Μια ενδιαφέρουσα ιστορία για τα δικαιώματα των παιδιών, ευχάριστη στην ανάγνωση και με όμορφες εικόνες, είναι «Ο Δικαιωματούλης και το μαγικό φίλτρο της αγάπης», το παραμύθι που συνέγραψαν οι εκπαιδευτικοί Στέλλα Μαβίδου και Μαρία Θεοχάρη.
Το απόγευμα της Κυριακής, στην κατάμεστη "Οδό Ονείρων", έγινε η παρουσίαση του από τις εκδόσεις «Γράφημα» και το βιβλιοπωλείο «η Γωνιά».
Πέρα από τις δύο συγγραφείς μίλησαν η σχολική σύμβουλος πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, Όλγα Μούσιου - Μυλωνά, η υπεύθυνη του Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων, Άννα Μπαφίτη, καθώς και η Δωροθέα Λούκρη που ανέλαβε την εικονογράφηση του παραμυθιού.
Ακολούθησε η διαδραστική παρουσίαση του, με τη συμμετοχή δεκάδων παιδιών.
Η ομιλία της Όλγας Μούσιου
Αρκεί μονάχα ένα βλέμμα σε ένα παιδικό πρόσωπο για να νιώσουμε ότι ο άνθρωπος έρχεται στη γη όμορφος και αγνός, γεμάτος τρυφερά κι αθώα συναισθήματα, που είναι πολύ μακριά από τις διακρίσεις και τους διαχωρισμούς, που επιβάλλει η κοινωνία με τις επικρατούσες αντιλήψεις της.
Κι ακόμα, αρκεί μονάχα ένα κοίταγμα σε δυο λαμπερά παιδικά μάτια για να αισθανθούμε πόσο σοβαρό κι υπεύθυνο έργο είναι το να δημιουργείς βιβλία που απευθύνονται στα παιδιά.
Γιατί τα «παιδιά με τα γρατσουνισμένα γόνατα,… τα ακούρευτα όνειρα, τα Μορτάκια του άσπρου σύννεφου», όπως τα περιγράφει ο Ελύτης, είναι «οι γιοί και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για την ζωή» κι έτσι, μας λέει ο Χαλίλ Γκιμπράν, «μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, όχι όμως και τις ιδέες σου, γιατί ιδέες έχουν δικές τους. Μπορείς να δώσεις μια στέγη για το σώμα τους, όχι όμως και για τις ψυχές τους, γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσύ δεν μπορείς να επισκεφθείς, ούτε στα καλύτερα όνειρά σου…»
Για αυτό είναι άξιες οι δυο Φλωρινιώτισσες συναδέλφισσές μας, η πολυτάλαντη νηπιαγωγός, Στέλλα Μαβίδου, και η δημιουργική δασκάλα, Μαρία Θεοχάρη, φίλες και οι δυο αγαπημένες, για το όμορφο δημιούργημά τους, το νέο παιδικό βιβλίο «Ο Δικαιωματούλης και το Μαγικό φίλτρο της αγάπης», που κυκλοφόρησε πρόσφατα στη Σειρά: «Τα παραμύθια της αλήθειας» των Εκδόσεων Γράφημα, με υπέροχη εικονογράφηση της, επίσης νεαρής Φλωρινιώτισσας, Δωροθέας Λούκρη, με την υπέροχη αφήγηση της Φλωρινιώτισσας και εξαίρετη φιλολόγου, Σούλας Σταμπουλίδου,… τοπική υπόθεση, δηλαδή… αλλά με εξαιρετικές προδιαγραφές για διεθνή πορεία, αφενός για το καλαίσθητο αποτέλεσμα της άρτιας έκδοσης, κι αφετέρου για τη σημαντική θεματική του, αυτή των Δικαιωμάτων του Παιδιού, που είναι άκρως επίκαιρη και φλέγουσα.
Σε έναν κόσμο που οι σαρωτικοί άνεμοι των συμφερόντων και της έλλειψης παιδείας συρρικνώνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε παγκόσμια κλίμακα, τα δικαιώματα των παιδιών πλήττονται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, εφόσον εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο είτε πεθαίνουν ως θύματα πολεμικών συρράξεων, βίας, προσφυγιάς και ακραίας φτώχειας, είτε βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο και αδυναμία επιβίωσης γιατί υφίστανται τις δεινές συνέπειες μιας παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Σε ένα τόσο ζοφερό περιβάλλον η μόνη προοπτική αισιοδοξίας είναι να υπερασπιστούμε τα παιδιά, γιατί μόνο «αν γλυτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα»… Και θα τα υπερασπιστούμε προσφέροντας τους όχι μόνο γνώσεις, αλλά και τις σωστές στάσεις και αξίες για να γίνουν οι ενεργοί, δημιουργικοί και δημοκρατικοί πολίτες του μελλοντικού κόσμου.
Στην κατεύθυνση αυτή κινείται κι ο Δικαιωματούλης, προσφέροντας στους μικρούς αναγνώστες την ενημέρωση αλλά και την ηθική στάση απέναντι στα Δικαιώματα των παιδιών όλου του κόσμου, ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, καταγωγή, εθνότητα, κι άλλες κοινωνικές διακρίσεις, ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες ανάγκες που έχει το κάθε παιδί.
Ένα ταξίδι αγάπης και ανθρωπιάς, όπου με έναν μαγικό και τρυφερό τρόπο οι δυο μας συναδέλφισσες μας θυμίζουν πως ήρθαμε στον κόσμο για να φυτέψουμε λουλούδια, γιατί οι ψυχές των παιδιών είναι γόνιμο έδαφος, να γεμίσουμε ευωδιά τη γη, γιατί η πιο ωραία μυρωδιά είναι της καλοσύνης, κι είμαστε άνθρωποι καλοί και μπορούμε να αποδείξουμε ότι υπάρχει ακόμα ο παράδεισος της συνεργασίας, της συναλληλίας και της αλληλοπεριχώρησης…
Σημαντικό βιβλίο, σπουδαία η συνεργασία Νηπιαγωγείου και Δημοτικού, εξαιρετική η σύμπραξη τριών όμορφων κυριών, καταπληκτική η συμμετοχή των παιδιών, χρήσιμα και δημιουργικά τα φύλλα εργασιών και το CD, που κάνουν το βιβλίο διαδραστικό και πολλαπλά αξιοποιήσιμο…
Περήφανοι για εσάς, κυρία Μαβίδου και κυρία Θεοχάρη, γιατί είστε δημιουργικές αγωνίστριες της τάξης, γιατί η πυξίδα της καρδιάς σας δείχνει πάντα τους μαθητές σας, κι όλα από εκεί ξεκινούν για σας κι εκεί καταλήγουν!
Για αυτό το έργο σας, ως έργο καρδιάς κι αγάπης, έχει την γλύκα του αλτρουισμού σας, όλη τη φροντίδα του καλού δασκάλου, τη σφραγίδα του ανθρώπου με αξίες και ανοιχτούς ορίζοντες και την ποιότητα του ειδικού και του επιστήμονα.
Σας ευχαριστούμε που μας δίνετε την ευκαιρία μέσα από το βιβλίο σας να ονειρευτούμε έναν καλύτερο κόσμο της αγάπης και της αλληλεγγύης…
Σας ευχαριστούμε που στηρίζετε τα δικαιώματα των παιδιών, της πιο ευάλωτης ομάδας στην παγκόσμια κοινότητα… γιατί…
Τα πρόσωπα των παιδιών είναι πατρίδες, φερμένες εδώ απ’ τα τέσσερα σημεία της γης, για ένα διάλογο αγάπης… κι όλα μαζί είναι η Υδρόγειος που προσεύχεται.» (Ν. Βρεττάκος)
Καλοτάξιδο το όμορφο βιβλίο σας!
Η ομιλία της Άννας Μπαφίτη
Η Μαρία και η Στέλλα είναι φίλες μου. Δεν θα επαινέσω όμως σήμερα το έργο τους επειδή είναι φίλες. Έγιναν φίλες αφότου γνώρισα και ζήλεψα τη δουλειά τους. Ήθελα να είναι φίλες μου, επειδή είναι ξεχωριστές. Και οτιδήποτε δημιουργούν είναι ξεχωριστό.
Όταν έμαθα ότι έγραψαν ένα παραμύθι, μια ιστορία για τα δικαιώματα του παιδιού, ήξερα ότι ήταν ένα ακόμα βήμα στην δουλειά που έκαναν στα σχολεία τους για τα δικαιώματα. Το έργο τους αυτό ήταν τόσο σπουδαίο, που τους έφερε σημαντικές διακρίσεις και βραβεία, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Στο μεστό μηνυμάτων και με υπέροχη πλοκή παραμύθι τους, λοιπόν, ο κακός δράκος Φαταούλας κλέβει τα δικαιώματα των παιδιών. Ακόμη και τα όνειρά τους. Η καλή νεράιδα της δικαιοσύνης όμως, αναθέτει στο βοηθό της Δικαιωματούλη να ξαναφέρει δικαιώματα και όνειρα, με τη βοήθεια των παιδιών. Παιδιά από τη Συρία, την Υεμένη, το Κόσοβο, την Ελλάδα, την Ινδία και το Πακιστάν, πηδούν στη μαγική μπέρτα του Δικαιωματούλη και ξεκινούν την περιπέτειά τους για έναν κόσμο δικαιότερο.
Αξίζει να επισημανθεί ότι στην ιστορία της Στέλλας και της Μαρίας, οι κακοί δεν είναι μανιχαϊστικά και απλουστευτικά κακοί. Είναι πλάσματα δυστυχισμένα, που τους έλειψε η αγάπη. Γιατί στη ζωή είμαστε η αγάπη που πήραμε. Η αγάπη -ή η έλλειψή της- δρα σαν συναισθηματική σκυτάλη για τις γενιές. Ο δράκος Φαταούλας, λέει, θέλει αγάπη για ν΄αλλάξει. Κι αυτό είναι ένα σπουδαίο μήνυμα για τα παιδιά μας, μια θαυμάσια βάση για να καλλιεργηθεί η ενσυναίσθησή τους.
Αυτό που μας προσφέρουν σήμερα οι φίλες μας δεν είναι απλώς ένα παραμύθι. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό, πολυτροπικό εκπαιδευτικό εργαλείο, με πολλαπλές δραστηριότητες: Κρυπτόλεξα, λαβυρίνθους, κάρτες δραστηριοτήτων και με ένα μοναδικό cd, φτιαγμένο με τις υπέροχες φωνές των εραστών της τέχνης από τη θεατρική ομάδα της Λέσχης Πολιτισμού και του Ωδείου Φλώρινας. Η εικονογράφηση επιπλέον της Δωροθέας Λούκρη, αλλά και η συνολική αισθητική της έκδοσης είναι ό,τι πιο ελκυστικό για τους μικρούς αναγνώστες.
Γιατί είναι σημαντικό όμως να μιλάμε στα παιδιά μας με κάθε τρόπο –και ακόμα καλύτερα μέσα από ένα παραμύθι για τα δικαιώματα;
• Για να μην ξεχνούν τα παιδιά των πίσω θρανίων και να μη θεωρούν τα προνόμιά τους ως αυτονόητα.
• Για να μη στιγματίζουν όσα παιδιά δεν χάρηκαν, όπως ο δράκος Φαταούλας την αγάπη ή δεν έρχονται φροντισμένα στο σχολείο επειδή η οικογένειά τους δεν μπορεί να τους δώσει τα βασικά εφόδια που τα ίδια έχουν
• Για να μην παρασύρονται στη δίνη του μίσους και της ρητορικής του, ενάντια σε ομάδες ανθρώπων που άφησαν τα σπίτια τους και πέρασαν βουνά και θάλασσες για να ξεφύγουν απ΄τον πόλεμο
• Για να προστατεύουν τους εαυτούς τους και να βοηθούν. Να φτιάξουν έναν κόσμο καλύτερο από αυτόν που τους κληροδοτούμε.
«Αν έστω και ένα παιδί σε κάποια άκρη του κόσμου πεθαίνει από την πείνα ή από τον πόλεμο, τότε ο πολιτισμός μας έχει αποτύχει οικτρά», είχε πει ο Νίκος Καζαντζάκης. Η αποτυχία συνεχίζεται και γιγαντώνεται σήμερα. Ας κάνουμε όσα μπορούμε για να γεννηθούν καλές νεράιδες της δικαιοσύνης – πριν ο δράκος θεριέψει κι άλλο.
Ο «Δικαιωματούλης» είναι λοιπόν ένα ιδανικό ανάγνωσμα για παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Το συνιστώ με θέρμη σε κάθε γονιό και σε κάθε εκπαιδευτικό που θέλει τα παιδιά του να ανέβουν κι αυτά σ΄εκείνη τη μαγική μπέρτα και μην ξεμείνουν από όνειρα.
Κι ας ξαναγυρίσω τελειώνοντας, στις συγγραφείς μας: Στα Μικρά του Έψιλον, ο Ελύτης έγραφε: «Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά...».
