Υπάρχουν πολύ όμορφες αναμνήσεις από παιδιά από όλη την Ελλάδα και τη Διασπορά, ( μεταξύ των οποίων πολλά σαρακατσανόπουλα, επώνυμοι σήμερα δημόσιοι άνδρες και γυναίκες ) που θυμούνται τον αείμνηστο αγέρωχο Αυγουστίνο Καντιώτη και τον εκκλησιαστικό χαρακτήρα των κρατικών κατασκηνώσεων της Κλαδοράχης (σήμερα λειτουργούν οι εγκαταστάσεις της Πρώτης Φλώρινας, λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω εκκλησιαστικού χαρακτήρα, από την Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδάίας, με επιμέλεια του άξιου συνεχιστή της παράδοσης σημερινού Μητροπολίτη Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας Θεόκλητου Πασσαλή, εκ Γρεβενών Ορμώμενου)
Ας σημειωθεί ότι το κήρυγμα και το έργο ζωής του μακαριστού Αυγουστίνου συνειρμικά παραπέμπουν όλους ( κι ιδιαίτερα τους σαρακατσαναίους, που έχουν επίσημο Αγιο τον Πατροκοσμά) στη διδασκαλία του Πατροκοσμά του Αιτωλού: Χριστός και Ελλάς!
-Το θέμα της εγκατάλειψης των εγκαταστάσεων είχαν αναδείξει από το 2012 οι γνωστοί στην περιοχή μας « Florinistas» και αργότερα, στο 2013 το γνωστό στην περιoχή μας blogg «Βουνίσος Ακτιβιστής»(από το οποίο δανειστήκαμε τις πιο πολλές φωτο).
- Mάλιστα δε ο διατελέσας Αντιδήμαρχος , γνωστός ζωγράφος της Φλώρινας κ. Γρηγόρης Χατζηλάμπος είχε εκφρασει την άποψη ότι οι εγκαταστάσεις μπορεί να αποτελέσουν σημείο πανελλήνιας συνάντησης καλλιτεχνών.
-Σαφώς πιο προχωρημένη άποψη είχε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Εργαζομένων ΔΕΗ Φλώρινας, ο οποίος διοργάνωσε εκεί στις υπάρχουσες μάλιστα υποδομές ( μπροστά από το παλιό υπαίθριο εστιατόριο των κατασκηνώσεων) συνάντηση μεγάλου αριθμού τοπικών συλλόγων.
-Να σημειωθεί ότι σήμερα ο χορτολιβαδικός χώρος έχει κατάλληλα κουρευτεί, για το σκοπό, με μέριμνα του σημερινού Αντιδημάρχου Φλώρινας κ.Μιχαήλ Καρακόλη.
Βεβαίως δεν πρέπει να είναι ξεκομμένη η ετήσια εορτή 15 Αυγούστου στην παρακείμενη Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κλαδοράχης από τον όλο σχεδιασμό οργάνωσης στην περιοχή, ούτε όμως ο παλιός χώρος των εγκαταστάσεων της κατασκήνωσης να είναι κι ο φτωχός συγγενής.
Γιατί είναι γνωστό ότι η περίοδος λειτουργίας των μαθητικών κατασκηνώσεων της Κλαδοράχης ήταν σε τρείς 10ήρερες βάρδιες , εντός του Ιουλίου , εκάστου έτους.
Οφείλει να υπάρχει συγκεκριμένο πλάνο για το όλο ζήτημα, υπάρχει όμως κι ο κίνδυνος να χαραμιστεί από κακές αντιγραφές, πετυχαίνοντας λιγότερα ή ακόμα και τα αντίστροφα.
Και σίγουρα ημίμετρο αποτελεί το να χορεύεις σε εγκαταστάσεις που ρημάζουν όλο και πιο πολύ με το χρόνο, είναι σα να διασκεδάζεις την ερήμωση των κτιρίων!
Από την άλλη όμως και συνολικά:
Μια θετικότατη (και άξια συγχαρητηρίων) από μόνη της αποδοχή του συνθήματος «φύση- παράδοση-πολιτισμός» είναι όμως χαμηλών πτήσεων και προσδοκιών , για την ορεινή περιοχή της αρχαίας Λυγκηστηίδας, όπου το χαμηλότερο οροπέδιο είναι 800 μέτρα και το ψηλότερο βουνό 2.550 μέτρα.
Εδώ δεν χρειάζεται απλώς το βελτιωμένο σύνθημα «ορεινή φύση και παράδοση, ανάπτυξη και πολιτισμός» αλλά μια ορεινή διοίκηση τύπου αρχαίας Λυγκητηϊδας, από τα ψηλά στα χαμηλά (κι όχι αντίστροφα), όπως ακριβώς πηγαίνει η ροή των ποταμών και της ορεινής φύσης.
Ούτε δύσκολη είναι η επαναλειτουργία των κατασκηνώσεων της Κλαδοράχης με άλλη μορφή, απλώς χρειάζεται να ενταχθεί σε συνολικό όραμα και σχέδιο ορεινής διοίκησης.
Δεν είναι σκοπός μόνο να ανέβει στα ψηλά ο πολιτισμός και η παράδοση των ορεινών ελλήνων αλλά να ανέβει πρωτίστως η διοίκηση τους, να γίνει ορεινή διοίκηση, με σκοπό, στόχο, όραμα, σχέδιο.
Για να μπορεί να δει από ψηλά η περιοχή τα 4 σημεία του ορίζοντα, με τετραπέρατο και παντοδύναμο σταυραετίσιο βλέμμα!
