Ο κυνικός φιλόσοφος Μένιππος λέγει προς τον αδίστακτο Χάρο: ''Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος'':
ΧΑΡΩΝ: πλήρωσε με, καταραμένε, τα ναύλα
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Συνέχισε να φωνάζεις, Χάροντα, αν αυτό σε ευχαριστεί
ΧΑΡΩΝ: πλήρωσε με, είπα, που σε πέρασα στην απέναντι όχθη
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Δε μπορείς να πάρεις από αυτόν που δεν έχει
ΧΑΡΩΝ: Υπάρχει κάποιος που δεν έχει οβολό;
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Αν υπάρχει κι άλλος εγώ δε γνωρίζω, εγώ όμως δεν έχω
ΧΑΡΩΝ: Ε, λοιπόν, μα τον Πλούτωνα, θα σε πνίξω παλιάνθρωπε, αν δε με πληρώσεις
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Κι εγώ θα σου δώσω μια με το ξύλο, και θα σου διαλύσω το κρανίο
ΧΑΡΩΝ: Δηλαδή, όλο αυτό το ταξίδι με το καράβι θα το έχεις κάνει δωρεάν;
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ο Ερμής να πληρώσει για λογαριασμό μου, αυτός που με παρέδωσε σε εσένα
ΕΡΜΗΣ: Μεγάλο κέρδος, μα το Δία, αν θα πρέπει και να πληρώνω από πάνω για τους πεθαμένους
ΧΑΡΩΝ: Δεν πρόκειται να σε αφήσω ήσυχο
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Γι' αυτό λοιπόν τράβα το πλεούμενο στη στεριά και περίμενε. Αλλά αυτό που δεν έχω, πως θα μπορέσεις να το πάρεις;
ΧΑΡΩΝ: Καλά, εσύ δεν ήξερες ότι έπρεπε να τα φέρεις;
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Το ήξερα βέβαια, αλλά δεν τα είχα. Τι να έκανα; Θα έπρεπε, δηλαδή, γι΄ αυτό να μην πεθάνω;
ΧΑΡΩΝ: Μόνο εσύ λοιπόν θα καυχιέσαι ότι ταξίδεψες τζάμπα;
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Όχι και τζάμπα, λεβέντη μου. Και την αντλία τη χειρίστηκα και στο κουπί βοήθησα, άσε που ήμουν και ο μόνος επιβάτης που δεν έκλαιγε
ΧΑΡΩΝ: Αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τα ναύλα. Πρέπει να πληρώσεις τον οβολό.
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Αφού είναι έτσι, πήγαινε με πάλι πίσω στη ζωή
ΧΑΡΩΝ: Χαριτωμένα τα λες. Για να με ξυλοφορτώσει και ο Αιακός γι΄ αυτό
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Λοιπόν, μη με ενοχλείς
ΧΑΡΩΝ: Για δείξε μου τι έχεις στο σακούλι σου
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Λούπινα, αν θέλεις, και την προσφορά στην Εκάτη
ΧΑΡΩΝ: Από που τον έφερες, Ερμή, αυτόν τον κυνικό; Και τι λόγια δεν έλεγε στο ταξίδι, περιγελώντας και κοροϊδεύοντας όλους τους επιβάτες, και τραγουδώντας, μόνο αυτός, ενώ εκείνοι θρηνούσαν
ΕΡΜΗΣ:Δεν ξέρεις Χάροντα, ποιον άνθρωπο πέρασες απέναντι; Κάποιο εντελώς ελεύθερο, δεν τον νιάζει για τίποτε. Αυτός είναι ο Μένιππος
ΧΑΡΩΝ: Κι όμως, αν ποτέ σε πιάσω
ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Αν με πιάσεις, λεβέντη μου. Δυο φορές όμως δε θα μπορέσεις να με πιάσεις
