Σοβαρό πλήγμα για τη διεθνή εικόνα της χώρας μας, αλλά και για την προστασία του οικοσυστήματος των Πρεσπών, αποτελεί η μη κύρωση της τετραμερούς Συμφωνίας μεταξύ των τριών κρατών που μοιράζονται τις Πρέσπες (Ελλάδα, Αλβανία και Π.Γ.Δ.Μ) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τρία χρόνια μετά την υπογραφή της και η χώρα μας, δυστυχώς, παραμένει ο μόνος εταίρος που δεν την έχει κυρώσει.
Τα συναρμόδια Υπουργεία Εξωτερικών και ΠΕΚΑ παλινωδούν και επί της ουσίας δεν δίνουν πειστικές απαντήσεις γιατί δεν έχει προχωρήσει η αναγκαία κοινοβουλευτική διαδικασία επί του θέματος. Γενικολογώντας το ΥΠΕΚΑ αναφέρει ότι η Συμφωνία θα κυρωθεί μόνο όταν θα έχουν εξασφαλιστεί όλες οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της, χωρίς όμως να αναφέρει ούτε ποιες είναι οι προϋποθέσεις αυτές, ούτε δεσμεύεται σε ένα χρονοδιάγραμμα παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις για το θέμα κομμάτων, περιβαλλοντικών οργανώσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Το Υπουργείο Εξωτερικών αρκείται να μεταθέσει τις ευθύνες στο συναρμόδιο Υπουργείο…
Η κυβερνητική ολιγωρία ή άρνηση για το θέμα ωστόσο λειτουργεί εις βάρος της ανάπτυξης της περιοχής των Πρεσπών, της προστασίας του περιβάλλοντος και της διεθνούς εικόνας της χώρας.
Συγκεκριμένα τα διασυνοριακά θεσμικά όργανα, που προβλέπονται από τη Συμφωνία και τα οποία θα συντονίζουν τις δράσεις προστασίας του περιβάλλοντος των Πρεσπών, παραμένουν ανενεργά και αναιρούνται στην πράξη οι όποιες τοπικές προσπάθειες για την αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής. Το επίπεδο προστασίας του Πάρκου Πρεσπών παραμένει ελλιπές και δεν προχωρά η συνεργασία στον τομέα της υδατικής πολιτικής με αποτέλεσμα το οικοσύστημα να επιβαρύνεται, τόσο λόγω της ακολουθούμενης μη ορθολογικής αρδευτικής πολιτικής, όσο και από αιτίες όπως η υπεραλίευση, η λαθροϋλοτομία και το παράνομο κυνήγι.
Η Δημοκρατική Αριστερά και η Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Νίκη Φούντα, κατ’ επανάληψη έχουν ζητήσει εξηγήσεις από το αρμόδιο Υπουργείο, το οποίο όμως αρνείται όχι μόνο να απαντήσει, αλλά και να παρευρεθεί στη συζήτηση στο Κοινοβούλιο.
Εκτός από την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος, το θέμα εγείρει και σημαντικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, που πρέπει να αντιμετωπίζονται με περισσότερη σοβαρότητα.
Η κοινοβουλευτική ερώτηση που κατατέθηκε:
Η απάντηση του ΥΠΕΚΑ:
Η απάντηση του ΥΠΕΞ:
