Άρθρο του Κώστα Φιλιππίδη για την ημέρα της Ευρώπης.
Από τον δυστυχία, την φτώχεια και την τραγωδία του 2ου Παγκοσμίου πολέμου γεννήθηκε η ανάγκη για συνεργασία και κοινή πορεία των λαών της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης που δεν θα άντεχε άλλη διχόνοια αλλά θα προσπαθούσε για την ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών της χωρίς διακρίσεις και μισαλλοδοξίες.
Σε ένα βαθμό το όνειρο και η ελπίδα των εμπνευστών της Ένωσης των ευρωπαϊκών λαών επιτεύχθηκε χωρίς όμως να αποφευχθούν τραγικά γεγονότα και στρατιωτικές επεμβάσεις σε χώρες που κατέρρευσαν τα κομμουνιστικά πρότυπα διακυβέρνησης.
Δυστυχώς η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ισχυρές χώρες τις Ένωσης χειρίστηκαν μονόπλευρα και ωφελιμιστικά ζητήματα οικονομικού και πολιτικού ενδιαφέροντος θέτοντας στο περιθώριο τις προτεραιότητες των πολιτών και δημιουργώντας ένα τεράστιο «δημοκρατικό έλλειμμα» που οδηγεί σε οικονομική απόγνωση τους πολίτες των χωρών του Νότου και αποδυναμώνει έντονα τα χαρακτηριστικά και τις αξίες των ευρωπαϊκών λαών.
Σε οικονομικό επίπεδο ο άκρατος φιλελευθερισμός και η λογική της αυτορρύθμισης της αγοράς επέφερε τα γνωστά αποτελέσματα της ανεργίας, της φτώχειας της κατάρρευσης των κοινωνικών δομών. Χώρες, όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία βρέθηκαν στο μάτι της υποτιθέμενης αλληλεγγύης των εταίρων και σφυροκοπούνται αδιάκοπα από τις επιταγές εξω-ευρωπαϊκών θεσμών, όπως είναι το γνωστό Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Από την άλλη πλευρά λάθη και παραλείψεις των ίδιων των χωρών που σε περιόδους ευδαιμονίας αγνόησαν τον ορθολογισμό και την διαχείριση ανακύκλωσαν ακόμη περισσότερο το φαύλο κύκλο του οικονομικού μονόδρομου στον οποίο κινείται η ΕΕ.
Σε καμία περίπτωση οι ισχυρές χώρες δεν επιδίωξαν την πολιτική ενοποίηση που θα οδηγούσε σε πραγματική ισόνομη και αντιπροσωπευτική συμμετοχή των χωρών και των πολιτών της ΕΕ και θα έδινε την δυνατότητα μιας ενιαίας και ισχυρής φωνής σε διεθνές επίπεδο που θα απέτρεπε ανθρωπιστικές κρίσεις και αδιανόητες στρατιωτικές επεμβάσεις σε διάφορα μέρη του πλανήτη και πολύ περισσότερο στην γειτονία μας.
Η Ευρώπη κινδυνεύει να γίνει ένας θεσμός που θα οδηγήσει στην κατάρρευση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων και θα μάχεται για τα οικονομικά συμφέροντα των λίγων σε βάρος των πολλών. Είναι καιρός να γίνει πράξη η αλλαγή του τρόπου διαχείρισης των χρεών και της ισορροπίας μεταξύ κοινωνίας και οικονομίας.
Ο κοινωνικός ιστός, ο κοινωνικός πλούτος, η πολυμορφία, η δυναμική της διαπολιτισμικότητας, της κουλτούρας και του πολιτισμού θα χαθούν προς όφελος της απολυταρχίας των αριθμών της νεοφιλελεύθερης λογικής.
Όσο όμως στεκόμαστε στο παρελθόν και κρίνουμε χωρίς να προτείνουμε δεν μπορούμε να κάνουμε βήματα προόδου. Δεν πρέπει να παρελθοντολογούμε αλλά να μαθαίνουμε και να κοιτάζουμε το μέλλον, να αναζητάμε τρόπους και διεξόδους για να βρεθούμε κυρίως οι νέοι, πρωταγωνιστές σε μία διαφορετική Ευρώπη. Μία Ευρώπη της ευημερίας και της αξιοπρέπειας, της δημιουργίας και της ανοχής της διαφορετικότητας, του ανθρωπισμού και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Όμως, για να συμβούν όλα αυτά πρέπει πρωτίστως να παλέψουμε μέσα από την καθημερινότητα μας, μέσα από την δράση μας.
Η Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι ο κοινός τόπος και στόχος όλων των Ευρωπαίων πολιτών. Πρέπει να την στηρίξουμε πάνω από όλα πρώτα εμείς που ζούμε και δημιουργούμε.
Μια μεγάλη δημοκρατική ευκαιρία δίνεται στις επικείμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μια ακόμη μεγαλύτερη ευκαιρία είναι η στιγμή που θα αποφασίσουμε με συνείδηση να ψηφίσουμε τι πραγματικά θέλουμε.
Αν θέλουμε μία Ευρώπη των οικονομικών ελίτ ή μια Ευρώπη των λαών.
Αν θέλουμε μια Ευρώπη των πολέμων ή μία Ευρώπη της ειρήνης.
Αν θέλουμε μία Ευρώπη της μισαλλοδοξίας ή μια Ευρώπη προοδευτική και ανεκτική.
Πρέπει να παλέψουμε για περισσότερη και δικαιότερη Ευρώπη!
Αξίζουμε να έχουμε μία άλλη Ευρώπη!
Κώστας Φιλιππίδης
Πρόεδρος Ομίλου Ενεργών Νέων Φλώρινας
Σε ένα βαθμό το όνειρο και η ελπίδα των εμπνευστών της Ένωσης των ευρωπαϊκών λαών επιτεύχθηκε χωρίς όμως να αποφευχθούν τραγικά γεγονότα και στρατιωτικές επεμβάσεις σε χώρες που κατέρρευσαν τα κομμουνιστικά πρότυπα διακυβέρνησης.
Δυστυχώς η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ισχυρές χώρες τις Ένωσης χειρίστηκαν μονόπλευρα και ωφελιμιστικά ζητήματα οικονομικού και πολιτικού ενδιαφέροντος θέτοντας στο περιθώριο τις προτεραιότητες των πολιτών και δημιουργώντας ένα τεράστιο «δημοκρατικό έλλειμμα» που οδηγεί σε οικονομική απόγνωση τους πολίτες των χωρών του Νότου και αποδυναμώνει έντονα τα χαρακτηριστικά και τις αξίες των ευρωπαϊκών λαών.
Σε οικονομικό επίπεδο ο άκρατος φιλελευθερισμός και η λογική της αυτορρύθμισης της αγοράς επέφερε τα γνωστά αποτελέσματα της ανεργίας, της φτώχειας της κατάρρευσης των κοινωνικών δομών. Χώρες, όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία βρέθηκαν στο μάτι της υποτιθέμενης αλληλεγγύης των εταίρων και σφυροκοπούνται αδιάκοπα από τις επιταγές εξω-ευρωπαϊκών θεσμών, όπως είναι το γνωστό Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Από την άλλη πλευρά λάθη και παραλείψεις των ίδιων των χωρών που σε περιόδους ευδαιμονίας αγνόησαν τον ορθολογισμό και την διαχείριση ανακύκλωσαν ακόμη περισσότερο το φαύλο κύκλο του οικονομικού μονόδρομου στον οποίο κινείται η ΕΕ.
Σε καμία περίπτωση οι ισχυρές χώρες δεν επιδίωξαν την πολιτική ενοποίηση που θα οδηγούσε σε πραγματική ισόνομη και αντιπροσωπευτική συμμετοχή των χωρών και των πολιτών της ΕΕ και θα έδινε την δυνατότητα μιας ενιαίας και ισχυρής φωνής σε διεθνές επίπεδο που θα απέτρεπε ανθρωπιστικές κρίσεις και αδιανόητες στρατιωτικές επεμβάσεις σε διάφορα μέρη του πλανήτη και πολύ περισσότερο στην γειτονία μας.
Η Ευρώπη κινδυνεύει να γίνει ένας θεσμός που θα οδηγήσει στην κατάρρευση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων και θα μάχεται για τα οικονομικά συμφέροντα των λίγων σε βάρος των πολλών. Είναι καιρός να γίνει πράξη η αλλαγή του τρόπου διαχείρισης των χρεών και της ισορροπίας μεταξύ κοινωνίας και οικονομίας.
Ο κοινωνικός ιστός, ο κοινωνικός πλούτος, η πολυμορφία, η δυναμική της διαπολιτισμικότητας, της κουλτούρας και του πολιτισμού θα χαθούν προς όφελος της απολυταρχίας των αριθμών της νεοφιλελεύθερης λογικής.
Όσο όμως στεκόμαστε στο παρελθόν και κρίνουμε χωρίς να προτείνουμε δεν μπορούμε να κάνουμε βήματα προόδου. Δεν πρέπει να παρελθοντολογούμε αλλά να μαθαίνουμε και να κοιτάζουμε το μέλλον, να αναζητάμε τρόπους και διεξόδους για να βρεθούμε κυρίως οι νέοι, πρωταγωνιστές σε μία διαφορετική Ευρώπη. Μία Ευρώπη της ευημερίας και της αξιοπρέπειας, της δημιουργίας και της ανοχής της διαφορετικότητας, του ανθρωπισμού και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Όμως, για να συμβούν όλα αυτά πρέπει πρωτίστως να παλέψουμε μέσα από την καθημερινότητα μας, μέσα από την δράση μας.
Η Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι ο κοινός τόπος και στόχος όλων των Ευρωπαίων πολιτών. Πρέπει να την στηρίξουμε πάνω από όλα πρώτα εμείς που ζούμε και δημιουργούμε.
Μια μεγάλη δημοκρατική ευκαιρία δίνεται στις επικείμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μια ακόμη μεγαλύτερη ευκαιρία είναι η στιγμή που θα αποφασίσουμε με συνείδηση να ψηφίσουμε τι πραγματικά θέλουμε.
Αν θέλουμε μία Ευρώπη των οικονομικών ελίτ ή μια Ευρώπη των λαών.
Αν θέλουμε μια Ευρώπη των πολέμων ή μία Ευρώπη της ειρήνης.
Αν θέλουμε μία Ευρώπη της μισαλλοδοξίας ή μια Ευρώπη προοδευτική και ανεκτική.
Πρέπει να παλέψουμε για περισσότερη και δικαιότερη Ευρώπη!
Αξίζουμε να έχουμε μία άλλη Ευρώπη!
Κώστας Φιλιππίδης
Πρόεδρος Ομίλου Ενεργών Νέων Φλώρινας
