα ( Obtusirostris Salmo)
- Καφετιά
πέστροφα (Trutta Salmo )
- Marmorata πέστροφα ( Marmoratus trutta Salmo)
- Flathead (πλατυκέφαλη ) γουλιανοπέστροφα (Platycephalus Salmo)
- Πέστροφα Αχρίδας(κόκκινη σολωμοπέστροφα) - Letnica
Salmo
- Πέστροφα Sevan - Salmo ischchan
- 2) Γένος Oncorhynchus (Ειρηνικού)
- Πέστροφα
Apache
- Πέστροφα Gila
- Χρυσή πέστροφα
- Πέστροφα ουράνιων τόξων (rainbow) ιριδίζουσα
- 3) Γένος Salvelinus (προσροφητικός άνθρακας)
- Πέστροφα
ρυακιών (άγρια πέστροφα ή πέστροφα αυγής)
- Πέστροφα του Bull
- Πέστροφα Varden
- Πέστροφα
λιμνών (κοριγωνοειδή, μπρανοειδή
και άλλα)το γνωστό ΓΛΥΝΙ των Πρεσπών
- Ασημένια
πέστροφα
.jpg)
Τροφή της τα μαλακά ένσωματωμένα υδρόβια ασπόνδυλα, όπως δίπτερα,, μύγες κλπ ,αν και το κύριο εύρος διατροφής της πέστροφας είναι άλλα μικρότερα ψάρια. Δεν έχει σπονδυλική στήλη στα πτερύγια(κατάλοιπο αρχέγονου καρχαριοειδούς) και όλοι τα είδη έχουν έναν μικρό λιπώδες( παλιά χονδρώδες)πτερύγιο κατά μήκος της πλάτης μέχρι την ουρά. Υπάρχουν πολλά είδη, και ακόμη και πληθυσμοί που είναι απομονωμένοι και μορφολογικά διαφορετικοί, εντούτοις δεν παρουσιάζουν καμία σημαντική γενετική διαφορά.
Η περισσότερες πέστροφες είναι περιορισμένες σε τόπους του γλυκού νερού, αλλά πολλά είδη επιστρέφουν από το αλμυρό νερό για να αναπαραχτούν , όπως η ιριδίζουσα Αμερικής που φτάνει στις εκβολές ποταμών και επιστρέφει στις πηγές της για να γεννήσει Αυτό καλείται ανάδρομη αναπαραγωγή και το μετέρχεται κυρίως ο σολομός. Όλα όμως τα είδη διατηρούν την βιολογική ανάμνηση της επιστροφής (πέστροφα) στις πηγές και τα ρυάκια.
Η πέστροφα μπορεί να έχει εντυπωσιακά διαφορετικούς χρωματισμούς και σχέδια. Συνήθως αυτά τα χρώματα και σχέδια λειτουργούν ως φυσική παραλλαγή. Πέστροφα στη θάλασσα μπορεί να γίνει πολύ αργυροειδής, ενώ η ίδια "γενετική" διαβίωση ψαριών που παγιδεύτηκε σε μια αλπική λίμνη μπόρεσε να έχει τα πρασινωπά στίγματα με πολύ περισσότερο χρωματισμό. Είναι ουσιαστικά αδύνατο να καθοριστεί ένα ιδιαίτερο σχέδιο χρώματος που ανήκει σε μια συγκεκριμένη φυλή, εντούτοις τα άγρια ψάρια φαίνονται να έχουν τα ζωηρότερα χρώματα και τα σχέδια.
Χρυσή πέστροφα (σμήνος), το υποείδος των μαχαιροβγαλτών.
Σολομός
Χαρακτηριστικά
Έχει μακρύ και ατρακτοειδές σώμα, το οποίο τον βοηθά στο να κολυμπά πολύ γρήγορα, ενώ το μήκος του συχνά φτάνει ταΖει και στο αλμυρό και στο γλυκό νερό, όμως στους ποταμούς βρίσκει κατάλληλο μέρος για αναπαραγωγή και γεννάει τα αυγά του. Πληθυσμούς σολομών συναντάμε στις θάλασσες και τους ποταμούς που χύνονται στον Ατλαντικό, όμως στη Γαλλία βρίσκεται στους ποταμούς που χύνονται στη Μάγχη και στον Ατλαντικό, όχι και σε εκείνους που χύνονται στη Μεσόγειο.
Το ψάρεμα του γίνεται με διαφόρων ειδών δίχτυα, με ιχθυοπαγίδες αλλά ακόμη και με απλά καλάθια που τοποθετούνται σε καίριες θέσεις στις εκβολές των ποταμών.
Στην περίοδο πριν την ωοτοκία του ταξιδεύει αντίθετα στο ρεύμα των ποταμών, ώστε να επιστρέψει στον τόπο που γεννήθηκε, όπου θα εναποθέσει τα αυγά του, και δεν τον κάμπτουν τα φυσικά εμπόδια που συναντά, σε ένα φαινόμενο μοναδικό. Την ίδια περίοδο, το γαλαζοπράσινο χρώμα της πλάτης του και το αργυρό της κοιλιάς του, αποκτά και μαύρες ή κόκκινες κηλίδες.
Τα νεογέννητα τις πρώτες μέρες της ζωής τους τρέφονται από το περιεχόμενο ενός σάκου, που κρέμεται στο λαιμό τους και που βρίσκεται εκεί μέχρι τη στιγμή που θα είναι ικανά να βρουν μόνα τους την τροφή τους.
Η ιχθυοκαλλιέργεια σε ένα τόσο προικισμένο υδάτινο περιβάλλον φραγμάτων, ποταμών, λιμνών και ρυακιών, όπως είναι της Π.Ε Φλώρινας περιορίζεται, εδώ και χρόνια , σε ρίψη γόνων στις 6 λίμνες μας και σε απαγορεύσεις σε κάποιες εποχές της αλιείας τους.
Μάλιστα δε ρίψη γόνων και ειδών μη ενδημικών, που μερικές φορές τρώνε τον γόνο των ενδημικών ψαριών.
Φτάσαμε έτσι, από τα 23 είδη ψαριών που απαντώνται στις Πρέσπες ,τα 9 μόνο να είναι ενδημικά, άπαντα δε παραδοσιακά αλιευόμενα, με άγνωστες λέξεις την ιχθυοκαλλιέργεια , την μεταποίηση (από κονσέρβες, κατεψυγμένα ,μέχρι αλίπαστα και καπνιστά).
Φαντάζει άραγε τόσο μακρυνή και τόσο απραγματοποίητη η εποχή που στις Πρέσπες λειτούργησε κάποτε κονσερβοποιείο ψαριών και φασολιών;
Ο εμπειρικός ερευνητής
