Με την κ. Παπαρήγα συμφωνούμε μόνο στο θέμα της χειραγώγησης.
Κύριε Γαβρόγλου, θέλω να κάνω μερικές επισημάνσεις. Καταρχάς σε κάθε λόγο σας επικαλείστε τον κ. Φίλη. Ο κ. Φίλης επεδίωκε τη σοβιετοποίηση της ελληνικής εκπαίδευσης. Αυτό να το γνωρίζετε καλά.
Δεύτερον, μιλήσατε για του μάχιμους εκπαιδευτικούς. Δύο χρόνια τους μάχιμους εκπαιδευτικούς τους είχατε πετάξει στον Καιάδα. Kαι μιλάω συγκεκριμένα για τους δασκάλους και τους καθηγητές –όχι τους καθηγητές πανεπιστημίου.
Τρίτον, όλα όσα λέτε είναι κενά περιεχομένου εάν δεν συνδεθεί κάποτε η εκπαίδευση και η παιδεία με την αγορά και την παραγωγή και εάν δεν απελευθερωθούν τα πανεπιστήμια και δεν υπάρξουν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Μετά από είκοσι χρόνια ο Υπουργός Παιδείας θα κάνει τις ίδιες διαπιστώσεις και θα παίρνει τα ίδια μέτρα.
Και κάτι τελευταίο: Από τη Φλώρινα το Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών έφυγε εν μία νυκτί προς δόξαν των συναδέλφων καθηγητών πανεπιστημίου για να υπηρετήσει συντεχνιακά συμφέροντα. Γιατί οι καθηγητές βρήκαν δουλειά στη Φλώρινα και μετά ήθελαν ένα μεγάλο αστικό κέντρο για να μπορούν να απολαύσουν τους μισθούς τους. Αυτή είναι η Ελλάδα της παιδείας που ονειρευόμαστε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταρχάς καλές γιορτές και χρόνια πολλά στις Αννούλες. Έρχομαι κατευθείαν στη συζήτηση. Συζητούμε υπό ποιες συνθήκες; Πολιτική και πολιτικοί πλήρως απαξιωμένοι από την κοινωνία, μια κοινωνία που αδιαφορεί, μια κοινωνία βυθισμένη στα αδιέξοδα και τα προβλήματα και μια τρίτη κοινωνία που αγωνιά για το μέλλον της. Είναι ο δεύτερός σας προϋπολογισμός. Έχετε κλείσει δύο χρόνια και μοιραία ο λογισμός πάει περισσότερο σε μια αποτίμηση της διετίας από τον προϋπολογισμό, αφού δεν θα βελτιώσει ούτε κατ’ ελάχιστον τη ζωή των πολιτών.
Αλήθεια, παιδεύτηκα πολύ να βρω έναν χαρακτηρισμό για τη διετία για να μην σας αδικήσω: από φτωχή έως ανύπαρκτη. Εάν επρόκειτο να τη βαθμολογήσω θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω υποδιαιρέσεις της μονάδας. Εάν δε κάποιος διαρρήκτης επιχειρούσε να κλέψει το πλούσιο έργο σας θα απογοητευόταν, γιατί θα έβρισκε άδειο θησαυροφυλάκιο. Δύο χρόνια με ατέρμονες διαπραγματεύσεις, από τις ανεκδιήγητες με τραγικά αποτελέσματα διαπραγματεύσεις του «αεροπόρου» Βαρουφάκη, έως τις φτωχές μέχρι χθες δικές σας διαπραγματεύσεις.
Αλήθεια, θυμάται κανείς εκείνο το περιβόητο νομοσχέδιο για επανεκκίνηση της οικονομίας το 2015; Θυμάται κανείς εκείνο το περίφημο σχέδιο για εκδημοκρατισμό της δημόσιας διοίκησης; Υπήρξαν και μια σειρά από άλλα νομοσχέδια με βαρύγδουπους τίτλους που έμειναν μόνο λόγια. Δύο χρόνια χαμένα με μεγάλο κόστος. Ο Ρέντλιγκ το υπολογίζει σε 100 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ ο Στουρνάρας σε 80 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ακούτε κριτική -και δικαίως- για αύξηση έμμεσων φόρων, για μείωση καταθέσεων, για αύξηση ληξιπρόθεσμων, για μείωση κοινωνικών δαπανών. Η Ελλάδα είναι προτελευταία –εικοστή έβδομη στους είκοσι οκτώ- στις απορροφήσεις στα αγροτικά. Από ογδοηκοστή πρώτη πήγε ογδοηκοστή έκτη στην ανταγωνιστικότητα και εσχάτως –προχθές το μάθαμε- είμαστε και πρώτοι στο παθητικό κάπνισμα.
Αλήθεια, τέλειωσε η ανθρωπιστική κρίση; Κάποτε την ανεβάζατε στα 4,5 δισεκατομμύρια. Τέλειωσε η ξένη κατοχή ή τώρα η τρόικα έρχεται για τουρισμό; Είναι ένας προϋπολογισμός που μοιράζει φτώχεια χωρίς όραμα. Καμιά επαφή με την πραγματικότητα, γιατί η πραγματικότητα λέει άλλα. Λέει ότι ο Έλληνας στενάζει στα νοσοκομεία από ελλείψεις υλικών και αγαθών. Λέει ότι οι επιχειρήσεις φεύγουν σωρηδόν στο εξωτερικό, γιατί δεν υπάρχει ρευστό για να αναπνεύσουν αλλά και λόγω φόρων και υψηλών εισφορών.
Λέει ότι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, στενάζουν κάτω από τον εκβιασμό των αφεντικών που τους δίνουν 450 ευρώ για δέκα ώρες την ημέρα, αν θέλουν, αν δεν θέλουν, στο σπίτι. Αλήθεια, μπορεί να ζήσει άνθρωπος με 450 ευρώ;
Η πραγματικότητα επίσης λέει ότι οι αγρότες πουλούν τα προϊόντα τους κάτω από το κόστος. Τεράστια προβλήματα από προσφυγικό και άθλιες συνθήκες, το ίδιο στην παιδεία, στα κοινωνικά επιδόματα και άλλα πολλά, με πρώτο την ανεργία, τον μεγάλο καρκίνο της κοινωνίας. Δεν κινείται τίποτα από αναπτυξιακά έργα να δώσει λίγο οξυγόνο στην αγορά και στους εργαζόμενους.
Εδώ να κάνω μια μικρή παραπομπή στη Φλώρινα. Όπως και σε όλη την Ελλάδα, δεν μπήκε ένα καρφί. Το θέμα της τηλεθέρμανσης καρκινοβατεί. Τίποτα στον οδικό άξονα Φλώρινα-Πτολεμαΐδα, τίποτα με το θέμα της επιστροφής του Τμήματος Βαλκανικών Σπουδών, τίποτα με την αποθείωση Αμυνταίου, αρδευτικά δίκτυα.
Και έρχομαι σε ένα τελευταίο και απευθύνομαι στον νέο Υπουργό Ενέργειας, σχετικά με την ανέγερση της δεύτερης μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Γίνονται παρασκηνιακές εργασίες με τους Κινέζους. Προειδοποιώ τον νέο Υπουργό Ενέργειας, εάν δεν ικανοποιηθούν τα τοπικά δίκαια, στη Φλώρινα θα γίνει «της Κερατέας». Υπάρχουν χρωστούμενα στους πολίτες της Φλώρινας από παλιές εταιρείες, οι οποίες σηκωθήκανε και φύγανε και αφήσανε λάκκους μεγάλους. Εάν δεν υπάρχει συμβατοποίηση ότι η νέα μονάδα θα παίρνει ντόπιο δυναμικό, εμείς δεν πρόκειται να δεχθούμε αυτό που γίνεται στα Σκόπια, όπου έχουν γεμίσει με Κινέζους εργάτες. Δεν πρόκειται να δεχθούμε να χτιστεί νέα μονάδα και να έχουμε Πακιστανούς και Αφγανούς και όλους τους υπόλοιπους και οι υπόλοιποι να βρίσκονται στην ανεργία και βεβαίως το θέμα του δωρεάν ηλεκτρικού ρεύματος.
Το μεγάλο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι όλα αυτά. Είναι και αυτά, αλλά είναι κυρίως η πολιτική παρουσία του και η χαμένη αξιοπιστία. Η Μέρκελ τελικά τι είναι; Είναι Αρχηγός Οικονομικού Ράιχ ή ισχυρή σύμμαχος; Ο Ολάντ τι είναι σήμερα; Ολαντρέου ή ισχυρός σύμμαχος; Το ΔΝΤ είναι καλό όταν ζητάει μείωση του χρέους και κακό όταν ζητάει μείωση συντάξεων; Οι ΗΠΑ τι είναι; Φονιάδες των λαών ή σύμμαχοι; Τώρα τι σχέση έχει η Επανάσταση του 1821 με την Οκτωβριανή, αυτό μόνο ο Κομαντάντε μπορεί να μας το πει.
Κύριοι συνάδελφοι, λίγο πολύ τα δημοσιονομικά ισοσκελίστηκαν. Γιατί δεν απογειώνεται η οικονομία; Γιατί δεν έρχονται ξένες και εγχώριες επενδύσεις; Απλά γιατί δεν σας έχουν εμπιστοσύνη, κάτι που χτίζεται μέρα με τη μέρα, σιγά, σιγά και γκρεμίζεται εν μία νυκτί. Βρήκατε το δένδρο, χάσατε το δάσος με τις αντιφατικές σας δηλώσεις και πράξεις. Άλλα λέτε το πρωί, άλλα το μεσημέρι, άλλα το βράδυ. Άλλος τραβάει για Ανατολή και άλλος για Δύση.
Κύριοι, ο λαός θέλει λύσεις τώρα. Ή δίνετε λύσεις τώρα στα προβλήματα και στα αδιέξοδα, που εσείς δημιουργήσατε ή τότε τη λύση θα δώσει ο ίδιος ο λαός αφού στη Δημοκρατία, γνωρίζετε, ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Καλές γιορτές σε όλους.
