Εκείνο που προκαλεί εντύπωση, αν όχι ερωτηματικά, είναι η αδυναμία κατανόησης, τόσο εκ μέρους της Περιφερειακής Αρχής, όσο και εκ μέρους των Δημοτικών Αρχών, της οικτρής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει οι δομές του ΕΣΥ και μάλιστα το ότι η κατάσταση αυτή ακολουθεί εξελικτικά φθίνουσα πορεία, με ταχύτατους ρυθμούς.
Ακόμη περισσότερα ερωτηματικά δημιουργεί η άρνηση των Δημοτικών Αρχών να κατανοήσουν το ότι, η όποια αναδιάρθρωση του ΕΣΥ – αναγκαία είναι η αλήθεια – είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και εξειδικευμένες γνώσεις.
Χρόνο τον οποίο δεν διαθέτουμε, αφού οι μνημονιακοί μηχανισμοί απαξίωσης των δημόσιων δομών υγείας έχουν τεθεί σε πλήρη λειτουργία, με καταληκτική ημερομηνία τον Ιούνιο 2016. Σημείο κομβικό για την εφαρμογή της μνημονιακής πρόβλεψης περί ιδιωτικοποίησης των δομών υγείας.
Το ερώτημα, αν οι κοινωνία δια των εκπροσώπων της θα ασκήσει πιέσεις για την επίτευξη της αναστολής των κυβερνητικών δεσμεύσεων, μένει αναπάντητο, χαμένο στην περιπλάνηση ατέρμονων και αναποτελεσματικών συζητήσεων, που καταναλώνουν τον λίγο εναπομείναντα χρόνο προς όφελος των μνημονιακών σχεδιασμών.
Το γεγονός είναι ότι οι κλινικές των νοσοκομείων μας αναστέλλουν την λειτουργία τους.
Είναι γεγονός ότι η Περιφερειακή Αρχή, σταθερή στην εμμονική της προσήλωση, αρνείται να κινητοποιηθεί για το παρόν.
Είναι όμως γνωστό ότι χωρίς παρόν δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον
