Μιας Φλώρινας ενταγμένης συνεκτικά και αλληλεπιδραστικά σε όλη τη Δυτική Μακεδονία, με ήθη και έθιμα πολυποίκιλλα και εξαιρετικά πολύχρωμα, με πινέλο και σμύλη βαθύτατου ελληνικού φιλότιμου και με εξαιρετικό μεράκι στο συναίσθημα, που βγαίνει από πηγές αιώνων, ενσαρκώνει ελπίδες άλλων τόσων, ενός τόπου κι ενός λαού που έρχεται από πολύ μακριά και θέλει να πάει άλλο τόσο...
Αυτό τον άνδρα δεν τον κλαις, έντιμα και λεβέντικα τον αποχαιρετάς, με την υπόσχεση ότι τον λίθο που έβαλε στη συλλογική προσπάθεια του τόπου, δεν θα ξεχαστεί και θα τύχη συνέχειας το όνειρο όλων, για το καλύτερο, το πιο όμορφο και το πιό λαϊκό γνήσιο...
Καλό ταξίδι Λάζαρε, θα ζεις μέσα στη μνήμη και την καρδιά μας!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΜΠΟΤΑΣ
