Παραδοχή του Δελφικού μύθου των 2 αετών του Διός από τους Αμερικανούς η ανάγκη να γίνει «όαση σταθερότητας» η Ελλάδα (κατά τα συμφέροντά τους).Ποιος όμως ο πιο αξιόπιστος και πιο διεθνώς έμπιστος «ΔΙΑΣ Υπηρεσίας » ;
Ποιο ΜΕΓΑΛΟ ΟΝΟΜΑ, δικαιωμένο μάλιστα από τις εξελίξεις , θα μπορούσε να διαπραγματευτεί, να συνθέσει, να οργανώσει και να βάλει τόσο ΜΕΓΑΛΕΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ;
Διασφαλίζοντας μάλιστα κατά τον καλύτερο τρόπο τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ;
Ποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία του 2/3 του σώματος της Ελληνικής Βουλής;
Ας δούμε όμως τη ΝΕΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΓΙΑΛΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ :
«Να μη μετατραπεί η οικονομική κρίση σε γεωστρατηγική κρίση» , είπε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Χουσεϊν Ομπάμα, προ έτους περίπου, πολύ εύστοχα.
Εμφανώς αναφερόταν στην περιοχή μας, διότι σύμφωνα με δημοσιεύματα του αθηναϊκού τύπου οι ΗΠΑ εξυφαίνουν σχέδιο ομαλής αποπληρωμής του ελληνικού χρέους σε 50 χρόνια, δηλαδή μέχρι το 2063,με μείωση κατά 50% των επιτοκίων, ενίσχυση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, αποχώρηση του ΔΝΤ μέχρι 31-12-13 κλπ, εφόσον:
γίνει αποδεκτή και υπογραφεί ΛΥΣΗ ΠΑΚΕΤΟ , για ΧΡΕΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΙ, ΑΟΖ, ΣΚΟΠΙΑΝΟ, ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΑΙΓΑΙΟ.
Η«νέα Γιάλτα»περιλαμβάνει συμφωνία και από τρίτες χώρες, όπως για παράδειγμα ΡΩΣΙΑ, στην οποία θα παραχωρούνται δικαιώματα στο λιμάνι της Θεσ/νίκης και βάση στην Αλεξανδρούπολη κλπ.
Για το σκοπό αυτό, συνεχίζουν τα αθηναϊκά δημοσιεύματα, μεταβαίνει στις 8 Αυγούστου στις ΗΠΑ ο φίλτατος καλός μας Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς (φιλτάτη όμως αλήθεια ότι ηγείται διακομματικής κυβέρνησης οριακής δυναμικότητας Βουλευτών της τάξης του 50% κι όχι των 2/3 της Βουλής , που σαφέστατα απαιτείται για την περίπτωση).
΄Αλλωστε , όταν υπάρχει κρίση όλα τα τραπέζια βρίσκονται σε εξόχως περίοπτη θέα, ώστε να μη μπορούν να γίνονται, τυχόν δηλαδή, διαπραγματεύσεις κάτω από αυτά.
Τι δείχνει αυτό, αν όχι σύνδρομο μνημονικής δυσπιστίας;
Ακόμα δε και να ήταν όλα ολοφάνερα και γραπτά , όλο και κάποιοι δε θα υποψιαζόταν μέχρι «ταχυδακτυλουργίες των ΗΠΑ» «φυσώντας και στο γιαούρτι, αν κάηκαν σε μνημονιακό γάλα» ;
'Αρα:
α) Στην κυριολεξία οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν μιλώντας τη δική μας αρχαία γλώσσα του μύθου:
Ο άνθρωπος-Δίας πέταξε (ανέπτυξε) 2 αετούς (δυνάμεις) σε Ανατολή και Δύση.
Αυτοί γύρισαν στον ίδιο χρόνο, στο ίδιο γεωγραφικό σημείο που ξεκίνησαν, τον ομφαλό της γης τους Δελφούς (σημείο ισορροπίας , δημοκρατίας, μέτρου και δικαιοσύνης αλλά και κοινής λογικής).
Προτείνουν, εμφανώς , μια ομφάλια συνολική λύση, όχι σαφώς ενάντια στα δικά τους συμφέροντα, που πρέπει να τύχη επεξεργασίας για να αποτελέσει δελφικό ομφάλιο σημείο για όλους.
Κωνσταντίνεια δηλαδή λύση , σταθερή και στιβαρή, γεωπολιτικά και ιστορικοοικονομικά, όσο και pax Amerikana, έστω και πιο ώριμη από άλλες ( του τύπου βομβαρδισμοί στο Νις , τη γενέτειρα του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους). Όπως και να χει ,κάθε άνοιγμα των χεριών ο Ελληνας το τιμά.
Και πρέπει πολύ σοβαρά να το διαβουλευτεί και να αξιοποιήσει την ευκαιρία που του δίνουν.
β) Όμως, στην Ελλάδα υπάρχει μόνο οριακής κοινοβουλευτικότητας Κυβέρνηση, μετά μάλιστα από επίπονες και εξαντλητικές λήψεις εξόχως επώδυνων κοινωνικά μέτρων.
Η κοινωνία δείχνει στα γκάλλοπ ότι θέλει εκλογικά να τιμωρήσει τους συμμετέχοντες στην παρούσα κυβέρνηση και είναι εξαιρετικά δύσκολο να δώσει το πράσινο φως για την επίλυση τόσο μεγάλων θεμάτων από αυτούς τουλάχιστον, που ψήφισαν όλα τα επώδυνα μέτρα. Να η δυσπιστία.
Κάθε δε επαφή με το διεθνή παράγοντα , από την άλλη ,λογικό είναι να απαιτεί την πλειοψηφία των 2/3 της Ελληνικής Βουλής. Θα την έχει αν τεθεί θέμα ψηφοφορίας ; Νάτη ξανά η δυσπιστία .
Κι αν σήμερα γινόταν εκλογές, για τον όποιο λόγο, δεν θα δυσχεραινόταν κι άλλο αυτός ο συσχετισμός της δυσπιστίας, ειδικά αν δεν σταμάταγε πρώτα το έρμο το μνημόνιο;
Τη στιγμή μάλιστα που όπως διαφαίνεται από τα γκάλλοπ, ίσως χρειαζόνταν πολλαπλές εκλογές για να κυβερνηθεί απλώς ο τόπος, κι όχι να επιτευχθούν τα μείζονα ή τα μέγιστα.
Κι ακόμα περισσότερο, που όπως διαφαίνεται, τα κόμματα πρέπει να κάνουν τις μείζονες υπερβάσεις τους, προκειμένου για τα μέγιστα εθνικά μας συμφέροντα.
γ) Εχουμε λοιπόν ανάγκη ΝΕΑΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ.
Και άρα οι συνειρμοί προκύπτουν αβίαστα, επί υπαρκτών προσώπων μάλιστα.
Διεθνής σταθερότητα, με πλήρη (ή βέλτιστη δυνατή) διασφάλιση των εθνικών μας συμφερόντων και πλήρη(ή βέλτιση δυνατή) αξιοπιστία και παγκόσμια εμπιστοσύνη , δεν οδηγεί σε πανεθνική λύση και άρα ΛΥΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ , στην έσχατη περίπτωση πολιτικών δυσχερειών εφαρμογής της προτεινόμενης ΛΥΣΗΣ ΠΑΚΕΤΟ για την Ελλάδα , όλων των ζητημάτων της περιοχής;
δ) Μια γνήσια επανασύσταση Καραμανλικής πολυσυλλεκτικής Ρηγίλλης , εκλογική επιβολή μετά νέου επανιδρυτικού συνεδρίου Χαλκιδικής ή και νέου δημοψηφίσματος: Καραμανλής ή τανκς!
ε) Η περίπτωση απαιτεί ευρύ «συμπόσιο», μετά του αναγκαίου «οίνου, μη ακράτου» σαφέστατα… σε κάθε περίπτωση . Και μετά δροσερού νεαρού ύδατος και φίλτατης διακομματικής συνδαιτημονοσύνης…
Σε κάθε περίπτωση απαιτείται ευρεία ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΟΛΩΝ , με επικεφαλή τον ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ , ως θεμελιώδη γόνο της ελληνικής δημοκρατίας και αξιόπιστο , ως φίλο και όχι υποτακτικό , κάποιας φίλης υπερδύναμης στον κόσμο μας.
Κατάλληλο να στείλει επιτέλους ξανά τους δύο αετούς σε ανατολή και δύση και να γυρίσουν ξανά στο ίδιο σημείο, στον ίδιο χρόνο.
Η Ελλάδα δε μίσησε ποτέ κανέναν αλλά και ποτέ δε τη μίσησαν πραγματικά και να ο λόγος:
‘Ολοι έχουν ένα κομμάτι της σκέψης ή του εαυτού τους , ελληνικό…
Ο τριγενής βιγλάτωρ
