Κοινωνικό εστιατόριο , μετά Κοινωνικού Παντοπωλείου : Μία νέα κοινωνική Φλώρινα που πάει μπροστά !

Αναμφίβολα, σε κάθε τόπο και στον ακριτικό τόπο μας υπάρχουν συμπολίτες μας, που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, ειδικά τη δύσκολη παρούσα μνημονιακή συγκυρία!

  Κι αν είναι μεγάλη αλήθεια ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η ανεργία, ώστε να εκλείψουν τέτοια φαινόμενα άλλο τόση μεγάλη αλήθεια είναι ότι αυτό δεν μπορεί παντελώς να εξαληφθεί!

  Και πάντα θα υπάρχουν  συμπολίτες μας, που  θα στερούνται  και των αναγκαίων ακόμα!

  Είναι όμως πολύ σημαντικός όρος η οργάνωση κάθε εγχειρήματος προς τούτο , ώστε να εξασφαλίζεται το πολιτιστικό μας επίπεδο από τη μια, κι η έννοια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας από την άλλη!

   Βεβαίως, ουδείς λησμονεί  την προσφορά της εκκλησίας σε αυτό τον τομέα, από την εποχή της διοργάνωσης δημόσιων σισσιτίων από τον αείμνηστο Ιεράρχη μας Αυγουστίνο Καντιώτη , μέχρι τις σημερινές εκκλησιαστικές προσπάθειες της σημερινής μας Ιεράς Μητροπόλεως , που ουδόλως απέχουν, μάλιστα δε  σε κάθε τομέα ευαισθησίας της άπορης κοινωνίας μας!  Όμως:

 Σκοπός κάθε κοινωνικής προσπάθειας ποτέ δεν ήταν το «ανατρέψαι»  πολύ δε περισσότερο το «μειώσαι» ! Ήταν πάντα  το «πληρώσαι»  και το «προσθέσαι» ! 

  Ένα λιθαράκι ακόμα, ένα χεράκι ακόμα, σε αυτή την θεάρεστη και κοινωφελή κατεύθυνση, κι αν είναι δυνατόν και με  συνεργασία όλων, ακόμα καλύτερα!

Τι έχει λοιπόν να πει περισσότερο το παρόν κείμενο;( πιλοτικό προσχέδιο): 

Μα, τη λογιστική χρήση των αποθεμάτων που λήγουν (ή που είναι και προσφάτως ληγμένα), όχι μόνο από σούπερ μάρκετς , από το στρατό, από παραγωγούς, αντί των χωματερών, από δωρητές σε είδος , από β΄διαλογές, από το γάλα και την παραγωγή της Κυριακής και τόσες άλλες πηγές, λαικές, δημοτικές, στρατιωτικές και κληρικές,  για τις παραπάνω θεάρεστες χαλαλήδικες και χαρλήδικες χρήσεις!  Κυρίως όμως με την κατάλληλη οργάνωση:

 Κι από την άλλη η αξιοπρέπεια, μητρώα και κατάστιχα  με  επίδειξη επίσημων ταυτοτήτων εισόδου σε κοινωνικά εστιατόρια και κοινωνικά παντοπωλεία, παράλληλα με κάθε είδους κάρτες και κουπόνια, που μπορούν να λειτουργούν παράλληλα, μια απίστευτης οργάνωσης κοινωνική οικονομία, με  γκαρσόνια και με λειτουργούς της  άπορους, με ίδια συμμετοχή και προσωπική εργασία, για αντιμετώπιση της ίδιας τους της κατάστασης και με το κατιτίς (χαρτζηλίκι ή επίδομα  ) σε όσους κοινωνικά και εθελοντικά προσφέρουν στον κοινό παραπάνω  σκοπό! 

  Αξιοπρεπώς και «κυριλέ» , η δουλειά και η υπηρεσία των άλλων ποτέ δεν ήταν ντροπή!

   Και σιγά σιγά κοινωνική επανένταξη, μέσα από τον «κοινωνικό στρατό»  , ένα είδος «αμοιβόμενου εθελοντισμού» σε «πακέτο» επιχειρηματικής δραστηριότητας  , για οργάνωση  ξενάγησης όλο το χρόνο, με παράλληλη δασοπυρόσβεση το καλοκαίρι και χιονοκαθαρισμό το χειμώνα, από μεγάλη επιχειρηματική υποδομή οργανωμένης υποδοχής χιλιάδων επισκεπτών ετησίως !

  Υπολογίζεται ότι η κρίση, έχει αφήσει άνεργους  ή επιχειρηματίες «ξέμπαρκους»  ή νέους, που πρωτοαναζητούν δουλειά  περί των 2 χιλιάδων συμπολιτών μας, μαζί με τους νέους συνταξιούχους, που αναζητούν παράλληλους ρόλους!

   Όχι, κανείς δεν θα ξενητευτεί και δεν θα φύγει, θέλουμε και άλλους να έρθουν και να επιστρέψουν!

   Είναι το καλύτερο έμψυχο υλικό για παλλαϊκή κοινωνική οργάνωση, ως «κοινωνικός στρατός» ( με αριθμό, βαθμό, ειδικότητα κλπ)  κατά τα πρότυπα ιδιωτικών εταιριών ξενάγησης και κοινωνικής οργάνωσης πχ στο Μέλανα Δρυμό της Γερμανίας ( ορεινής έκτασης, 6  Δήμων και 321 τοπικών κοινοτήτων, όσο οι 2 ελληνικές περιφέρειες Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας) !

   Επίσης, είναι κατάλληλο υλικό για   οργανωτικές προσλήψεις σε  μεγαλύτερες επενδυτικές προσπάθειες, που θα δημιουργηθούν και θα απορροφήσουν  όχι μόνο το τοπικό μας δυναμικό αλλά θα χρειαστεί και άλλο, ώστε να υπάρξει το σύνθημα:  πάμε Φλώρινα, να βρούμε δουλειά!

    Αυτή είναι η τελική στόχευση, χρειάζεται όμως πρότερη οργάνωση και κλίμα!

   Το πρώτο πράγμα:    «Σύστημα  Διαχείρησης Δημοτών ΣΥ. ΔΙΑ.ΔΗΜ» ,

 για οργάνωση  και στήριξη κάθε δράσης δημοτικής, δημόσιας αλλά κυρίως ιδιωτικής! 

  Το δεύτερο , παράλληλη φιλοσοφία και υποδομή σε επίπεδο μικρών τοπικών οικισμών:

        Κι όμως, οιΤοπικές Κοινότητες  μπορούν «να φτιάξουνάλλον Γαλαξία»!

  Ακριβώς γιατί έτσι αρχίζει  η αντίστροφη κοινωνική πορεία, παράλληλα δηλαδή με την πλήρη αντιμετώπιση κάθε τοπικής φτώχειας και παράλληλη οικονομική τοπική αντιστροφή πορείας !

   Στην πλήρη οικονομική ανάπτυξη, με  μείζονες τοπικές επενδύσεις, που όχι μόνο θα απορροφήσουν την τοπική ανεργία αλλά  θα  αναζητήσουν και άλλα εργατικά και επιχειρηματικά χέρια , πολλαπλασιάζοντας το τοπικό μητρώο επιχειρήσεων και την τοπική οικονομική δραστηριότητα!  

 Για να υπάρξει όμως κάθε  τοπική παλλαϊκή συμμετοχή, πρέπει να υπάρχει  κοινωνική έμπνευση και πίστη, δημιουργία  ισχυρού  φρονήματος, που θα μπορεί «να κουμπώσει» μετά στις   ισχυρές δράσεις,   Τίποτα δεν έχει αποτέλεσμα αν είναι νωθρό, μαλθακό, ελάσσονας προσπάθειας ή αραξοβολικότητας !

   Oλα γίνονται με συλλογικά υψηλά φρονήματα, που δεν επιτυγχάνονται μόνο ούτε  με κατάτμηση 5-10 μικροέργων, ούτε με  επιλογή μερικών δεκάδων διμηνοτριμηνοκταμηνάδων!  

    Τα πάντα γίνονται με την αίσθηση μιας «φορμαρισμένης ομάδας» , που πετυχαίνει νίκες!   

   Ξεκινάς με ένα στρατό μερικών εκατοντάδων και καταλήγεις να έχεις  ονειροπόλες χιλιάδες, που ζητούν ανάλογες επιτυχίες!  Όπως ξεκίνησε ο Αλέξανδρος! 

    Αν τύχει επιτυχίας  1 και μόνο εγχείρημα, τότε  το πλήθος ντοπάρεται ψυχολογικά και ακολουθεί στα πάντα! 

   Είναι δε πολύ σίγουρο, ότι, κατά πρώτον, αν μπορείς να εξασφαλίσεις  καλές και αξιοπρεπείς συνθήκες στους αδελφούς μας τους ελαχίστους, η κοινωνία αντιδρά θετικά και ενιαία, διότι  μερακλώνεται και ντοπάρεται ψυχολογικά και ικανοποιείται και το αίσθημα της συλλογικότητας και του περί δικαίου αίσθημα! 

                           Κων/νος  Χ. Μπομπότας

  ΥΓ:  1) Δώσε ένα παράδειγμα κοινωνικού εστιατορίου από αποθέματα στην πράξη , ίσως θα έλεγε κάποιος δύσπιστος! 

            Μάλιστα, ας δούμε  το παρακάτω, υπαρκτό και καταγεγραμμένο στο facebook : 

«Η καλύτερη πίτσα με πλεονάσματα στρατιωτικών κονσερβών!
Ενα καλό παράδειγμα προς την κοινωνία, για ανάλωση υλικών που πλεονάζουν σε αυτή, για τη δημιουργία κοινωνικού εστιατορίου!
Το κίτρινο λοιπόν τυρί υπηρεσίας, η σάλτσα σε μεγάλες κοσέρβες, τα χοιρινά σε κοσέρβες για στρατιωτική χρήση, κι οι πράσινες ελιές ήταν κάτι που μόνιμα πλεόναζε, τουλάχιστον όταν έκανα τους τελευταίους 9 μήνες το σιτιστή στο στράτευμα( λαμβάνοντας σχετική γραπτή εύφημο μνεία και τιμητική άδεια)!
Ηταν όμως τα καλύτερα υλικά για πίτσα, χρειαζόταν απλώς εντολή για 30% περικοπή στο ψωμί ημέρας( για να προσποριστεί το αλεύρι), λίγο κασέρι, μανιτάρι, ρίγανη,πιπεριά ψιλοκομμένη, ψιλή φρέσκεια ντομάτα και ψιλοκομμένο λουκάνικο, για...παραλλαγή φρέσκων υλικών από πάνω!
Γινόταν μια απίστευτη φουσκωτή και πλούσια πίτσα, με απίστευτα χαμηλό κόστος, που προσπόριζε πιστώσεις ( το μέλημα πάντα του οικονομολόγου) για επόμενα γεύματα αναλώνοντας παράλληλα υλικά που θα έληγαν!
Από τότε μου γεννήθηκε η ιδέα, όσο και η τεχνογνωσία των μερίδων σε σιτιζόμενο πληθυσμό, για την υπόδειξη υλοποίησης κοινωνικού εστιατορίου σε πολίτες-συντοπίτες, παράλληλα με τη λειτουργία κοινωνικού παντοπωλείου, όταν οι καιροί θα το επέτρεπαν!
Η κύρια ιδέα ήταν ότι και στην κοινωνία πλεονάζουν πολλές μορφές υλικών διατροφής, που είναι στα όρια της λήξης, από την άλλη δε υπάρχουν πάντα συντοπίτες, που είναι στα όρια της φτώχειας ή και κάτω από αυτά!!!»