Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σήμερα ολοκληρώνεται η συζήτηση του πιο καθοριστικού για το μέλλον της ενεργειακής πολιτικής της χώρας νομοσχεδίου. Με το νομοσχέδιο αυτό αλλάζει ριζικά η λιγνιτική παραγωγή της χώρας.
Αλλάζει ριζικά ο ενεργειακός χάρτης στο λεκανοπέδιο της Φλώρινας αλλά και στην περιοχή της Μεγαλόπολης. Κινούμαστε σε αχαρτογράφητα νερά και είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλέψουμε ποια θα είναι η αναπτυξιακή πορεία των περιοχών αυτών, οι οποίες έχουν στηρίξει την παραγωγή της ενέργειας με τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος.
Οι περιοχές αυτές, με το πλούσιο υπέδαφός τους, έχουν προσφέρει πολλά με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Η ανταπόδοση που έχουν λάβει όμως είναι πολύ μικρή μπροστά σε αυτά που έχουν προσφέρει.
Οι περιοχές μας αξίζουν ένα μακρόπνοο σχέδιο ανάπτυξης. Μια ανάπτυξη που θα είναι βιώσιμη με σοβαρές εγγυήσεις από την πλευρά του κράτους. Θέλω για την περιοχή μου μια ανάπτυξη στηριζόμενη σε σταθερές βάσεις. Στηριζόμενη στην ορθολογική διαχείριση του λιγνίτη, στην προστασία του περιβάλλοντος, στον πρωτογενή τομέα, στην δύναμη της εκπαίδευσης, στις νέες θέσεις εργασίας.
Με το νομοσχέδιο αυτό περνάμε, ως χώρα, σε ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας. Το ζήτημα δηλαδή δεν είναι μόνο τοπικό. Είναι πρωτίστως εθνικό. Η αποεπένδυση στον τομέα της ενέργειας αφορά τον ενεργειακό σχεδιασμό ολόκληρης της χώρας.
Πριν 3 χρόνια η κυβέρνησή μας, με την στήριξη των τοπικών κοινωνιών, ανέτρεψε το καταστροφικό σχέδιο της «Μικρής ΔΕΗ». Ένα σχέδιο που θα αφαιρούσε από την ΔΕΗ κάθε έννοια δημόσιου χαρακτήρα.
Σήμερα επιχειρείται η αποεπένδυση σε μια προσπάθεια της χώρας να συμμορφωθεί στο ευρωπαϊκό δεδικασμένο και να ολοκληρώσει την τέταρτη και τελευταία αξιολόγηση πριν την έξοδο από την επιτροπεία. Η απελευθέρωση της αγοράς της ενέργειας αλλά και η κατάργηση του μονοπωλίου της ΔΕΗ στον λιγνίτη είναι ένα σκληρό αλλά δυστυχώς αναγκαίο προαπαιτούμενο για την έξοδο της χώρας από το μνημόνιο.
Παρά τις δεσμεύσεις αυτές προτεραιότητά μας πρέπει να είναι τα εξής:
Ο ενεργειακός σχεδιασμός της χώρας δεν πρέπει να κινδυνέψει ούτε στο ελάχιστο. Πρέπει να γίνει με όρους δημόσιου συμφέροντος.
Οι εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων πρέπει να είναι πλήρως εξασφαλισμένα.
Η ανταποδοτικότητα προς τις τοπικές κοινωνίες πρέπει να είναι η μεγαλύτερη δυνατή. Είναι θετική η αύξηση του ειδικού τέλους από το 1,20 στο 1,40.
Η αποκατάσταση και η επαναπόδοση των εδαφών πρέπει να είναι εξασφαλισμένη.
Ειδικά για την Φλώρινα είναι θετικό το ότι υπάρχει στο τελικό κείμενο του νόμου ρητή αναφορά στην υποχρέωση της νέας εταιρείας για μεταφορά της θερμικής ενέργειας για την Τηλεθέρμανση της Φλώρινας και της Μελίτης.
Επίσης, οι νέες θέσεις εργασίας που θα προκύψουν στην περιοχή θα πρέπει να καλύπτονται από το στοιχείο της εντοπιότητας.
Η εξασφάλιση όλων αυτών είναι για μένα θέμα μείζονος πολιτικής σημασίας. Οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η ΔΕΗ προς την τοπική κοινωνία θα πρέπει να τηρηθούν στο ακέραιο και από την νέα εταιρεία.
Το νομοσχέδιο αυτό είναι ένα επίπονο νομοσχέδιο για την Φλώρινα και την Μεγαλόπολη. Είναι επίπονο και για τη ΔΕΗ και τους εργαζομένους της.
Όπως επίπονη είναι και όλη αυτή η τεράστια οικονομική κρίση που έχει βιώσει ο λαός μας όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή η κρίση οδεύει προς το τέλος. Και με αυτό το νομοσχέδιο ολοκληρώνονται σταδιακά όλες οι μνημονιακές υποχρεώσεις. Αν δεν καταφέρουμε να βγάλουμε την χώρα από την μνημονιακή εποχή, η ιστορία δεν θα μας το συγχωρήσει.
Εύχομαι και ελπίζω η ιστορία να μας δικαιώσει.
Οι πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας, οι πολίτες της Φλώρινας, που θα υποστούν ως επί το πλείστον τις συνέπειες αυτής της ενεργειακής αλλαγής, περιμένουν πολλά από αυτή την κυβέρνηση. Ας μην τους διαψεύσουμε.
